Ciągnik Fordson: zdjęcie i opis, dane techniczne

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

W latach 20. ubiegłego wieku ciągnik Fordson był najpopularniejszą techniką w krajowym sektorze rolniczym. Konstrukcja maszyny jest kopią amerykańskiego „kolegi”, przeznaczonego do masowej produkcji, ze względu na prostotę produktu i jego niski koszt. Inne zalety to niskie zużycie metalu i elementarna sterowność.

Funkcje

Niemniej jednak zalety ciągnika Fordson stały się jego wadami. Przede wszystkim potanienie maszyny pogorszyło jej niezawodność i zmniejszyło jej trwałość eksploatacyjną. Optymalne warunki pracy dla omawianego sprzętu panowały na polach uprawnych, przy wydajności około 500 godzin rocznie. W Związku Radzieckim aktywnie rozwijało się rolnictwo na dużą skalę, operatorzy maszyn pracowali na kilka zmian. Maszyna nie wytrzymywała takich obciążeń, często się psuła, a naprawa była dość problematyczna.

Pomimo istniejących niedociągnięć ciągnik Fordson był najlepszą opcją w tamtym okresie, jego produkcja stopniowo nabierała tempa. W pierwszym roku z linii montażowej zjechały 74 sztuki, w kolejnym 422 egzemplarze,a za siedem lat - ponad 30 tysięcy sztuk. Można powiedzieć, że od tego modelu rozpoczęła się historia budowy ciągników krajowych. Podany ciągnik był kopią amerykańskiego odpowiednika Fordsona-F, który w tamtym czasie był uważany za najtańszy i najbardziej masywny na rynku światowym.

Historia stworzenia

Pierwsze duże zamówienie na produkcję maszyn rolniczych Henry Ford otrzymał wiosną 1917 roku. W tym czasie rząd brytyjski postanowił zaorać nieużytki, aby przezwyciężyć kryzys żywnościowy. Partia ciągników Fordson miała się składać z 5000 sztuk przy cenie 50 dolarów. Po I wojnie światowej produkcję maszyn uruchomiono w stoczni, która wcześniej produkowała okręty do zwalczania okrętów podwodnych.

Po roku Ford stał się największym dostawcą ciągników w Stanach Zjednoczonych. Na początku 1919 roku Henry wykupił udziały wspólników, co pozwoliło mu na prowadzenie produkcji maszyn rolniczych w całym zakresie mocy produkcyjnych Ford Motor Company. Równolegle uruchomiono produkcję sprzętu w Irlandii. Do 1922 roku na całym świecie sprzedano ponad 738 tysięcy sztuk.

Ciekawe fakty

Warto zauważyć, że pierwszy ciągnik Fordson był maksymalnie nastawiony na tanią i masową produkcję. Model został wyposażony w metalowe koła i 20-konny silnik. Waga samochodu wynosiła 1,13 tony, cena wahała się od 395 do 800 dolarów. Kompetentna polityka marketingowa umożliwiła ustalenie sprzedaży jednostek w najbardziej odległych i zacofanych krajach i regionach.

Na początkuW latach 20. ubiegłego wieku zapotrzebowanie na omawiany sprzęt przekroczył możliwości produkcyjne. Doszło do tego, że firma Ford zrobiła wiele, aby odbudować zniszczoną po wojnie gospodarkę, ponosząc przy tym znaczne straty. W rezultacie firma została ominięta przez wielu konkurentów, którzy skupili się na produkcji jednostek specjalistycznych, biorąc pod uwagę prośby klientów odnoszących sukcesy i wypłacalnych.

W Ameryce Ford zamknął linię rolniczą w 1928 roku. Irlandzkie biuro przeniosło się na przedmieścia Londynu, gdzie pracowało do 1964 roku, po czym zmieniło szyld na Forda.

Opis ciągnika Fordson-Putilovets

Rząd ZSRR zdecydował nie tylko na zakup omawianego modelu, ale skopiował projekt z myślą o dalszej produkcji jednostki w kraju. Zadanie powierzono zakładowi „Krasny Putilovets”, który wyróżnia kompetentna organizacja procesu pracy i wykwalifikowany personel. Na początek projektanci i ich asystenci zdemontowali sześć nowych maszyn, dokonując dokładnych pomiarów wszystkich szczegółów. Dane średniej arytmetycznej zostały przeniesione na rysunki i wykresy.

Następnie przeprowadza się badania wytrzymałościowe elementów za pomocą analizy chemicznej i metalograficznej. Wybrano odpowiednie materiały i opracowano proces technologiczny. Pojawiły się jednak pewne trudności, z którymi z trudem potrafili rozwiązać nawet najlepsi specjaliści z zakładu:

• Złożenie jednego elementu zajęło ponad 700 części.
• Wieleelementy wymagały idealnego wykończenia.
• Niektóre narzędzia nie działały, ponieważ były złej jakości.

Tworzenie krajowego analogu

Przy produkcji ciągnika Fordson-Putilovets wiele wysiłku poświęcono na uformowanie wału korbowego. Część została wykonana z jednego kawałka, który został strugany, wyfrezowany, zaostrzony, obrobiony pilnikiem i szmerglem. Najlepszym ślusarzem zakładu zajmował się dostrajanie gryfu, gdyż operacja ta wymagała wirtuozowskiej precyzji. Należy zauważyć, że błąd cięcia nie przekraczał jednej setnej milimetra. Nie można było osiągnąć takiego wskaźnika na maszynie, więc prace były wykonywane ręcznie.

Nawet staranne wykończenie mechaniczne nie zawsze dawało wymagane rezultaty. Niemniej jednak grupa projektantów poradziła sobie z zadaniem z wysoką jakością i terminowo. Po podpisaniu umowy biznesowej z firmą Ford zakład otrzymał oficjalną licencję, po czym rozpoczęły się dostawy części oryginalnych, które były wymienne z odpowiednikami krajowymi. Pierwsze dwie jednostki ciągnika Fordson (zdjęcie poniżej) zostały wprowadzone wiosną 1924 roku. Robotnicy natychmiast nazwali samochód żartobliwym tonem „Fiodor Pietrowicz”.

Operacja

Testy omawianych maszyn trwały dwa miesiące. Charakterystyka porównawcza z amerykańskim „bratem” pokazała, że krajowy odpowiednik otrzymał zadowalające oceny. Specjaliści otrzymalikilka zaleceń dotyczących modernizacji projektu niektórych węzłów, a mianowicie:

• Systemy zasilania.
• Zapalenie.
• Zasilacz.
• Skrzynie biegów.

Trzeci "Putilovets" został przetestowany, przenosząc się do Leningradu o własnych siłach. Aby zapobiec deformacji nawierzchni drogi, koła zostały wyposażone w domowe gumowe opony. Jako traktor był używany przestronny van wyposażony w koje i piec brzucha.

Po wielu kontrolach model został wysłany do Niżnego Nowogrodu, gdzie odbywały się tradycyjne doroczne jarmarki. Podczas tego wydarzenia zostały wystawione różne narzędzia i sprzęt rolniczy. Warto zauważyć, że wskazana modyfikacja dotycząca orki i bronowania wykazała lepsze wyniki niż jej amerykański „koleg”.

Projekt i urządzenie

Oto główne cechy starych ciągników Fordson:

• Układ kół - dwa powiększone elementy i para analogów prowadnic o mniejszej średnicy.
• Podstawą jest konstrukcja bezramowa.
• Silnik jest umieszczony pionowo z przodu maszyny.
• Główne elementy - sprzęgło, skrzynia biegów, tylna oś.
• Typ układu napędowego to czterosuwowy, czterocylindrowy silnik, który zużywa naftę.
• Rodzaj zasilania - grawitacja ze specjalnego zbiornika umieszczonego w górnej części zbiornika.
• Smarowanie - rozpryskiwanie odśrodkowe.
• Chłodzenie - blok termosyfonowy. Używane tutajduże płaszcze i grzejniki z pionowymi rurami, aby zapewnić ciągłą cyrkulację czynnika chłodniczego.
• Cecha - oś przednia, kuta i obrabiana cieplnie, agregowana z przodem „silnika” za pomocą trzech punktów zawieszenia.

Wady

Były trzy oczywiste wady Fordsona. Koło zamachowe, pełniące rolę wirnika, współdziałało z niskonapięciowym magneto. Wymagało to niezwykle precyzyjnego wykonania konstrukcji, starannej regulacji i starannej konserwacji. Wał korbowy nie był wyposażony w wymienne panewki łożysk, wymagał częstych napraw lub wymiany elementów. Przy dużych obciążeniach układ smarowania nie zapewniał godnej obróbki jednostki napędowej, w wyniku czego się przegrzewał.