RAF-2203: recenzje właścicieli, specyfikacje, zdjęcia

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

"Rafik 2203" jest ulubieńcem wielu entuzjastów motoryzacji i do dziś wywołuje w ich duszach nostalgiczne nuty. I nawet teraz, kiedy ten model nie jest już produkowany, ten minibus pozostaje cenną rzadką kopią dla miłośników retro i starożytności.

Zwinny i zwrotny RAF-2203

RAF model 2203 był produkowany w Rydze od 1976 do 1987 roku. Był przeznaczony do różnych celów. Najczęściej pojazd ten był używany jako samochody wahadłowe, karetki pogotowia oraz jako pojazdy cywilne i służbowe.

Układ minibusa RAF-2203 to wagon. Jego salon składa się z 2 przegródek:

1. Przedział przedni zawierający siedzenie kierowcy i jedno siedzenie pasażera.
2. Przedział tylny wyposażony w dziewięć miejsc pasażerskich, za którymi znajduje się przestrzeń bagażowa.

Muszę powiedzieć, że opinie o minibusie RAF-2203 są niezwykle pozytywne. Osoby, które zdarzyły się pracować nad tym „rafikem”, nie kryją swojego entuzjazmu dla wymienionego pojazdu. Według nichsłowami, samochód jest wspaniały, szybki, wytrzymały i ekonomiczny. Ponadto bardzo cenione są dobry montaż, doskonała zwrotność i zwinność podczas skręcania i skręcania tego przyczepnego samochodu.

Silnik jest sercem każdego samochodu

Silnik RAF-2203 z zasilaniem gaźnikowym, który był wyposażony w minibus, był zasilany benzyną. W tym modelu zastosowano silnik z GAZ-24. Znajdował się z przodu i napędzał tylne koła. Silnik miał układ rzędowy, 4 cylindry i 8 zaworów. Właściwie muszę powiedzieć, że ten model był wyposażony w dwa rodzaje silników:

• ZMZ 2401;
• ZMZ 402-10.

Jedyną różnicą między nimi było to, że drugi silnik był mocniejszy. Był jednak jeszcze jeden charakterystyczny niuans - pierwszy silnik pracował na benzynie AI-76, a drugi na AI-93.

4-biegowa manualna skrzynia biegów minibusa ma synchronizatory na wszystkich biegach do przodu, co wydłużyło żywotność skrzyni biegów Rafika.

Samochód mógł osiągać prędkość od stu dwudziestu do stu trzydziestu kilometrów na godzinę.

Nadwozie i zawieszenie Minibusa

Nadwozie RAF-2203 jest nośne, całkowicie metalowe. Samochód ma 4 pojedyncze drzwi:

• 2 z nich - po prawej - przeznaczone są dla pasażerów wsiadających;
• drzwi po lewej są dla kierowcy;
• tylne drzwi zapewniają dostęp do przestrzeni bagażowej.

Zawieszenie resorowane minibusa z amortyzatorami i jakieJeśli chodzi o układ hamulcowy „rafik”, jest on wykonany zgodnie z systemem hamulców bębnowych montowanych na wszystkich czterech kołach samochodu. W razie potrzeby RAF-2203 może zostać naprawiony w wielu krajowych stacjach obsługi.

Produkcja - Łotwa

Pierwsze seryjne modele minibusów RAF-2203, których zdjęcia można zobaczyć w tym artykule, opuściły linię montażową nowej łotewskiej fabryki samochodów w grudniu 1975 roku. A już w następnym roku otwarto zieloną ulicę dla ich masowej produkcji. Rok później na przenośnik trafiła również osobna modyfikacja - karetka pogotowia RAF-22031.

Kiedy samochód został zmodyfikowany jako minibus, jego pojemność pozwalała przewozić do jedenastu osób w rzędzie. Dzięki temu i innym cechom RAF-2203 był szeroko rozpowszechniony w całym ZSRR. Po rozpadzie kraju na odrębne stany minibusy te zostały zastąpione nowymi modelami, w szczególności samochodem Gazelle. Ale pojedyncze egzemplarze są nadal zachowane w niektórych krajach byłego związku.

Niektóre specyfikacje pojazdów

Dane techniczne i wymiary RAF-2203 są następujące:

1. Samochód ma 4 m 980 cm długości, 2 m 035 cm szerokości i 1 m 970 cm wysokości.
2. Rozstaw kół przednich "rafiku" wynosi 1 m 474 cm, rozstaw kół tylnych to 1 m 420 cm.
3. Waga minibusa z wyposażeniem wynosi 1670 kg.
4. Jego waga brutto wynosi 2710 kg.
5. Silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy, ZMZ 2203/2, 445 l.
6. Liczba miejsc -11 plus prawo jazdy.
7. Droga hamowania przy prędkości 60 km/h wynosi 25,8 m.
8. Przedni zwis wynosi 1 m 200 cm.
9. Zwis tylny - tylko 1m 120cm.
10. Wysokość stopnia samochodu nad poziomem drogi wynosi 40 cm.
11. Suche sprzęgło jednopłytkowe.
12. Ręczna transmisja.
13. Amortyzatory hydrauliczne.
14. Zawieszenie przednie sprężynowe z niezależnymi wahaczami.
15. Zawieszenie tylne zależne na podłużnych resorach półeliptycznych.

Cechy minibusa RAF

Ulubieniec wszystkich minibusów, które ludzie pieszczotliwie nazywali „rafiks”, wyróżniał zaokrąglony przedni zderzak bez „kłów”, otwory wentylacyjne w przednich drzwiach, ogólnie białe światła na dachu, okrągłe lusterka wsteczne i chromowane kołpaki kół, jak w Volga GAZ-21.

Do końca 1976 r. seryjny minibus RAF-2203 był wyposażony w oryginalną wysoką tablicę przyrządów wyposażoną w okrągłe tarcze. W 1977 roku model otrzymał nowy panel z kombinacją przyrządów zapożyczonych z samochodu GAZ-24. Jednocześnie zdecydowano się zrezygnować z otworu wentylacyjnego znajdującego się pod środkowym oknem po lewej stronie.

Recenzje na temat „rafiq”

Zwróćmy się do tego, co ludzie mówią o RAF-2203. Recenzje właścicieli, jak wspomniano powyżej, są bardzo dobre. Jest tylko kilka drobnych szczegółów, które można uznać za minus, ale nie są one tak istotne dla ogólnego stanu rzeczy. Przedstawiciele firm, a także ci, którzy kupili RAF zabiznes, mówią, że biorąc pod uwagę niską cenę samochodu, jego zwrot jest po prostu doskonały. Jest to po pierwsze, a po drugie ważnym faktem jest brak problemów z częściami zamiennymi. Prawie wszystko, czego potrzebujesz, pochodzi z samochodu Wołga, z wyjątkiem żelazka do karoserii.

Mały, niezawodny „czołg” - tak niektórzy kierowcy nazywają RAF-2203. Recenzje właścicieli są w większości przepojone szacunkiem dla tego autopracoholika. Niektórzy zauważyli wygodne dopasowanie do samochodu, więc można się do tego przyzwyczaić w jeden dzień. I chociaż deska rozdzielcza nie jest oceniana na najwyższy wynik, większość uznała ją za dość wygodną. Wysoki prześwit minibusa umożliwia jazdę po polnej drodze.

Z negatywów mówi się, że zimą prowadzenie jest trochę gorsze, ale znowu potrzebny jest tu nawyk. Mały trening dla kierowcy, a umiejętności przyjdą. Jako minus zauważono również, że pozycja silnika jest z przodu, dzięki czemu ciężar minibusa jest przesunięty na jego przednią część. I oczywiście wysokie zużycie paliwa RAF-2203 można przypisać minusowi.

Funkcje furgonetki (z którymi wszyscy się zgadzali) sprawiają, że jest on doskonały dla małych firm, ponieważ jest niedrogi i bardzo praktyczny.

Rozpoczęcie produkcji modelu 2203

Pod koniec lat 60. łotewski przemysł motoryzacyjny doświadczył katastrofalnego braku powierzchni produkcyjnej. Z tego powodu zaspokojenie potrzeb dużego kraju w minibusach było prawie niemożliwe. I tak w 1969 roku zaczęlibudowa nowego zakładu, który znajdował się 25 km od Rygi w mieście Jelgava.

Właściwie ta gigantyczna fabryka została pierwotnie zaprojektowana i zbudowana do produkcji nowego modelu minibusa i była wyposażona w najnowocześniejszy w tamtym czasie sprzęt. Oficjalnie produkcja rozpoczęła się w 1976 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja seryjna minibusa o indeksie 2203.

Produkcja seryjna

Pod względem produkcji minibus „Rafik-2203” znacznie przewyższył swojego poprzednika, model 977. W 1984 roku, w lutym, zakład wyprodukował 100-tysięczny RAF-2203 - a to zaledwie 9 lat po rozpoczęciu masowej produkcji!

W latach 80. fabryka w Jełgawie produkowała już do około 17 tysięcy minibusów rocznie. W tym celu zaangażowane były również wszystkie stare warsztaty i budynki przedsiębiorstwa w Rydze, ale w zasadzie teraz montowano małe partie samochodów na specjalne zamówienia. Zarówno samo biuro projektowe, jak i specjalne biuro przeznaczone do testów znajdowały się w Rydze.

Chwile historii

Najwcześniejsze samochody RAF mają swoje własne charakterystyczne cechy, takie jak światła boczne z GAZ-24 i obecność fabrycznego emblematu na tylnych drzwiach. Przełom 1978-1979 oznaczał wymianę optyki z Wołgi na pojedyncze wzmacniaki autobusowe, a z tylnych drzwi usunięto emblemat zakładu. Następnie przez prawie 10 lat minibusy były produkowane w tej formie bez żadnych istotnych zmian.

Pieczęć najwyższej jakości

W 1979 r. zakład RAF otrzymał Państwowy Znak Jakości dla swoich produktów. Jednak, jak na ironię losu, zaraz potem jakość produkowanych samochodów zaczęła spadać z roku na rok. Zakład coraz częściej zaczął otrzymywać roszczenia, skargi i zażalenia, zwłaszcza od pracowników medycznych korzystających z karetki pogotowia. Nieprzyjemny incydent wydarzył się również w lutym 1986 roku, kiedy to państwowy departament odbioru zwrócił do zakładu prawie 13% nowych minibusów w celu usunięcia wykrytych usterek.

Nieporozumienia wśród wyższej kadry zarządzającej

W tym samym 1986 roku, wśród kierownictwa zakładu wywiązała się publiczna dyskusja. Ostro poruszany temat dotyczył tylko przyczyn stałego spadku jakości produktów fabryki samochodów Jelgava. Podczas konfliktu podjęli decyzję, że aby poprawić obecną sytuację, zakład musi wypuścić nie tylko nowe modele minibusów, ale także innego dyrektora.

Po wyborach był to Victor Bossert. W związku z tym Ryska Fabryka Autobusów otrzymała znaczne środki z budżetu państwa na całkowite doposażenie techniczne z wymogiem znacznej poprawy parametrów technicznych produkowanych modeli, w tym RAF-2203.

Zatrzymaj produkcję

Po upadku ZSRR fabryka RAF, podobnie jak wiele innych podobnych bałtyckich gigantów przemysłowych, została skazana na zagładę. Zerwanie z Rosją nie poszło na korzyść produkcji. Ponieważ cykl produkcyjny zakładu wymagał dostaw z Rosji, a dotyczyło toprawie wszystkie akcesoria. Jednocześnie, wciąż ze względu na zerwanie więzi z Rosją, rynek zbytu gwałtownie spadł, przez co produkcja musiała zostać zredukowana do produkcji 4-5 tys. samochodów rocznie.

Starając się przetrwać i utrzymać się na powierzchni, kierownictwo zakładu podjęło próby rozszerzenia gamy produktów. Do produkcji wprowadzono szereg nowych samochodów ciężarowo-osobowych i minibusów specjalnego przeznaczenia na bazie RAF-2203. Dostawcze RAF-2920, pickupy towarowo-pasażerskie RAF-3311 i inne pojazdy były produkowane w małych partiach. Niestety, takie środki nie przyniosły sukcesu produkcyjnego, ponieważ w rzeczywistości sam podstawowy model „rafik-2203” był do tego czasu całkowicie beznadziejnie przestarzały.

Produkcja sensacyjnego „rafiq” została ostatecznie zamknięta

Rok 1993 upłynął pod znakiem rozpoczęcia produkcji Gazeli Niżnonowogrodzkiej, w wyniku czego bałtycki zakład produkujący Rafiki ostatecznie stracił swój największy rynek zbytu - Rosję. Miejscowi, czyli mieszkańcy Bałtyku, również nie wykazywali szczególnego zainteresowania produktami, ich preferencje dotyczyły samochodów używanych z Europy Zachodniej.

Zmiana podstawowego modelu może pomóc firmie, zwłaszcza że pod koniec lat 80. fabryka stworzyła jednocześnie 2 nowoczesne koncepcje, są to Roxanne i Stills. Z tymi modelami wiązano duże nadzieje. Aby jednak przejść do ich masowej produkcji, konieczna była radykalna modernizacja przedsiębiorstwa i znaczne inwestycje. Poszukiwania inwestora nie przyniosły sukcesu, liczba wydanych „rafików”z każdym miesiącem było jej coraz mniej, a poza tym rosły długi zakładu.

Nadszedł moment, kiedy w 1997 r. bałtyckie zakłady RAF wyprodukowały ostatnią partię wyrobów, a wiosną 1998 r. ogłoszono upadłość firmy. To był koniec historii najbardziej masywnego minibusa w całej historii Związku Radzieckiego, a wraz z nim zakończyła się historia łotewskiego przemysłu samochodowego.