Turbina o zmiennej geometrii: zasada działania, urządzenie, naprawa

2025 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-22 21:19

Wraz z rozwojem turbin ICE producenci starają się poprawić ich spójność z silnikami i wydajność. Najbardziej zaawansowanym technicznie rozwiązaniem seryjnym jest zmiana geometrii wlotu. Następnie rozważa się projekt turbin o zmiennej geometrii, zasadę działania i cechy utrzymania.

Funkcje ogólne

Rozważane turbiny różnią się od zwykłych zdolnością dostosowania się do trybu pracy silnika poprzez zmianę stosunku A/R, który określa przepustowość. Jest to charakterystyka geometryczna obudów, reprezentowana przez stosunek pola przekroju poprzecznego kanału do odległości między środkiem ciężkości tego przekroju a osią środkową turbiny.

Znaczenie turbosprężarek o zmiennej geometrii wynika z faktu, że dla wysokich i niskich prędkości optymalne wartości tego parametru znacznie się różnią. Tak więc dla małej wartości A/R przepływma dużą prędkość, w wyniku czego turbina szybko się rozkręca, ale maksymalna przepustowość jest niska. Natomiast duże wartości tego parametru determinują dużą przepustowość i niską prędkość spalin.

W konsekwencji, przy zbyt wysokiej A/R, turbina nie będzie w stanie wytworzyć ciśnienia przy niskich obrotach, a jeśli będzie zbyt niska, zadławi silnik u góry (z powodu przeciwciśnienia w kolektor wydechowy, wydajność spadnie). Dlatego na turbosprężarkach o stałej geometrii dobiera się średnią wartość A/R pozwalającą na pracę w całym zakresie prędkości, natomiast zasada działania turbin o zmiennej geometrii opiera się na utrzymaniu jej optymalnej wartości. Dlatego takie opcje z niskim progiem doładowania i minimalnym opóźnieniem są bardzo skuteczne przy dużych prędkościach.

Oprócz nazwy głównej (turbiny o zmiennej geometrii (VGT, VTG)) warianty te są znane jako modele z dyszą o zmiennej geometrii (VNT), wirnik o zmiennej geometrii (VVT), modele z dyszą turbiny o zmiennej powierzchni (VATN).

Turbina o zmiennej geometrii została opracowana przez Garretta. Oprócz tego w wydawanie takich części zaangażowani są inni producenci, w tym MHI i BorgWarner. Głównym producentem wariantów pierścieni ślizgowych jest firma Cummins Turbo Technologies.

Pomimo stosowania turbin o zmiennej geometrii głównie w silnikach wysokoprężnych, są one bardzo powszechne i zyskują popularność. Zakłada się, że w 2020 roku takie modele zajmą ponad 63% światowego rynku turbin. Rozszerzenie zastosowania tej technologii i jej rozwój wynika przede wszystkim z zaostrzenia przepisów środowiskowych.

Projekt

Turbina o zmiennej geometrii różni się od konwencjonalnych modeli obecnością dodatkowego mechanizmu w części wlotowej obudowy turbiny. Istnieje kilka opcji jego projektowania.

Najpopularniejszym typem jest przesuwny pierścień wiosłowy. To urządzenie jest reprezentowane przez pierścień z kilkoma sztywno zamocowanymi łopatkami umieszczonymi wokół wirnika i poruszającymi się względem nieruchomej płyty. Mechanizm przesuwny służy do zwężania/rozszerzania przejścia dla przepływu gazów.

Dzięki temu, że pierścień wiosła ślizga się w kierunku osiowym, mechanizm ten jest bardzo kompaktowy, a minimalna liczba słabych punktów zapewnia wytrzymałość. Ta opcja jest odpowiednia dla dużych silników, dlatego jest używana głównie w ciężarówkach i autobusach. Charakteryzuje się prostotą, wysoką wydajnością na dole, niezawodnością.

Druga opcja zakłada również obecność pierścienia łopatkowego. Jednak w tym przypadku jest on sztywno zamocowany na płaskiej płycie, a łopatki są osadzone na kołkach zapewniających ich obrót w kierunku osiowym, po drugiej stronie. W ten sposób geometria turbiny jest zmieniana za pomocą łopatek. Ta opcja ma najlepszą wydajność.

Jednakże ze względu na dużą liczbę ruchomych części ta konstrukcja jest mniej niezawodna, szczególnie w warunkach wysokiej temperatury. Wyraźnyproblemy są spowodowane tarciem metalowych części, które rozszerzają się po podgrzaniu.

Inną opcją jest ruchoma ściana. Pod wieloma względami jest ona podobna do technologii pierścieni ślizgowych, jednak w tym przypadku ostrza stałe są montowane na płycie statycznej, a nie na pierścieniu ślizgowym.

Turbosprężarka o zmiennym obszarze (VAT) ma łopatki, które obracają się wokół punktu instalacji. W przeciwieństwie do schematu z obrotowymi ostrzami, są one instalowane nie na obwodzie pierścienia, ale w rzędzie. Ponieważ ta opcja wymaga złożonego i drogiego systemu mechanicznego, opracowano wersje uproszczone.

Jedną z nich jest turbosprężarka o zmiennym przepływie (VFT) firmy Aisin Seiki. Obudowa turbiny podzielona jest na dwa kanały stałą łopatką i wyposażona w przepustnicę, która rozdziela przepływ między nimi. Wokół wirnika zainstalowano kilka dodatkowych ostrzy stałych. Zapewniają retencję i łączenie przepływu.

Druga opcja, zwana schematem Switchblade, jest bliższa VAT, ale zamiast rzędu ostrzy stosuje się pojedyncze ostrze, również obracające się wokół punktu instalacji. Istnieją dwa rodzaje takiej konstrukcji. Jedna z nich polega na zamontowaniu ostrza w centralnej części korpusu. W drugim przypadku znajduje się na środku kanału i dzieli go na dwie komory, jak wiosło VFT.

Do sterowania turbiną o zmiennej geometrii wykorzystuje się napędy: elektryczne, hydrauliczne, pneumatyczne. Turbosprężarka jest sterowana przez jednostkę sterującąsilnik (ECU, ECU).

Należy zauważyć, że turbiny te nie wymagają zaworu obejściowego, ponieważ dzięki precyzyjnemu sterowaniu możliwe jest spowolnienie przepływu spalin w sposób bezdekompresyjny i przepuszczenie nadmiaru przez turbinę.

Zasada działania

Turbiny o zmiennej geometrii działają poprzez utrzymanie optymalnego A/R i kąta zawirowania poprzez zmianę pola przekroju wlotu. Polega ona na tym, że prędkość przepływu spalin jest odwrotnie proporcjonalna do szerokości kanału. Dlatego na „dnach” w celu szybkiej promocji przekrój części wejściowej jest zmniejszony. Wraz ze wzrostem prędkości w celu zwiększenia przepływu, stopniowo się rozszerza.

Mechanizm zmiany geometrii

Mechanizm realizacji tego procesu jest określony przez projekt. W modelach z obracającymi się łopatkami osiąga się to poprzez zmianę ich położenia: aby zapewnić wąski przekrój, łopatki są prostopadłe do linii promieniowych, a aby poszerzyć kanał, ustawiają się w pozycji schodkowej.

Turbiny z pierścieniem ślizgowym z ruchomą ścianką mają osiowy ruch pierścienia, co również zmienia przekrój kanału.

Zasada działania VFT opiera się na separacji przepływu. Jego przyspieszenie przy niskich prędkościach odbywa się poprzez zamknięcie zewnętrznej komory kanału amortyzatorem, w wyniku czego gazy trafiają do wirnika w możliwie najkrótszy sposób. Wraz ze wzrostem obciążenia przepustnicapodnosi się, aby umożliwić przepływ przez obie wnęki w celu zwiększenia wydajności.

W modelach VAT i Switchblade geometrię zmienia się poprzez obracanie łopaty: przy niskich prędkościach unosi się, zwężając przejście, aby przyspieszyć przepływ, a przy dużych prędkościach przylega do wirnika turbiny, rozszerzając się wydajność. Turbiny typu 2 Switchblade charakteryzują się odwróconym działaniem łopat.

Tak więc na "dnach" przylega do wirnika, w wyniku czego przepływ odbywa się tylko wzdłuż zewnętrznej ściany obudowy. Wraz ze wzrostem prędkości obrotowej łopatka unosi się, otwierając przejście wokół wirnika, aby zwiększyć przepustowość.

Dysk

Wśród napędów najczęściej spotykane są opcje pneumatyczne, w których mechanizmem steruje tłok poruszający powietrze wewnątrz cylindra.

Pozycja łopatek jest kontrolowana przez siłownik membranowy połączony prętem z pierścieniem sterującym łopatek, dzięki czemu gardziel może się stale zmieniać. Siłownik napędza trzpień w zależności od poziomu podciśnienia, przeciwdziałając sprężynie. Modulacja próżni steruje zaworem elektrycznym, który dostarcza prąd liniowy w zależności od parametrów próżni. Podciśnienie może być wytwarzane przez pompę próżniową wspomagania hamulców. Prąd jest dostarczany z akumulatora i moduluje ECU.

Główną wadą takich napędów jest trudny do przewidzenia stan gazu po sprężaniu, zwłaszcza po podgrzaniu. Dlatego bardziej doskonałyto napędy hydrauliczne i elektryczne.

Siłowniki hydrauliczne działają na tej samej zasadzie, co siłowniki pneumatyczne, ale zamiast powietrza w cylindrze stosuje się ciecz, którą może być olej silnikowy. Ponadto nie kompresuje, dzięki czemu ten system zapewnia lepszą kontrolę.

Zawór elektromagnetyczny wykorzystuje ciśnienie oleju i sygnał ECU do poruszania pierścieniem. Tłok hydrauliczny porusza zębatką i zębnikiem, które obracają koło zębate, dzięki czemu noże są połączone obrotowo. Aby przenieść położenie ostrza ECU, analogowy czujnik położenia porusza się wzdłuż krzywki swojego napędu. Gdy ciśnienie oleju jest niskie, łopatki otwierają się i zamykają wraz ze wzrostem ciśnienia oleju.

Napęd elektryczny jest najdokładniejszy, ponieważ napięcie może zapewnić bardzo precyzyjną kontrolę. Wymaga jednak dodatkowego chłodzenia, które zapewniają rurki chłodzące (wersje pneumatyczne i hydrauliczne wykorzystują ciecz do odprowadzania ciepła).

Mechanizm selektora służy do napędzania zmieniacza geometrii.

Niektóre modele turbin wykorzystują obrotowy napęd elektryczny z bezpośrednim silnikiem krokowym. W tym przypadku pozycja ostrzy jest kontrolowana przez elektroniczny zawór sprzężenia zwrotnego poprzez mechanizm zębatkowy. Do sprzężenia zwrotnego z ECU używana jest krzywka z czujnikiem magnetorezystancyjnym przymocowanym do przekładni.

Jeśli konieczne jest obrócenie ostrzy, ECU zapewniadostarcza prąd w określonym zakresie, aby przesunąć je do określonej pozycji, po czym po otrzymaniu sygnału z czujnika odłącza zasilanie zaworu zwrotnego.

Jednostka sterująca silnika

Z powyższego wynika, że zasada działania turbin o zmiennej geometrii opiera się na optymalnej koordynacji dodatkowego mechanizmu zgodnie z trybem pracy silnika. Dlatego wymagane jest jego precyzyjne pozycjonowanie i stałe monitorowanie. Dlatego turbiny o zmiennej geometrii są sterowane przez jednostki sterujące silnika.

Używają strategii, aby zmaksymalizować produktywność lub poprawić efektywność środowiskową. Istnieje kilka zasad funkcjonowania BUD.

Najczęstsze z nich polegają na wykorzystaniu informacji referencyjnych opartych na danych empirycznych i modelach silników. W takim przypadku sterownik sprzężenia do przodu wybiera wartości z tabeli i wykorzystuje informację zwrotną w celu zmniejszenia błędów. Jest to wszechstronna technologia, która pozwala na różne strategie sterowania.

Jego główną wadą są ograniczenia podczas stanów nieustalonych (ostre przyspieszanie, zmiany biegów). Aby to wyeliminować, zastosowano regulatory wieloparametrowe, PD i PID. Te ostatnie są uważane za najbardziej obiecujące, ale nie są wystarczająco dokładne w całym zakresie obciążeń. Zostało to rozwiązane przez zastosowanie algorytmów decyzyjnych logiki rozmytej przy użyciu MAS.

Istnieją dwie technologie dostarczania informacji referencyjnych: przeciętny model silnika i sztucznysieci neuronowe. Ta ostatnia obejmuje dwie strategie. Jedna z nich polega na utrzymaniu doładowania na danym poziomie, druga na utrzymaniu podciśnienia różnicy ciśnień. W drugim przypadku osiągnięto najlepszą wydajność środowiskową, ale turbina przekracza prędkość.

Niewielu producentów opracowuje ECU dla turbosprężarek o zmiennej geometrii. Zdecydowana większość z nich reprezentowana jest przez produkty producentów samochodów. Na rynku dostępne są jednak wysokiej klasy ECU innych firm, które są przeznaczone do takich turbosprężarek.

Postanowienia ogólne

Głównymi cechami turbin są masowy przepływ powietrza i prędkość przepływu. Obszar wlotowy jest jednym z czynników ograniczających wydajność. Opcje zmiennej geometrii umożliwiają zmianę tego obszaru. Tak więc efektywna powierzchnia zależy od wysokości przejścia i kąta łopatek. Pierwszy wskaźnik jest wymienny w wersjach z pierścieniem ślizgowym, drugi - w turbinach z łopatkami obrotowymi.

W ten sposób turbosprężarki o zmiennej geometrii stale zapewniają wymagane doładowanie. Dzięki temu silniki w nie wyposażone nie mają opóźnienia związanego z czasem rozruchu turbiny, jak w przypadku konwencjonalnych dużych turbosprężarek i nie dławią się przy dużych obrotach, jak w przypadku małych.

Na koniec należy zauważyć, że chociaż turbosprężarki o zmiennej geometrii są zaprojektowane do pracy bez zaworu obejściowego, stwierdzono, że zapewniają wzrost wydajności przede wszystkim przy niskich wartościach i przy wysokich obrotach przy pełnym otwarciuostrza nie są w stanie poradzić sobie z dużym przepływem masowym. Dlatego, aby zapobiec nadmiernemu ciśnieniu wstecznemu, nadal zaleca się stosowanie zaworu upustowego.

Wady i zalety

Dostosowanie turbiny do trybu pracy silnika zapewnia poprawę wszystkich wskaźników w porównaniu do opcji o stałej geometrii:

• lepsza responsywność i wydajność w całym zakresie obrotów;
• bardziej płaska krzywa momentu obrotowego w średnim zakresie;
• możliwość pracy silnika przy częściowym obciążeniu na bardziej wydajnej ubogiej mieszance paliwowo-powietrznej;
• lepsza sprawność cieplna;
• zapobieganie nadmiernemu doładowaniu przy wysokich obrotach;
• najlepsza wydajność środowiskowa;
• mniejsze zużycie paliwa;
• rozszerzony zakres pracy turbiny.

Główną wadą turbosprężarek o zmiennej geometrii jest ich znacznie skomplikowana konstrukcja. Ze względu na obecność dodatkowych elementów ruchomych i napędów są one mniej niezawodne, a konserwacja i naprawa turbin tego typu jest trudniejsza. Ponadto modyfikacje silników benzynowych są bardzo drogie (około 3 razy droższe niż konwencjonalne). Wreszcie, turbiny te są trudne do połączenia z silnikami do nich nie przeznaczonymi.

Należy zauważyć, że pod względem maksymalnej wydajności turbiny o zmiennej geometrii są często gorsze od swoich konwencjonalnych odpowiedników. Wynika to z ubytków w obudowie i wokół podpór ruchomych elementów. Ponadto maksymalna wydajność gwałtownie spada, gdy oddala się od optymalnej pozycji. Jednak generałSprawność turbosprężarek tej konstrukcji jest wyższa niż w przypadku wariantów o stałej geometrii ze względu na większy zakres pracy.

Zastosowanie i funkcje dodatkowe

Zakres turbin o zmiennej geometrii zależy od ich rodzaju. Na przykład silniki z obracającymi się łopatkami są instalowane w silnikach samochodów osobowych i lekkich pojazdów użytkowych, a modyfikacje z pierścieniem ślizgowym są stosowane głównie w samochodach ciężarowych.

Ogólnie rzecz biorąc, turbiny o zmiennej geometrii są najczęściej używane w silnikach wysokoprężnych. Wynika to z niskiej temperatury spalin.

W pasażerskich silnikach wysokoprężnych te turbosprężarki służą przede wszystkim do kompensacji utraty wydajności układu recyrkulacji spalin.

W samochodach ciężarowych same turbiny mogą poprawić efektywność środowiskową, kontrolując ilość gazów spalinowych zawracanych do wlotu silnika. Tym samym przy zastosowaniu turbosprężarek o zmiennej geometrii możliwe jest zwiększenie ciśnienia w kolektorze wydechowym do wartości większej niż w kolektorze ssącym w celu przyspieszenia recyrkulacji. Chociaż nadmierne ciśnienie wsteczne jest szkodliwe dla efektywności paliwowej, pomaga zredukować emisje tlenku azotu.

Ponadto mechanizm można zmodyfikować, aby zmniejszyć wydajność turbiny w danej pozycji. Służy do zwiększania temperatury spalin w celu oczyszczenia filtra cząstek stałych poprzez utlenianie zablokowanych cząstek węgla przez ogrzewanie.

Danefunkcje wymagają napędu hydraulicznego lub elektrycznego.

Zauważone zalety turbin o zmiennej geometrii nad konwencjonalnymi czynią je najlepszą opcją dla silników sportowych. Jednak są one niezwykle rzadkie w silnikach benzynowych. Znanych jest tylko kilka samochodów sportowych w nie wyposażonych (obecnie Porsche 718, 911 Turbo i Suzuki Swift Sport). Według jednego z kierowników BorgWarner wynika to z bardzo wysokich kosztów produkcji takich turbin, ze względu na konieczność zastosowania specjalistycznych materiałów żaroodpornych do interakcji z wysokotemperaturowymi spalinami silników benzynowych (spaliny diesla mają znacznie niższą temperatura, więc turbiny są dla nich tańsze).

Pierwsze silniki VGT stosowane w silnikach benzynowych były wykonane z konwencjonalnych materiałów, dlatego konieczne było zastosowanie skomplikowanych systemów chłodzenia, aby zapewnić akceptowalny okres eksploatacji. Tak więc w Hondzie Legend z 1988 roku taka turbina została połączona z intercoolerem chłodzonym wodą. Ponadto ten typ silnika ma szerszy zakres przepływu spalin, co wymaga możliwości obsługi większego zakresu przepływu masowego.

Producenci osiągają wymagane poziomy wydajności, szybkości reakcji, wydajności i przyjazności dla środowiska w najbardziej opłacalny sposób. Wyjątkiem są odosobnione przypadki, w których ostateczny koszt nie jest priorytetem. W tym kontekście jest to np. osiągnięcie rekordowego występu na Koenigsegg One:1 lub przystosowanie Porsche 911 Turbo do cywila.operacja.

Ogólnie rzecz biorąc, zdecydowana większość samochodów z turbodoładowaniem jest wyposażona w konwencjonalne turbosprężarki. W przypadku wysokowydajnych silników sportowych często stosuje się opcje podwójnego przewijania. Chociaż te turbosprężarki są gorsze od VGT, oferują te same zalety w porównaniu z konwencjonalnymi turbinami, tylko w mniejszym stopniu, a mimo to mają prawie taką samą prostą konstrukcję jak te ostatnie. Jeśli chodzi o tuning, zastosowanie turbosprężarek o zmiennej geometrii, oprócz wysokich kosztów, jest ograniczone złożonością ich tuningu.

W przypadku silników benzynowych badanie przeprowadzone przez H. Ishiharę, K. Adachiego i S. Kono oceniło turbinę o zmiennym przepływie (VFT) jako najbardziej optymalną VGT. Dzięki tylko jednemu ruchomemu elementowi zmniejszają się koszty produkcji i zwiększa się stabilność termiczna. Dodatkowo taka turbina działa według prostego algorytmu ECU, podobnie jak opcje o stałej geometrii wyposażonej w zawór obejściowy. Szczególnie dobre wyniki osiągnięto, gdy taka turbina jest połączona z iVTEC. Jednak w przypadku układów dolotu wymuszonego obserwuje się wzrost temperatury spalin o 50-100 °C, co wpływa na efektywność środowiskową. Ten problem został rozwiązany za pomocą aluminiowego kolektora chłodzonego wodą.

Rozwiązanie BorgWarner dla silników benzynowych polegało na połączeniu technologii twin scroll i konstrukcji o zmiennej geometrii w turbinę o zmiennej geometrii twin scroll, zaprezentowaną na targach SEMA 2015. JejTa sama konstrukcja co turbina typu twin scroll, ta turbosprężarka ma podwójny wlot i podwójne monolityczne koło turbiny i jest połączona z kolektorem typu twin scroll, sekwencjonującym w celu wyeliminowania pulsacji spalin w celu uzyskania gęstszego przepływu.

Różnica polega na obecności przepustnicy w części wlotowej, która w zależności od obciążenia rozdziela przepływ między wirniki. Przy niskich prędkościach wszystkie spaliny trafiają do małej części wirnika, a duża część jest zablokowana, co zapewnia jeszcze szybsze rozpędzanie niż konwencjonalna turbina typu twin-scroll. Wraz ze wzrostem obciążenia przepustnica stopniowo przesuwa się do pozycji środkowej i równomiernie rozprowadza przepływ przy dużych prędkościach, jak w standardowej konstrukcji typu twin-scroll. Oznacza to, że pod względem mechanizmu zmiany geometrii taka turbina jest zbliżona do VFT.

Tak więc technologia ta, podobnie jak technologia zmiennej geometrii, zapewnia zmianę stosunku A/R w zależności od obciążenia, dostosowując turbinę do trybu pracy silnika, co zwiększa zakres pracy. Jednocześnie rozważana konstrukcja jest znacznie prostsza i tańsza, ponieważ zastosowano tu tylko jeden ruchomy element, działający zgodnie z prostym algorytmem, a materiały żaroodporne nie są wymagane. Ta ostatnia wynika ze spadku temperatury na skutek strat ciepła na ściankach podwójnej obudowy turbiny. Należy zauważyć, że z podobnymi rozwiązaniami spotykano się już wcześniej (np. szybki zawór rozdzielający), jednak z jakiegoś powodu technologia ta nie zyskała na popularności.

Konserwacja inaprawa

Główną czynnością konserwacyjną turbin jest czyszczenie. Potrzeba tego wynika z ich interakcji z gazami spalinowymi, reprezentowanymi przez produkty spalania paliw i olejów. Jednak czyszczenie jest rzadko wymagane. Silne zanieczyszczenie wskazuje na awarię, która może być spowodowana nadmiernym ciśnieniem, zużyciem uszczelek lub tulei wirników, a także komory tłoka, zatkaniem odpowietrznika.

Turbiny o zmiennej geometrii są bardziej wrażliwe na zanieczyszczenia niż turbiny konwencjonalne. Wynika to z faktu, że nagromadzenie sadzy w łopatce kierującej urządzenia do zmiany geometrii prowadzi do jej zaklinowania lub utraty ruchomości. W rezultacie praca turbosprężarki zostaje zakłócona.

W najprostszym przypadku czyszczenie odbywa się za pomocą specjalnego płynu, ale często wymagana jest praca ręczna. Turbinę należy najpierw zdemontować. Podczas odłączania mechanizmu zmiany geometrii należy uważać, aby nie przeciąć śrub mocujących. Późniejsze wiercenie ich fragmentów może doprowadzić do uszkodzenia otworów. Dlatego czyszczenie turbiny o zmiennej geometrii jest nieco trudne.

Ponadto należy pamiętać, że nieostrożne obchodzenie się z wkładem może uszkodzić lub zdeformować łopaty wirnika. Jeśli zostanie zdemontowany po czyszczeniu, będzie wymagał wyważenia, ale wnętrze wkładu zwykle nie jest czyszczone.

Sadza olejowa na kołach wskazuje na zużycie pierścieni tłokowych lub grupy zaworów, a także uszczelek wirnika we wkładzie. Czyszczenie bezwyeliminowanie tych awarii silnika lub naprawa turbiny jest niepraktyczne.

Po wymianie wkładu w turbosprężarkach danego typu wymagana jest regulacja geometrii. W tym celu stosuje się trwałe i zgrubne śruby regulacyjne. Należy zauważyć, że niektóre modele pierwszej generacji nie były początkowo konfigurowane przez producentów, w wyniku czego ich wydajność na „dole” spada o 15-25%. W szczególności dotyczy to turbin Garretta. Instrukcje dotyczące regulacji turbiny o zmiennej geometrii można znaleźć w Internecie.

CV

Turbosprężarki o zmiennej geometrii stanowią najwyższy etap rozwoju seryjnych turbin do silników spalinowych. Dodatkowy mechanizm w części dolotowej zapewnia dostosowanie turbiny do trybu pracy silnika poprzez regulację konfiguracji. Poprawia to wydajność, oszczędność i przyjazność dla środowiska. Jednak konstrukcja VGT jest skomplikowana, a modele benzynowe są bardzo drogie.