Radziecki motocykl „Tula”: historia, opis, charakterystyka

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Tula przez wielu kojarzona jest z piernikami i samowarami. Ale dorośli motocykliści wciąż pamiętają skutery Tulitsa, które były dystrybuowane w całym kraju, i motocykl Tula, który jest absurdalny w dzisiejszym postrzeganiu. Ten motocykl terenowy to projekt krajowy.

Jak to się wszystko zaczęło?

W tym czasie, w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, ZSRR i Japonia dosłownie wystartowały w rozwoju pojazdów mechanicznych. Przed wojną zarówno w jednym, jak i w drugim kraju produkowano ich bardzo niewielką liczbę, co w porównaniu z modelami zagranicznymi wyglądało na bardzo przestarzałe.

Ale po wojnie sprzęt został dostarczony z Niemiec, co stało się podstawą krajowego przemysłu motocyklowego. Od 1956 roku, podczas „odwilży”, w Tule zaczęto produkować Goggo TA200 niemieckiego pochodzenia. Ale niektóre węzły w nim zostały zastąpione krajowymi. Tak więc Tula German zaczął być montowany z zakupionych jednostek.

Nieudana próba budowy motocykli przez producenta maszyn rolniczych

Faktem jest, że producent specjalizuje się w maszynach rolniczych i montażuskutery z gotowych części, które i tak zostały zakupione osobno. Dzięki takim projektom produkcja stała się bardziej elastyczna.

Niemiecka firma rozpoczęła produkcję skuterów Goggo w 1951 roku iw ciągu pięciu lat wyprodukowała ponad czterdzieści sześć tysięcy sztuk. Nie mogła jednak realizować się jako producent motocykli ze względu na specjalizację maszyn rolniczych. Ale projektanci Tula wykorzystali schematy prefabrykowanych skuterów i stworzyli najpierw skuter towarowy, a następnie motocykl Tula. Stało się to na początku lat siedemdziesiątych.

Miłośnicy zakładu Tula

W tamtych latach rozwój technologii i wszystkiego innego opierał się na wskaźnikach planowania organizacji. I nie planowali włączać motocykli. Jednak pracownicy nadal chcieli tworzyć własne moteki. W końcu w samej fabryce pracował zespół, który brał udział w rajdzie Międzynarodowej Federacji Sportów Motorowych, który rozpoczął się w 1963 roku. Aby przedstawiciele organizacji planującej nie zabronili produkcji motocykli, podeszli do sztuczki, a nawet wymyślili specjalny termin: „pojazd silnikowy”. Możliwe było wyprodukowanie urządzeń o tej nazwie.

Czeburaszki

Silnik pojazdu mechanicznego był zawieszony na ramie kręgosłupa, która była otwarta ze wszystkich stron. W ten sposób można było zrezygnować z wymuszonego chłodzenia, które było na niemieckim skuterze z wentylatorem. Zmniejszono wagę silnika, co ułatwia ustawienie ramy kręgosłupa.

Po wprowadzeniu szeregu zmian udało nam się wydać całośćseria motocykli. Różniły się one znacznie od zwykłych motocykli i skuterów i bardzo przypominały ulubiony krokodyl aparat Geny ze znanej kreskówki. Niestety nie było na nie prawie żadnego finansowania, więc po prostu nie było wtedy perspektyw na szeroką produkcję.

Zmień opony na szerokie

Ale poza Związkiem Radzieckim kultura motocykli kwitła i wielu zakochało się w motocyklach jako sprzęcie sportowym i zajęciach na świeżym powietrzu. Producenci w wyniku tego zaczęli produkować dużą liczbę modeli o małej pojemności dla osób, które nie miały doświadczenia w prowadzeniu samochodu. Jednym z tych modeli był japoński Suzuki RM.

Tulchane, gdy tylko nadarzyła się okazja, kupił taki motocykl, aby się z nim zapoznać.

W rezultacie postanowili umieścić swoją „Czeburaszkę” na oponach szerokoprofilowych. Projektantowi Własowowi Jewgienijowi Dmitriewiczowi, który był siłą napędową pojazdu silnikowego Tula, udało się wypromować ideę jego wydania w ministerstwie. Następnie fabryki Iżewsk, Kovrov i Tula otrzymały polecenie tworzenia motocykli na zasadach konkurencyjnych. Ponieważ zakład Tula miał już eksperymentalne pojazdy silnikowe, wygrał konkurs. Potem nadeszła impreza inscenizowana z tymi samymi kołami z przodu iz tyłu.

Motocykl "Tula": charakterystyka

Motocykl używał zmodyfikowanego silnika skutera. Układ wydechowy zaczął składać się z części rezonansowej i małego tłumika, co zaoszczędziło pieniądze i uprościło poszukiwanie części zamiennych dla przyszłych właścicieli. Z wymuszonym chłodzeniemsilnik nie przegrzewał się, nawet jeśli był napędzany przez długi czas na pierwszym biegu.

Ci, którzy poznali motocykl Tuła po raz pierwszy, mieli recenzje graniczące z zachwytem. Wszyscy byli pewni, że mają do czynienia z prawdziwym zagranicznym samochodem.

Motocykl Tula został wyprodukowany z okrągłym reflektorem, który był typowy dla wszystkich motocykli krajowych i innych pojazdów.

Wśród słabych punktów były pęknięte ramy, które, jak się okazało, zostały wykonane w fabryce, do której przyciągano leczonych alkoholików. Problem został wyeliminowany po wzmocnieniu miejsca spawania rur szalikiem.

Do lat osiemdziesiątych fabryka produkowała 80% skuterów osobowych i 20% ciężarówek. Później motocykl Tula zaczął być sprzedawany zarówno jako motocykl dwukołowy, jak i razem z modułem i osobno modułem oraz trójkołowy zmontowany fabrycznie.

Nieunikniony zachód słońca

Pomimo tego, że było wiele pomysłów projektowych, produkcja spada od połowy lat dziewięćdziesiątych. Na rynek weszła duża liczba motocykli zagranicznych, zmieniły się gusta nabywców, a krajowy producent nie miał możliwości na nie odpowiedzieć. Ponadto ogólny stan kraju i jego ustawodawstwo przyniosły smutne konsekwencje dla Tuły. Został przerwany w 1996 roku.

Dzisiaj rzadko można zobaczyć motocykl Tula. Tuning, którego zdjęcia są czasami po prostu niesamowite, może zmienić oryginalne opcje nie do poznania.

Słynne opony szerokoprofilowe i ogólnie niestandardowy wygląd radzieckich motocykli -tym właśnie charakteryzowały się motocykle Tula. Niemniej jednak projekt urządzenia został wykonany przez programistów Tula harmonijnie, co daje poczucie postrzegania go jako całości.