Samochód Ferrari F40: recenzja, dane techniczne i recenzje

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Słowa „prędkość” i „wyścig” są nadal kojarzone przez laika ze znaną na całym świecie marką Ferrari. Artykuł dotyczy samochodu tej słynnej „stajni”, przygotowanego na czterdziestą rocznicę firmy Enzo. To ostatni supersamochód wyprodukowany za życia mistrza i z jego własnym bezpośrednim udziałem. Nazywa się „Ferrari F40”.

Historia firmy

Historia słynnej firmy rozpoczęła się w 1908 roku, kiedy dziesięcioletni Enzo Ferrari został sprowadzony na wyścigi przez swojego ojca i starszego brata. Nie trzeba dodawać, że ten wrażliwy chłopiec tak zapamiętał to wydarzenie, że jego sny były teraz skierowane wyłącznie na tego rodzaju aktywność. Trzy lata później już prowadził. Jednak wybuch I wojny światowej odłożył na czas nieokreślony realizację marzenia o zostaniu kierowcą wyścigowym. W 1918 r. szczęście się uśmiechnęło. Udało mu się dostać pracę jako kierowca testowy. Liczne wzloty i upadki tej kariery pokazały, że Enzo nie jest świetnym pilotem, a raczej mocnym przeciętnym. W rezultacie w 1929 r. Pojawia się własna firma Enzo, Scuderia Ferrari. Ten, który jest teraz znany całemu światu. Jednak Enzo zaczął budować własne samochody dopiero w 1947 roku. To właśnie w czterdziestą rocznicę tej daty wyznaczono czas rozpoczęcia produkcji modelu Ferrari F40, o czym będziemy bardziej szczegółowo mówić.

Przegląd

Ten model był produkowany od 1987 do 1992 roku. W latach 1987-1989 był uważany za najszybszy w klasie masowo produkowanych samochodów na drogi publiczne, przekraczając najpierw barierę 320 km/h. Sam Enzo pochwalił swoje potomstwo, uznając go za najlepszego w swojej niesamowitej karierze producenta samochodów wyścigowych. Przypomnijmy, że w 1987 roku maestro miał już prawie 90 lat! Szybki i głośny „Ferrari F40” miał zostać wydany w ilości nie większej niż 400 sztuk. Jednak popyt, jak wiadomo, tworzy podaż. I pomimo bajecznych sum, o które proszono za samochód, firma kontynuowała wypuszczanie modelu, zwiększając całkowitą liczbę zmontowanych samochodów do 1315.

Nawiasem mówiąc, oficjalna cena za tę cudowną zabawkę wyniosła 400 tysięcy dolarów, co biorąc pod uwagę koniec lat osiemdziesiątych, było po prostu szczytem luksusu. Nie wspominając już o tym, że kosmiczna kwota 1,6 miliona dolarów, opublikowana przez kogoś, kto chciał pozostać anonimowy, pojawiła się w kręgach kolekcjonerów Ferrari F40. Więc naprawdę pewnie trzymała poprzeczkę dla najdroższego i najszybszego samochodu naszych czasów.

Specyfikacje

Podstawowe wyposażenie supersamochodu było wyposażone w ośmiocylindrowy silnik wzdłużnyukład z dwiema turbinami i pojemnością roboczą trzech litrów. Moc instalacji osiągnęła w tym czasie niesamowitą moc jak na taką objętość 478 „koni”. Napęd na tylne koła i zmniejszony prześwit, wraz z szaloną mocą pod maską, wyraźnie wskazywały na czysto wyścigowy charakter samochodu. Maksymalna deklarowana prędkość 324 km/h z przyspieszeniem do setek w 3,8 sekundy tylko potwierdziła takie przypuszczenia.

Na zewnątrz i wewnątrz

Założyciel firmy, który osobiście kierował zespołem projektowym przy tworzeniu modelu, głosił bardzo prostą zasadę. Wszystkie wysiłki firmy przez lata jej istnienia powinny zaowocować potężnym supersamochodem, który nie będzie sobie równy na drodze. Czuł, że śmierć nie jest daleko, mając nadzieję, że w tym samochodzie utrwali już i tak wielkie imię Ferrari. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w wyglądzie zewnętrznym. Korpus wykonany z kevlaru i włókna węglowego, co daje masę zaledwie 1118 kg. Sztywne zawieszenie praktycznie nie gasiło wybojów, najmniejszy kamyczek jest wyczuwalny na kierownicy tego cudownego modelu. Energiczny i atrakcyjny, gdy wygląda na zewnątrz.

Jeśli chodzi o wnętrze, tutaj ponownie występuje wyłącznie wyścigowy charakter samochodu. Brak wspomagania kierownicy! Bardzo wąskie wnętrze, co spowodowało, że nie pozostały żadne regulacje siedzeń, które notabene zostały zamontowane dla konkretnego właściciela, który zdecydował się na zakup modelu. Wielu zwraca uwagę na fakt, że jest klimatyzacja, ale nie ma elektrycznych okien, które, nawiasem mówiąc, są wykonane z pleksi. Jestmałe okienko, które się otwiera, co nie pozwoli nawet odpowiednio przedmuchać wnętrza. Tak, a klimatyzator jest tutaj tylko po to, aby nie udusić się ciepłem wydmuchującym z najpotężniejszej elektrowni, znajdującej się prawie w kabinie. Jak zauważają koneserzy samochodu, nie ma izolacji akustycznej ani wibracji. Najważniejsza jest szybkość!

Taki jest ten niezwykły model Ferrari F40, opinie kierowców wyścigowych i kolekcjonerów o których wahały się od zachwytu do ekstazy. Zwracają uwagę, że generalnie samochód stworzony do wyścigów i jednocześnie całkowicie legalnie zmontowany jest wydarzeniem. Liczba fanów wzrosła z biegiem lat. Biorąc pod uwagę, że seria została od dawna ograniczona, pozostały prawie tylko modele kolekcjonerskie, starannie przechowywane przez właścicieli milionerów w ich garażach.

Ciekawe fakty

Historia Ferrari F40 zawiera wiele ciekawych rzeczy. Na przykład Maradona był szczęśliwym posiadaczem tego modelu. Cud ten dostał od prezesa klubu Napoli, w którym grał niesławny wówczas piłkarski magik. Nawiasem mówiąc, ostatnio ten egzemplarz został odsprzedany na aukcji internetowej za fantastyczną kwotę 670 tysięcy dolarów. Mimo wyglądu modelu, ewidentnie odrapanego w bitwach drogowych, kolekcjonerzy nie śpią.

Albo taki ciekawy przypadek miał miejsce w Japonii. Lokalna policja zauważyła wyścigówkę Ferrari F40 jadącą z prędkością 364 km/h! Jak się później okazało, właściciel tego cudu natury zmodernizował system ciśnieniowy, aby rozproszyć swój samochód.

Takie historie można opowiadać przez długi czas. Chodzi o toże ten samochód to nie tylko kwintesencja czterdziestu lat pracy najsłynniejszego zespołu wyścigowego na świecie, ale także prawdziwe dzieło sztuki. Stworzenie wielkiego geniusza, który w dobry sposób był fanem szybkości i piękna samochodów.

Wniosek

Podsumujmy artykuł poświęcony niepowtarzalnemu supersamochodowi Ferrari F40. Charakterystyka, przegląd i ciekawostki - to tylko niewielka część historii legendarnej stajni, stworzonej przez wielkiego człowieka, który zmarł w 1988 roku. Odszedł w wieku 90 lat u szczytu sławy, pozostawiając swój ogromny wkład w motoryzację. Jego praca trwała dalej, a dowodem na to jest odrodzenie się na początku 2000 roku wspaniałego zespołu Ferrari w Formule 1, związanego z innym wielkim nazwiskiem – Michaelem Schumacherem. Ale to już inna historia.