GAZ-560 Steyer: charakterystyka pojazdu

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Silniki wysokoprężne w pojazdach GAZ nie są rzadkością. Połowa wszystkich Gazeli i wszystkich ciężarówek napędzanych jest olejem napędowym: GAZ-3308, GAZ-3309, Gazon Next i Valdai. Wśród jednostek napędowych znajduje się silnik wysokoprężny firmy Cummins z Chin i silnik YaMZ z Jarosławia. Ale pierwszym silnikiem wysokoprężnym, który został zainstalowany w GAZ-560 był Steyer.

Według opinii austriacka jednostka napędowa wyprzedziła swoje czasy w swoich cechach konstrukcyjnych. Co to za silnik i jaka jest jego atrakcja? Odpowiedzi będą rozpatrywane w artykule jedna po drugiej. Przeprowadzimy również małą analizę, ocenimy komponenty, zalety, wady i możliwości naprawy.

Rosyjsko-austriacki GAZ-560 Steyer

Kiedy firma produkująca samochody z Niżnego Nowogrodu szukała silnika wysokoprężnego do swoich samochodów, wypróbowano jednostki napędowe wielu producentów. Wśród testowanych znalazły się japońskie Toyoty, polskie Andoria, szwedzkie Iveco i inne europejskie warianty. Najlepszy wynik wykazał austriacki silnik Steyr M1. Było to nieco nieoczekiwane, ponieważ firmazajmował się silnikami zaburtowymi, a konkretnie M1 nie był nawet silnikiem seryjnym.

W 1996 roku GAZ podpisał umowę z Austriakami na zakup licencji na produkcję silników GAZ-560 Steyer. Co więcej, jeśli pierwsze silniki były montowane z części sprowadzanych z zagranicy, to później planowano stworzyć rosyjską bazę produkcyjną.

Cechy silnika GAZ-560

GAZ-560 "Stayer" ma jedną uderzającą cechę - blok cylindrów i głowica cylindrów są wykonane w jednym monobloku. Jednoczęściowa odlewana konstrukcja jest praktycznie nienaprawialna poza serwisem, w którym dostępne są specjalne narzędzia i sprzęt. Jednocześnie to rozwiązanie techniczne ma również swoje zalety.

1. Silnik monoblokowy nie ma problemu z wypaleniem uszczelki głowicy. W ogóle jej tam nie ma.
2. Jednoczęściowa konstrukcja pozwala na wyższe maksymalne ciśnienie silnika, co oznacza większą moc.
3. Przewodność cieplna monobloku w porównaniu z oddzielnymi silnikami jest znacznie bardziej wydajna.

Kolejną cechą austriackiego silnika są wtryskiwacze GAZ-560 Steyer. Są napędzane mechanicznie i sterowane przez mikroprocesor. Zarządzanie jest złożone. Uwzględniane jest położenie pedału gazu, prędkość obrotowa wału korbowego oraz odczyty z czujników silnika. W takim przypadku dopływ paliwa zostaje zmniejszony lub nawet zatrzymany.

Specyfikacje

Przyjrzyjmy się bliżej GAZ-560 Steyer, charakterystykaktóre mają następującą postać:

• monoblokowy turbodoładowany silnik wysokoprężny;
• 4 cylindry ustawione w rzędzie mają po 2 zawory: wlotowy i wylotowy;
• wyporność wynosi 2,133 litra;
• moc silnika - 95 "koni", a dla opcji z intercoolerem - 110;
• średnie zużycie paliwa dla Wołgi wynosi około 7-10 litrów na 100 km, a dla Gazeli - około 10-13 litrów.

Wśród cech silnika warto zwrócić uwagę na turbosprężarkę, która jest bardzo wymagająca pod względem jakości serwisowanego oleju. Prędkość jego części roboczych sięga 100 000. Temperatura oleju wzrasta powyżej 150 stopni. Jeżeli jakość oleju nie spełnia wymaganej, istnieje duże prawdopodobieństwo awarii turbiny.

Skrzynia korbowa jest odlewana z aluminium, co znacznie zmniejsza całkowitą masę silnika GAZ-560 Steyer. Jest przymocowany do monobloku za pomocą elastycznych elementów, które znacznie redukują wibracje urządzenia.

Zastosowanie silnika Steyr

Silnik GAZ-560 "Stayer", którego cechy zostały wskazane powyżej, jest używany głównie w pasażerskich "Wołgach" i komercyjnych gazelach. Jednostki napędowe 4-cylindrowe produkowane były w wersjach z intercoolerem i bez. Początkowe plany firmy GAZ zakładały seryjną produkcję 3-, 5- i 6-cylindrowych silników wysokoprężnych. Każdy typ miał mieć turbosprężarkę z intercoolerem lub bez.

Z wyjątkiem samochodówsamochodów i pojazdów użytkowych, plany obu korporacji obejmowały zastosowanie Steyera w pickupach, minibusach i ciężarówkach o średniej ładowności. Udane starcie w trudnych rosyjskich warunkach dało doskonałe wyniki. Samochód wyposażony w austriacki silnik wysokoprężny zaczął dobrze w temperaturze 30 stopni poniżej zera, zużywał mniej paliwa w porównaniu z silnikiem benzynowym 406 i nie był „kapryśny” z rosyjskiego oleju napędowego.

Zdolność projektowa rosyjskiego zakładu została ustalona na 250 000 jednostek rocznie. Pierwsze silniki zostały zmontowane z całkowicie importowanych części. Następnie miała produkować silniki Diesla z części krajowych wykonanych według austriackiej dokumentacji projektowej. Produkcja rozpoczęła się od 4-cylindrowych Steyerów. Samochody, w których można znaleźć diesel Steyer GAZ-560, to Wołga, GAZelle i UAZ. Inne modyfikacje jednostki austriackiej później nie miały miejsca.

Części składowe

Wydawałoby się, że tak sprytny silnik w postaci pojedynczego monobloku powinien mieć wiele charakterystycznych punktów. Jednak wewnątrz jednostki napędowej można znaleźć standardowe i znane elementy, takie jak tłoki, zawory ssące i wydechowe, wał korbowy i wałek rozrządu, korbowody i korbowody oraz łożyska główne, pompa oleju. Spośród cech struktury wewnętrznej wyróżniają się pompowtryskiwacze z „inteligentnym” sterowaniem. Miska olejowa składająca się z dwóch połówek również wygląda bardzo oryginalnie i zapada w pamięć. To właśnie ze względu na skrzynię korbową GAZ-560 Steyer nazywany jest pół-silnikiem.

Austriacka jednostka ma zwykły system pasów jednostek montowanych. Istnieje system rolek: obejście i mechanizm napinający. Pas napędza wszystkie osprzęt. Śruba przez podkładkę mocuje rolkę obejściową.

Obliczany średnio dla 300-500 tysięcy kilometrów, w rzeczywistości Steyer jeździ jeszcze więcej, jeśli jest przynajmniej trochę serwisowany. Pomysł „jednorazowego” silnika jest dobrze przemyślany pod warunkiem, że będzie trwał na dłuższą metę. Okazuje się, że zamiast kapitalnego remontu stary monoblok silnika zostaje wymieniony na nowy. Biorąc pod uwagę równoważność cen, jest to bardzo dobra opcja. Najwyraźniej właśnie równoważność w rzeczywistości nie została osiągnięta.

Możliwe problemy

Silnik GAZ-560 Steyer, którego naprawa nie jest początkowo planowana, może napotkać różne trudności. Jedną z najczęstszych skarg jest to, że urządzenie jest zimne, nagrzewa się długo na mrozie. W rzeczywistości jest to tylko jedna z cech silnika wysokoprężnego. Na biegu jałowym i przy niskich obciążeniach w zimnych porach roku jego temperatura nie wzrasta powyżej 50 stopni. Ale gdy tylko samochód puchnie, w kabinie będzie tak ciepło, jak w samochodzie z silnikami benzynowymi.

Dużym plusem "Steyera" jest to, że kanały wlotowe i wylotowe wtryskiwaczy paliwa biegną w zespoleniu bloku silnika. Linia powrotna bardzo szybko nagrzewa cały układ paliwowy, a praktycznie do minus 30 stopni Steyer nie ma problemów z rozruchem. W cięższych warunkach pracy lepiej jest dodatkowo zaizolować komorę silnika. W przypadku silnych mrozów jest to szczególnie konieczneuważnie monitoruj jakość paliwa, stan akumulatora i uzupełniaj zimowy olej silnikowy.

Turbosprężarka silnika wysokoprężnego również wymaga specjalnego traktowania. Produkt działający na bardzo wysokich obrotach potrzebuje dobrej jakości oleju. Im lepsza ta jakość, tym dłużej będzie pracowała turbina. Oznacza to również specjalne zasady działania turbodoładowanego silnika wysokoprężnego w chłodne dni. Nie spiesz się, aby nabrać rozpędu przy zimnym silniku. Olej powinien mieć czas na rozgrzanie.

Wtryskiwacze paliwa

Kolejny problem austriackiego silnika wynika z jakości oleju napędowego - awaria wtryskiwaczy paliwa. Wraz ze stopniowym zapychaniem się dysz para tłoków zaczyna się zużywać. Jeśli trudno jest uruchomić na rozgrzanym silniku, jest to pierwsza oznaka, że czeka nas wymiana wtryskiwacza. Rzemieślnicy przez jakiś czas oszukują silnik, zmieniając ustawienia elektroniczne „zima” - „lato”. Przez pewien czas jest to korzystne, ale zużycia części nie da się cofnąć, a wynik jest nadal taki sam – wymiana.

Pompowtryskiwacz GAZ-560 "Stayer" jest produktem dość dokładnym i wymaga większej uwagi. Istnieją specjalistyczne stanowiska do testowania mechanicznych wtryskiwaczy Steyr, szwedzkiej firmy Motorpal.

Pasek rozrządu silnika Gaz-560

Pasek rozrządu GAZ-560 Steyer jest jednym z ważnych elementów silnika. Terminowa wymiana uchroni Cię przed naprawami silnika w przypadku złamania wahaczy. W przypadku normalnej pracy pasek przejeżdża 120 lub więcej tysięcy km, ale ślepe ufanie słowom producenta nie jestnastępuje. Lepiej przyjrzeć się rzeczywistemu zużyciu i w takim przypadku natychmiast zmienić. Podczas wymiany zaleca się również wymianę pompy, która ma w przybliżeniu ten sam limit chodzenia. Często pompa zakleszczy się jeszcze zanim pasek się zużyje.

Oryginalny numer katalogowy paska rozrządu Steyer to 2178073/1. Oprócz rodzimego Steyr, Dayco należy do oryginalnych producentów. Ilość zębów na produkcie wynosi 129 przy szerokości taśmy 35 mm (129RH350HSN). Według forów istnieje możliwość wymiany paska natywnego na węższy - 31 mm, który jest odpowiedni dla Toyoty Hylux i Toyota LandCruiser.

Wymiana paska rozrządu to procedura wymagająca pewnych umiejętności i specjalnego narzędzia. Najlepiej powierzyć tę pracę wyspecjalizowanej stacji. W warunkach rosyjskich często pojawia się konieczność naprawy samochodu na drodze. Nie ma w tym rzeczy niemożliwych, chociaż znajomość lokalizacji etykiet znacznie ułatwia pracę. Po takiej naprawie warto jeszcze udać się do profesjonalnego centrum.

Pompa wody sterowniczej

Pompa samochodu GAZ-560 wymaga szczególnej uwagi, ponieważ w przypadku awarii pociąga za sobą znaczne naprawy. Terminowa wymiana płynu niezamarzającego znacznie wydłuża żywotność produktu. Każdy brud może łatwo zablokować pompę wody i wyłączyć cały system dystrybucji gazu w silniku. Dobrze jest połączyć wymianę pompy z wymianą paska rozrządu jeśli jej czas jest odpowiedni (120 tys km) lub są oznaki zużycia.

Naprawa DIY

GAZ-560 Recenzje Steyer są pozytywne. Przy odpowiedniej pielęgnacji silnik pracuje do 300 tys. Km lub więcej. Producent nie przewiduje częściowej wymiany części silnika. Jeśli coś wewnątrz silnika jest zepsute, wymieniany jest cały monoblok. W warunkach rosyjskich realiów wszystko wygląda trochę inaczej niż w Austrii, gdzie projektowano Steyera. Są specjaliści, którzy montują dokładny austriacki silnik. Ale oczywiście jest ich tylko kilka, a kolejka do ich naprawy się nie kończy.

W rzeczywistości okazuje się, że silnik jest "jednorazowego użytku". Tak długo, jak jest w użyciu, jest świetny. A jeśli to się nie uda, rzadko dochodzi do wymiany monobloku.

Wniosek

Na zakończenie chciałbym zauważyć, że próba fabryki samochodów GAZ wprowadzenia nowoczesnego silnika wysokoprężnego we wszystkich standardach była dobra. Doskonałe osiągi i udane testy w trudnych zimowych warunkach dały nadzieję na długą przyszłość. W rzeczywistości narzucono wiele warunków, które zadecydowały o losie austriackiego steyra.