Gazela na pokładzie: zdjęcia i charakterystyka samochodu

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Gazelle to prawdopodobnie najsłynniejsza lekka ciężarówka w Rosji. Wszyscy znają i widzieli ten samochód. Samochód był masowo produkowany od 94 roku. W tamtym czasie mało kto mógł sobie wyobrazić, że ta ciężarówka całkowicie wypędzi z rynku takich mistrzów jak GAZon i Zil Bychok. Teraz istnieje wiele modyfikacji gazeli, które są używane w życiu codziennym, gospodarstwie domowym i przemyśle. Dzisiaj rozważymy jedną z najpopularniejszych wersji. To gazela pokładowa. Zdjęcia, charakterystyka i wiele więcej - dalej w naszym artykule.

Wygląd

Wiele osób wie, że samochód został zbudowany na bazie rodzimej Wołgi. Widać to nie tylko w identycznych silnikach, ale także w karoserii.

Pierwsza gazela otrzymała tę samą prostokątną optykę i czarną kratkę, co Wołga z lat 90. Wygląd samochodu nie należy do najbardziej reprezentacyjnych, ale przeznaczenie gazeli jest nieco inne.

W 2003 roku byłodrastyczne zmiany. Tak więc GAZovtsy zmienił kształt kabiny i wnętrza (do tego ostatniego wrócimy nieco później). Zmienił się również kształt boków. Ale z jakiegoś powodu nie wszyscy byli zadowoleni z takich zmian. Nowe deski bardzo szybko gniły z powodu cienkiego metalu i całkowitego braku zabezpieczenia antykorozyjnego.

Podłoga wciąż była drewniana. Jak mówią właściciele, deski na otwartej przestrzeni również szybko gniły. Dlatego teraz wszystkie gazele starsze niż dziesięć lat mają już domowe podłogi i boki, również spawane własnymi rękami.

Jeśli mówimy o kokpicie, na zewnątrz nie wydaje się on tak stary jak na pierwszej gazeli. A jeśli chodzi o rdzę, maska była często pokryta korozją. Zderzak nowej gazeli pokładowej stał się bardziej wytrzymały. Reflektory w zależności od wersji były szklane lub plastikowe. Ten ostatni szybko stał się mętny. A ich polerowanie było tylko tymczasowym rozwiązaniem. Dlatego wielu właścicieli po prostu kupiło nowe reflektory, ze szklaną osłoną.

Salon

Pierwsze gazele w powietrzu miały proste i nijakie wnętrze z kwadratową tablicą przyrządów i ogromną kierownicą. To samo zostało użyte w GAZ-3307.

Kierownica ciężarówki była bardzo ciężka, więc parkowanie i inne manewry w ciasnych miejscach wymagały znacznego wysiłku. Aby jakoś zmiękczyć kierownicę, konieczne było wstrzykiwanie czopów co pół roku.

W 2003 roku zmienił się wystrój wnętrz, ale wiele „ran” pozostało bez zmian. Tak więc w środku można znaleźć tę samą kierownicę „ciągnika”, płaską ibezkształtne siedzenia, a także długa dźwignia zmiany biegów. Dopiero w najnowszych modelach Next z 2018 roku został przesunięty na przedni panel. Wraz z wydaniem pokładowych gazeli „Biznes” kierowcy otrzymali wspomaganie kierownicy. Dzięki niemu jazda była znacznie łatwiejsza.

Słabym punktem gazeli jest piec. Bardzo szybko zaczyna płynąć i nie działa dobrze. Jest to spowodowane zużyciem rur, a także zanieczyszczeniem samej nagrzewnicy wewnętrznej. Kran pieca również nie działa. Napędy kablowe do sterowania przepustnicami pękają. Dzięki temu piec wieje tylko w jednym kierunku.

Gazelle na pokładzie: wymiary nadwozia, ładowność

Według danych paszportowych masa własna samochodu wynosiła 1850 kilogramów. Ale, jak pokazuje praktyka, rzeczywista liczba jest znacznie wyższa. Pusta gazela pokładowa (zwłaszcza wersja wydłużona) waży od 2,2 tony. Nośność we wszystkich przypadkach wynosi półtorej tony. Jeśli chodzi o wymiary nadwozia, pierwsze modele miały trzymetrową przestrzeń ładunkową. Szerokość peronu wynosiła nieco mniej niż dwa metry. Modele młodsze niż 2004 były już dostarczane z rozszerzoną bazą. Tak więc wymiary platformy wynosiły 4 na 1,95 metra. Ciała boczne na gazeli miały różne długości. Zdarzają się rzadkie okazy, w których właściciele wydłużyli platformę do siedmiu metrów. Naturalnie zwiększył się również rozstaw osi.

Specyfikacje

Początkowo na pokładowej gazeli zainstalowano silnik z Zavolzhsky Motor Plant. Był to ZMZ-402. Silnik o pojemności 2,3 litra rozwijał moc 90 koni mechanicznych. Ten silnik jest gaźnikowy, z napędem łańcuchowym rozrządu i ośmiozaworową głowicą. Silnik miał niewielki zasób 200 tysięcy kilometrów. W tym samym czasie gaźnik ciągle psuł się, a uszczelki olejowe również się zużywały.

W 2003 roku cechy gazeli unoszącej się w powietrzu uległy niewielkim zmianom. Tak więc pod maską zaktualizowanego modelu można zobaczyć 406. silnik z tej samej fabryki silników Zavolzhsky. Ta jednostka miała nowoczesną 16-zaworową głowicę, ale nadal była gaźnikowa. Zmieniła się konfiguracja układu tłokowego, dolotowego i wydechowego. W rezultacie, przy pojemności 2,4 litra, silnik zaczął rozwijać 130 koni mechanicznych. Zasadniczo takie silniki były instalowane na pokładowych gazelach od 2003 do 2006 roku włącznie.

405. silnik ZMZ stał się najmocniejszy w linii. Ten silnik otrzymał już nowoczesny wtrysk. Jednocześnie jego objętość wzrosła do 2,5 litra. Wszystko to dało dobry wzrost mocy. Tak więc 405. silnik rozwinął do 150 sił przy 4 tysiącach obrotów.

Zużycie paliwa

Podobnie jak Wołga, gazela jest bardzo żarłocznym samochodem. Nawiasem mówiąc, gazela pokładowa jest jedną z najbardziej ekonomicznych modyfikacji, ze względu na niski wiatr. Ponieważ prawie wszystkie modele są teraz wyposażone w LPG propan-butan, porozmawiamy o zużyciu gazu. Z 402. silnikiem samochód wydaje około 20 litrów na sto w trybie mieszanym. Na 406. silniku samochód jest bardziej ekonomiczny, ale zużycie nieznacznie spada. Samochód zużywa średnio 19 litrów benzyny. Jeśli chodzi o silnik 405, z umiejętnym tuningiemHBO zużywał od 16 do 18 litrów gazu na sto.

Transmisja

Klasyczne pięciobiegowe pudełko z Wołgi zostało zainstalowane we wszystkich modyfikacjach bez wyjątku. Co mówią o tym właściciele? Pudełko jest dość wytrzymałe, ale tylko wtedy, gdy maszyna nie jest przeciążona. Ale ponieważ gazele często przewożą dwie lub więcej ton ładunku, skrzynia biegów nie stoi. Przede wszystkim cierpi sprzęgło (tarcza, łożysko wyciskowe, kosz). Synchronizatory zawodzą, a same transmisje zaczynają „wyć”.

Pod względem konserwacji pudełko jest bezpretensjonalne. Wystarczy kontrolować poziom oleju (ponieważ może przeciekać z powodu starych uszczelek olejowych) i wymieniać go co 60 tysięcy kilometrów. Zalecana lepkość - 75W90.

Podwozie

Samochód ma konstrukcję ramy z zależnym zawieszeniem. Z przodu belka na półeliptycznych sprężynach. Konstrukcja jest bardzo niezawodna, ale wymaga okresowej konserwacji. Z biegiem czasu przednie sprężyny zwisają. Trzeba je zwijać, a czasem dodatkowo wzmacniać. Ponadto belka wymaga smarowania czopów. Jak powiedzieliśmy wcześniej, powinno się to odbywać dwa razy w roku. Z tyłu oś ze sprężynami i skrzynką resorowaną.

Amortyzatory są takie same jak na 53. trawniku. Niektóre wersje były wyposażone w stabilizator. Ale działa nieefektywnie. Na zakrętach auto dużo toczy się, zwłaszcza jeśli zawieszenie nie jest wzmocnione z przodu. Tylne zawieszenie prawie nie wymaga uwagi. Okresowo konieczna jest wymiana poduszek sprężyn, a także cichych klockówkolczyki. Olej na tylnej osi należy wymieniać co 40 000 kilometrów.

Kierowanie, hamulce

Przekładnia kierownicza - nastawiona. Większość nowych wersji ma hydrauliczne wspomaganie. Hamulce z napędem hydraulicznym. Przód - tarcza, wentylowany. Z tyłu - bębny. Gdy samochód jest pusty, wystarczą hamulce. Ale gdy tylko półtorej tony ładunku zostanie za sobą, musisz znacznie zwiększyć odległość.

Wniosek

Więc dowiedzieliśmy się, czym jest gazela w powietrzu. Samochód idealnie nadaje się do pracy w mieście. Ale nie jest bez wad. To niewygodne wnętrze, a także niewielki zasób części zamiennych. Maszyna wymaga regularnej konserwacji, starsze modele również wymagają spawania. Tylko przy częstej konserwacji samochód nie zepsuje się i przyniesie zysk właścicielowi.