MAZ-200: dane techniczne, cena, recenzje i zdjęcia

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Radziecka ciężarówka MAZ-200 (zdjęcia prezentowane na stronie) to najmocniejszy samochód powstały w okresie powojennym. W 1945 roku ubiegłego wieku w Jarosławskiej Fabryce Samochodów zmontowano prototypy legendarnego samochodu. Tam też przeprowadzano testy. Następnie cała dokumentacja została przekazana do Mińskiego Zakładu Budowy Samochodowego. W 1951 roku rozpoczęła się masowa produkcja siedmiotonowej ciężarówki MAZ-200.

Backstory

W sierpniu 1945 r. Rada Ministrów ZSRR przyjęła uchwałę „W sprawie rozwoju transportu drogowego”. Na podstawie tej dyrektywy rozpoczęto budowę Mińskiej Fabryki Samochodów. Zgodnie z planem z linii montażowej miało zjeżdżać 15 000 wywrotek rocznie, a jednocześnie miała ona rozpocząć produkcję przyczep o dużej ładowności.

Przede wszystkim wybudowano w Mińsku eksperymentalny warsztat, a także budynek inżynieryjny. Dział Głównego Konstruktora był w pełni obsadzony specjalistami i mógł już wydawać dokumentację produkcyjną. Dział personalny pracował na pełnych obrotach, był zespół wykwalifikowanych robotników, opiekunów, mechaników, malarzy i kierowców. W latach powojennych brakowało specjalistów, konsekwencje…wojny dały o sobie znać. Jednak młodsze pokolenie chętnie szło do powstającego zakładu, młodzież zdawała sobie sprawę ze znaczenia rozwoju transportu drogowego dla odbudowy gospodarki narodowej. Problem personalny został więc rozwiązany w krótkim czasie.

Pierwsze kroki

W styczniu 1947 roku fabryka w Jarosławiu wysłała kilka prototypów pojazdu z platformą YaAZ-200 i wywrotki YaAZ-205, która natychmiast weszła do pracy. A już jesienią 1947 roku w mińskim warsztacie doświadczalnym zmontowano pierwsze pięć MAZ-ów. Nowe maszyny wzięły udział w uroczystym pokazie 7 listopada, poświęconym 30. rocznicy Rewolucji Październikowej. Po wakacjach wszystkie pięć pojazdów MAZ-205 zostało przekazanych konstruktorom Mińskiej Fabryki Samochodów.

Konstrukcja YaAZ-205 i wszystkie parametry techniczne zostały całkowicie powtórzone w modelu MAZ-205, różnica polegała tylko na konstrukcji osłony chłodnicy. W analogu Jarosławia znajdował się poziomo, aw samochodzie Mińsk - pionowo. Bizon Białowieski, piękne, potężne zwierzę, stał się symbolem produkcji w Mińsku. Ozdobił boczne panele komory silnika. Emblemat był miniaturową chromowaną płaskorzeźbą i był montowany we wszystkich seryjnych samochodach. Egzemplarze wystawowe i upominkowe zostały ozdobione figurką białowieskiego żubra, która została zamontowana na masce samochodu pośrodku.

Rozpoczęcie produkcji seryjnej

W 1948 r. w Mińskiej Fabryce Samochodów wyprodukowano 206 samochodów. Montaż odbywał się w warsztatach, wykonywano również kabiny drewniane. Wszystkie akcesoria, jednostki iwęzły sprowadzano z Jarosławia i innych regionów. Po oddaniu do użytku pierwszego etapu przedsięwzięcia, zakład w Mińsku zaczął pracować na pełnych obrotach. W 1949 wyprodukowano 500 wywrotek.

Cały kraj śledził rozwój produkcji motoryzacyjnej w Mińsku. Za opanowanie produkcji nowych ciężkich ciężarówek, wywrotek i przyczep specjaliści z Jarosławskich i Mińskich Zakładów Samochodowych otrzymali Nagrodę Stalina. Wśród laureatów znaleźli się Mazowsze: główny technolog M. Yu Koni, główny konstruktor G. M. Kokin i główny inżynier B. V. Obuchow. Dyrektor Mińskiej Fabryki Samochodów G. B. Martirosov wraz z grupą pracowników otrzymali rządowe nagrody, medale i ordery.

Produkcja

Samochód zajął swoje miejsce wśród sowieckich pojazdów ciężarowych wraz z ZIL-ami i zaczął z powodzeniem wykonywać zadania transportu towarów w odradzającej się gospodarce narodowej kraju. Samochód był eksploatowany prawie na całym terytorium ZSRR, jego produkcja trwała do 1965 roku, w sumie wyprodukowano 230 000 samochodów. Oddzielne egzemplarze pracowały w latach osiemdziesiątych, dzięki dobremu zapleczu naprawczemu. Obecnie ciężarówki MAZ-200 należą już do przeszłości, kilka zachowanych pojazdów to rzadkość. Pojedyncze egzemplarze są dumą kolekcjonerów.

MAZ-200, specyfikacje

• lata emisji - 1951-1965;
• producent - Mińska Fabryka Samochodów;
• klasa - ładunek;
• układ - napęd na tylne koła, silnik z przodu;
• formuła koła - 4 x 2.

Silnik:

• marka - YaAZ 204A;
• lokalizacja - podłużna;
• type - diesel;
• system zasilania - dysze wysokociśnieniowe;
• pojemność cylindra - 4654 cm3;
• moc - 110 KM Z. przy 1300 obr./min;
• moment obrotowy - 460 Nm, przy 1200-1400 obr./min;
• liczba cylindrów - 4;
• zlecenie pracy 1 - 3 - 4 - 2;
• współczynnik kompresji - 16;
• średnica cylindra - 108mm;
• skok - 127mm;
• konfiguracja - w linii.

Transmisja:

• type - 5-biegowa, mechaniczna;
• indeks - 204.

Przełożenia:

• piąty bieg - 0,78;
• czwarty bieg - 1, 00;
• trzeci bieg - 1, 79;
• drugi bieg - 3, 40;
• pierwszy bieg - 6, 17;
• rewers - 6, 69;
• zwolnice - 8, 21;

Sprzęgło - podwójna tarcza sucha.

Wymiary i waga:

• masa własna - 6560 kg;
• masa brutto - 23 060 kg;
• prześwit (prześwit) - 290 mm;
• tor przedni - 1950 mm;
• tor tylny - 1920 mm;
• rozstaw osi - 4520 mm;
• długość - 7620 mm;
• wysokość - 2430 mm;
• szerokość - 2650 mm.

Zużycie paliwa - 35 litrów na 100 kilometrów.

Pojemność zbiornika paliwa wynosi 225 litrów.

Podwozie i układ kierowniczy

• rodzaj mechanizmu kierowniczego - ślimak-sektor;
• przełożenie - 21, 5;
• zawieszenie przednie - podłużne półeliptyczne resory z posuwisto-zwrotnymi amortyzatorami hydraulicznymi;
• Zawieszenie tylne (dla środkowej i ostatniej osi) - podłużne resory półeliptyczne ze wzmacniającymi podwajaczami i posuwisto-zwrotnymi amortyzatorami hydraulicznymi.

Układ hamulcowy

Pneumatyczny napęd na wszystkie koła, powietrze atmosferyczne z odbiornika wysokiego ciśnienia, pompowane przez sprężarkę umieszczoną w komorze silnika. Ciśnienie regulowane było zaworem, który okresowo upuszcza nadmiar powietrza. Układ hamulcowy był daleki od doskonałości i często ulegał awarii. Samochód, który stracił hamulce podczas jazdy, stał się niekontrolowany. Z tego powodu prowadzono prace nad udoskonaleniem konstrukcji hamulca ręcznego. W najnowszych samochodach hamulec ręczny składał się z dwóch „butów” ściskających koło zamachowe wału korbowego. Jednocześnie napęd hamulca ręcznego był mechaniczny i był aktywowany przez pociągnięcie dźwigni po prawej stronie kierowcy. Taki hamulec ręczny nazywano awaryjnym. Hamulce na wszystkich sześciu kołach były hamulcami bębnowymi z regulowanymi klockami.

Technologie produkcyjne

Po raz pierwszy w Związku Radzieckim w samochodzie MAZ-200 zastosowano synchronizatory skrzyni biegów, zapewniające płynną zmianę biegów. Na desce rozdzielczej pojawił się obrotomierz, co było wówczas rzadkością.

Początkowo MAZ-200, którego silnik został skopiowany z amerykańskiego odpowiednika, był produkowany na podstawie częściowej licencji. Następnie opracowano krajowy silnik YaAZ-204, a samochód stał się całkowicie niezależną jednostką produkcyjną, która ugruntowała swoją nazwę - MAZ-200. Model przeszedł szereg testów, których wyniki zadecydowały o stworzeniu modyfikacji dla armii. Przed nami miesiące prac remontowych.

Podczas rozwoju wojskowego MAZ-200, którego silnik został zwiększony do 120 KM. z., otrzymał wysokie boki, podłużne składane ławki do transportu personelu, zdejmowane łuki do markizy i wciągarki. Właściwości trakcyjne mechanizmu wciągarki umożliwiły ciągnięcie pojazdów o masie do 10 ton.

Cywilny pojazd MAZ-200 również się rozwijał, przede wszystkim zmodernizowano kabinę. W pierwszym etapie produkcji kabina została zmontowana na drewnianej ramie, a następnie poszycie blachą. Był to dość skomplikowany proces technologiczny, który zajmował dużo czasu. Sytuacja nieco się poprawiła, gdy pojawiły się techniki stemplowania. Poszczególne części kabiny zostały wykonane na formie, a następnie połączone przez zgrzewanie stykowe.

Ciągnik siodłowy

Pojazd MAZ-200V został stworzony do holowania naczep towarowych. Samochód był wyposażony w silnik wysokoprężny o mocy 135 KM. s., to wystarczyło, aby jechać z przyczepą po równych drogach z prędkością 45 km/h.

Przypadki użycia

Wywrotka MAZ-205 stała się najpopularniejszym samochodem produkowanym na bazie MAZ-200. Dalsze zastosowanie podstawowegopodwozie było dość zróżnicowane: cysterny pod ogólnym oznaczeniem „MAZ-200D”, cysterna MAZ-200-TZ, mlekowozy (AC-525), pojenia i pralki (PM9), dźwigi (K-51, K-52, K-53), kontenerowce (APK-6). Strażak MAZ-200 cieszył się szczególnym zainteresowaniem kadry kierowniczej. Był to wszechstronny pojazd z wieloma funkcjami. Stworzony na bazie MAZ-200 (zdjęcie na stronie), z wodoodpornością i wysuwanymi drabinami o długości 32 metrów, wóz strażacki stał się skutecznym środkiem do gaszenia pożarów. Czasami samochód był używany w budownictwie.

Agregaty chłodnicze CHAR-1-200, które zostały wyprodukowane przez zakład chłodniczy w Czerkiesku, zostały również zainstalowane na podwoziu MAZ-200. Wózek do przewozu drewna MAZ-501 z napędem na wszystkie koła był produkowany w małych partiach. Ciężarówka MAZ-200 była niewyczerpanym źródłem nowych modyfikacji.

Ulepszenia

W trakcie produkcji MAZ-200 był wielokrotnie modernizowany. Kierunkowskazy połączono z bocznymi światłami, przednie szyby wykonano jako monolityczne, nie otwierały się już jak poprzednio. Opracowano i zainstalowano nowy hamulec postojowy typu taśmowego. Pod siedzeniami pasażerów umieszczono mocne akumulatory typu 6-STM-128. Zwykły generator został zastąpiony nowym G-25B, stary rozrusznik został zlikwidowany, zastępując go mocniejszym, szybkim ST-26. Standardowy sprzęt elektryczny w 12 V został przeniesiony do formatu 24 V.

Nowy silnik samochodowy

W 1962 roku samochód został wyposażony w nowyczterosuwowy sześciocylindrowy silnik YaMZ-236 o zwiększonej wydajności. Moc silnika wynosiła 165 KM, zaczęła być szeroko stosowana w produkcji rodziny MAZ-500 różnych modyfikacji. Samochody wyprodukowane w 1962 roku z nowym silnikiem zmieniły nazwę: podstawowy model pokładowy stał się znany jako MAZ-200P, ciągnik siodłowy był produkowany pod nazwą MAZ-200M. Kolejny ciągnik tamtych czasów o nazwie MAZ-200R został wyposażony w specjalny układ hydrauliczny do wywrotu nadwozia wywrotki MAZ-5232V.

Samochód został zmodyfikowany na potrzeby gospodarki narodowej ZSRR, MAZy pracowały w każdym sektorze gospodarczym kraju, aw razie potrzeby stworzono nowy samochód, który odpowiadał nowo wyznaczonym zadaniom. Rozwój przemysłu wymagał coraz to nowych samochodów.