ZAZ-970 samochód: historia, zdjęcia, dane techniczne

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Zaporoże Fabryka Samochodów powstała na początku lat 60. ubiegłego wieku. Głównym kierunkiem jego działalności była produkcja małych samochodów, które cieszyły się dużym zainteresowaniem w ZSRR. Duża liczba pojazdów ZAZ została dostarczona służbom społecznym, aby zapewnić opiekę inwalidom wojennym.

Utworzone w zakładzie biuro projektowe, które składało się z dość doświadczonych specjalistów, chętnie podejmowało się nowych projektów maszyn. To właśnie ten projekt stał się początkiem historii ZAZ-970.

Pierwszy prototyp

Opracowanie ciężarówki o małej ładowności opartej na istniejących i obiecujących modelach rozpoczęło się w Zaporożu już w 1961 roku. Jako platformę dla samochodu wybrano samochód ZAZ-966, który był przygotowywany do produkcji. Pozwoliło to na bardziej elastyczne wykorzystanie dostępnych możliwości.

Projekt nosił nazwę „Tochilo” i został opracowany pod kierownictwem Jurija Sorchkina. Po pewnym czasie obiecująca ciężarówka o tonażu 0,35 tony otrzymała fabryczny indeks ZAZ-970.

Rodzina ciężarówek

Rok później zaprezentowano samochody nowej rodziny Tselina,przy opracowaniu uwzględniono doświadczenie przy projektowaniu ciężarówki pierwszego modelu. Rodzina obejmowała następujące modyfikacje:

• 970B - z całkowicie metalową karoserią typu van;
• 970G - styl odbioru;
• 970В - z nadwoziem cargo-pasażerskim.

Zewnętrzny projekt nowych maszyn stworzył Yu. V. Danilov, a za część mechaniczną odpowiadał L. P. Murashov, który pracując w fabryce MZMA był bezpośrednio zaangażowany w tworzenie Moskvich-444.

Przy tworzeniu działających prototypów zastosowano metodę, która znacznie przyspieszyła produkcję paneli nadwozia. W tym celu stworzono rysunki detali naturalnej wielkości i wykonano z nich drewniane półfabrykaty, które pełniły rolę improwizowanych form. Panele nadwozia również zostały wybite ręcznie.

Do produkcji tych części użyto specjalnej blachy stalowej o grubości zaledwie 0,7 mm. Ponieważ błędy są nieuniknione w tej metodzie, kształt i przekrój wielu elementów mocy (na przykład dźwigarów korpusu nośnego) zostały wybrane eksperymentalnie.

Elektrownia

Samochód ZAZ-970 był wyposażony w standardowy czterocylindrowy silnik MeMZ-966 o pojemności 887 cm3, zapożyczony z garbatego ZAZ-965A. Silnik miał dwa rzędy cylindrów umieszczone na wspólnej skrzyni korbowej pod kątem prostym. Czterobiegowa skrzynia biegów, całkowicie zapożyczona z modelu pasażerskiego, została zadokowana z tyłu silnika. Zastosowanie standardowej platformy pasażerskiej niekorzystnie wpłynęło na osiągi ZAZ-970, ponieważ powstał silnik montowany z tyłuduży garb na podłodze platformy załadunkowej.

Do zawieszenia zastosowano schemat podobny do modelu 966 - drążek skrętny z przodu i sprężyna z tyłu. Ze względu na zwiększoną dopuszczalną masę ZAZ-970 w zawieszeniu zastosowano szereg wzmocnionych elementów. Koła i opony pozostały podobne do produktów pasażerskich ZAZ. Ale w napędzie tylnych kół napędowych zainstalowano specjalne skrzynie biegów, które obniżyły prędkość wałów wyjściowych.

Dzięki dobrze zaprojektowanej przekładni udało się zapewnić dobre parametry techniczne ZAZ-970. Tak ważny parametr jak zużycie paliwa nie przekraczał 7,5 litra benzyny typu A76 na każde sto kilometrów. W tym samym czasie ciężarówka mogła rozpędzić się do 70 km/h, co w zupełności wystarczało jak na miejskie tempo ruchu tamtych lat.

Funkcje vana

Na opisanych maszynach należało zainstalować pustą przegrodę bezpośrednio za siedzeniami kierowcy i pasażera. Zamknięty przedział ładunkowy miał użyteczną pojemność około 2500 litrów. W tym samym czasie miała produkować dwa warianty samochodów dostawczych:

• Z tylnymi drzwiami z dwóch symetrycznych połówek i ślepymi bokami.
• Z pustą tylną ścianą i jednoskrzydłowymi drzwiami w ścianach bocznych.

Wariant furgonetki na bazie ZAZ-970 można zobaczyć na zdjęciu w artykule.

Pojazd komunalny

Ten wariant był w zasadzie taki sam jak furgonetka, ale z tyłu były cztery dodatkowe miejsca dla pasażerów. Tym samym łączna pojemność samochodu wynosiła sześć osób (łącznie z kierowcą).

Ostatni rząd siedzeń znajdował się w znacznej odległości od środkowego, ponieważ tam znajdowała się wybrzuszona pokrywa silnika.

Fotele można było składać w rzędy, co pozwalało na umieszczenie od 175 do 350 kg różnego rodzaju ładunków. Charakterystyczną cechą nadwozia były pojedyncze drzwi umożliwiające dostęp do tylnej części kabiny, wycięte w prawej ścianie bocznej. W celu dodatkowej wentylacji na panelu dachowym znajdował się prostokątny właz.

Odbiór w Zaporoże

Ostatnia wersja ZAZ-970 została wyposażona w otwartą prostokątną platformę umieszczoną za podwójnie zamkniętą kabiną. Na podłodze platforma miała wymiary 1,4 m długości i 1,24 m szerokości. Gdy ładunek znajdował się nad maską silnika, długość platformy wzrosła do 1,84 m, przy szerokości 1,4 m. Dzięki zmniejszonej masie zabudowy ładowność pickupa wzrosła o 50 kg.

Załadunek odbywał się przez składane drzwi znajdujące się po lewej stronie nadwozia. Skrzydła drzwi były symetryczne. Dużym plusem opcji ładunkowych była niska wysokość załadunku, która znajdowała się zaledwie pół metra od poziomu drogi.

Z wszystkimi gospodarzami

Ponieważ w tych samych latach prowadzono aktywne prace nad terenowymi wersjami samochodów ZAZ, Tselina również nie pozostała pozbawiona tej wersji. Do napędu przednich kół w konstrukcji przekładni wprowadzono dodatkową rurę, wewnątrz której umieszczono wał z połączeniem wielowypustowym. Górna część samochodu ZAZ-971D (tak nazwał samochód) została pokryta płótnemmarkiza na sztywnej ramie rurowej.

Ten samochód ciężarowy o ładowności około 0,4 tony wykazał się bardzo dobrymi osiągami w terenie. Główną wadą było potworne zużycie paliwa, które dokładnie się podwoiło - do 15 litrów.

Testy

Testy maszyn przeprowadzono na terenie ówczesnej Ukraińskiej SRR, w tym na Krymie. Jednocześnie na takie testy zaproszono w charakterze widzów przedstawicieli wielu organizacji branżowych, na potrzeby których powstała ciężarówka ZAZ-970. Oprócz samochodów radzieckich w testach uczestniczyły również próbki zagraniczne (na przykład Renault Relay, podobny pod względem konstrukcji i przeznaczenia). Podczas testów samochody przejechały ponad 20 tys. km, ale odnotowano awarie:

• zacinanie się kół zębatych i wałów skrzyni;
• rozerwane mocowania silnika;
• awaria zespołu wahadłowego układu kierowniczego;
• zniszczenie wsporników wahaczy;
• pęknięcia podłużnic i innych części ciała.

Wszystkie te wady zostały dokładnie przeanalizowane przez specjalistów zakładu, a do projektu wprowadzono liczne ulepszenia i zmiany. Po wszystkich korektach przeprowadzono kolejny krótki bieg (5 tys. km), który nie ujawnił żadnych awarii.

Na rok 1963 wyznaczono i przeprowadzono testy państwowe partii samochodów (dwa egzemplarze z nadwoziem furgonetki i dwa z nadwoziem cargo-pasażerskim). Jednocześnie samochody posiadały napęd na pełne i tylne koła. Po testach samochodówotrzymał dodatkowe testy w Moskwie i regionie. Podczas tych testów reklamacje były spowodowane systemem wentylacji, przegrzewaniem się przedziału ładunkowego od silnika oraz deformacją paneli podłogowych.

Ale proces rozwoju ZAZ-970 „Tselina” nie posunął się dalej niż testy, ponieważ fabryka Kommunar była już przeciążona istniejącymi zamówieniami na samochody. Ponadto ZAZ otrzymał zamówienie na rewizję i seryjne wysunięcie pojazdu wojskowego TPK, więc zakład nie mógł poradzić sobie z produkcją kolejnej linii pojazdów. Do dziś nie zachował się ani jeden egzemplarz "Vseliny".