Moskvich 402 – radziecki mały samochód lat pięćdziesiątych

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Pięć lat minęło od zakończenia wojny, przywódcy kraju zadeklarowali ciągły i stopniowy wzrost dobrobytu ludności, a co za dobrobyt bez samochodu osobowego…

Biuro Polityczne Stalina postanowiło uruchomić produkcję lekovushki - pięknych, nowoczesnych, wygodnych i bardzo wysokiej jakości, w przystępnej cenie, zamiast przestarzałych moskiewskich lat 400, skopiowanych z Opla z lat 30.

Zwolniono minimalny okres na opracowanie dokumentacji technicznej. Kraj ciężko pracował nad odbudową zniszczonej wojną gospodarki, więc wszystko trzeba było zrobić szybko. A za przedwczesną egzekucję… Aż strach pomyśleć, co czekało tych, którzy się spóźnili.

Latem 1951 roku Moskwicz 402-425 zjechał z linii montażowej moskiewskiej fabryki małych samochodów. Pierwsze trzy cyfry to numer modelu silnika, kolejne oznaczały zupełnie nowy indeks karoserii dla naszego przemysłu samochodowego – sedan, podobny do Forda Consula, produkowany w zakładach brytyjskiego oddziału amerykańskiej firmy.

Radzieckim inżynierom tym razem nie można było zarzucićw bezpośrednim kopiowaniu - samochód okazał się własny, domowy, powstał po prostu z wykorzystaniem doświadczeń zgromadzonych przez światowy przemysł, biorąc jednak pod uwagę surowe realia bardzo skromnego budżetu. Tak więc silnik pozostał taki sam, z niższym układem zaworów. Wtedy to nie miało znaczenia, ZSRR był w międzynarodowej izolacji, nikt nie myślał o potencjale eksportowym nowego samochodu Moskvich 402. Tylna oś i skrzynia biegów są również odziedziczone po serii 400.

Testy i udoskonalenia prowadzono przez prawie cztery lata, w 1955 roku WDNKh został udekorowany nowym samochodem osobowym, masowa produkcja ruszyła rok później. Pomysł Stalina na samochód ludowy znalazł poparcie w N. S. Chruszczow.

Moskvich 402, zdjęcie to potwierdza, wyglądała wtedy dość poważnie, błyszczała chromowaną podszewką, była pojemna (kierowca i pasażer z przodu, jeszcze trzy z tyłu), szyba była zakrzywiona i solidny.

Wewnątrz też wszystko było na poziomie - kuchenka, regulowane fotele, wybite szyby, radio, automatycznie wyłączane kierunkowskazy, w ogóle komfort niespotykany jak na radziecki samochód. Drzwi były wyposażone w zamki przyciskowe, a bagażnik i zbiornik paliwa można było otworzyć siedząc w fotelu kierowcy.

Podwozie zostało wyposażone w teleskopowe amortyzatory hydrauliczne, hamulce bębnowe z pływającymi nakładkami. Ogólnie rzecz biorąc, Moskvich 402 był zgodny ze standardami przyjętymi w tym czasie dla małych samochodów. Zasilanie zostało wykonane 12V zamiast 6V jak w poprzednich modelach.

Specyfikacje również były przyjemne. Prędkość, którą Moskvich 402 mógł rozwinąć, osiągnęła 110 kilometrów na godzinę i zużywała tylko 9 litrów paliwa na 100 km. Jednak benzyna była wtedy tania, kosztowała mniej niż woda gazowana.

Ten samochód był produkowany do 1958 roku, przed pojawieniem się 407. modelu, zewnętrznie prawie taki sam, ale z silnikiem górnozaworowym.

W dzisiejszych czasach są amatorzy, którzy przywracają Moskvich 402. Strojenie z reguły wymaga głębokiego strojenia, czasami poza ciałem prawie wszystko trzeba zmienić. Jednak są też fani, którzy uważają, że możliwe jest zbudowanie takiego samochodu w całości z autentycznych części.