Ciągnik kołowy MAZ-538: opis, dane techniczne, cel i historia powstania

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Unikalny samochód MAZ-538; To dwuosiowy ciężki ciągnik kołowy z napędem na wszystkie koła. Służy do transportu i obsługi różnego rodzaju osprzętu z pasywnymi elementami roboczymi (PKT, BKT). Już w lipcu 1954 r. na mocy dekretu Rady Ministrów ZSRR na polecenie dyrektora zakładu utworzono w Mińsku odrębne biuro projektowe. Głównym zadaniem grupy kierowanej przez B. L. Shaposhnika było opracowanie wieloosiowych ciężkich ciągników z napędem na wszystkie koła. Datę tę można nazwać punktem wyjścia, chociaż KB nie miała własnej tajnej produkcji aż do 1959 roku.

Historia stworzenia

Wyjściowym modelem w tym projekcie był pojazd MAZ o indeksie 528. Przypominał ciągnik, stał się protoplastą serii kół pod numerem 538. Ciężki pojazd z formułą koła 4x4 zakorzenił się na długo czas i zyskał popularność w jednostkach Sił Zbrojnych ZSRR.

Po wydaniu zarządzenia Dyrekcji Inżynierii Ministerstwa Obrony rozpoczęto opracowywanie ciągników w SKB-1. Projektem kierował V. E. Chvyalev. Szczególną uwagę zwrócono na możliwość pracy sprzętu z różnymi wymiennymi przystawkami,dodatkowo zapewnienie holowania przyczep. Pierwsze testy dwóch egzemplarzy z osprzętem spycharki odbyły się w 1963 roku pod Grodnem. Pojazdy MAZ zdały egzamin z doskonałymi ocenami, po czym zdały dodatkowe egzaminy techniczne, a następnie zostały zarekomendowane do produkcji seryjnej. W tym samym okresie odpowiednia dokumentacja została przekazana Kurganowi.

Przyjęcie

W 1964 roku MAZ-538 został oddany do użytku pod oznaczeniem seryjnym IKT-S (inżynieryjny średni ciągnik z kołami). Natychmiast rozpoczął się jego rozwój przemysłowy. Prototypy Kurgan nie różniły się od mińskich odpowiedników. Wkrótce stały się podstawą całej linii samobieżnych buldożerów i sprzętu do budowy dróg, w tym układarek gąsienic i koparek.

W przedniej części ramy dźwigara w konfiguracji spawanej nitami zainstalowano elektrownię wysokoprężną. Czterosuwowy silnik czołgowy D 12A-375A miał moc 375 koni mechanicznych i był agregowany z przekładnią hydromechaniczną i transformatorem lock-up, trzystopniową skrzynią biegów, skrzynią rozdzielczą z możliwością dezaktywacji przedniej osi skrętnej.

Zasada działania

Moment obrotowy jest przenoszony przez dodatkową skrzynię biegów przez parę pomp hydraulicznych, które wspomagają układ kierowniczy. Ponadto zaangażowane są cztery kategorie części do załączników.

Wciągarka MAZ-538 była napędzana przez przystawkę odbioru mocy z pudełka. W jednostce transmisyjnej równieżprzewidziane jest urządzenie cofania, które odpowiada za poruszanie się w tym samym zakresie prędkości i wysiłku w przód i w tył, bez skręcania.

Z reguły jeden kierowca-mechanik sterował pracą wszystkich elementów ciągnika. Mógł skorzystać z dwóch regulowanych krzeseł, które ustawione były blisko siebie i obracały się w różnych kierunkach. W pracy pomogła także odwracalna kierownica, para desek rozdzielczych, dwukierunkowy system rozmieszczenia przyrządów. Elementy zostały umieszczone z tyłu i z przodu całkowicie metalowej kabiny parowej z widocznością we wszystkich kierunkach.

O miejscu pracy

Został wyposażony w dwuczęściową przednią szybę i stałą tylną szybę (z wycieraczkami). Również w kabinie było ogrzewanie elektryczne, osłony przeciwsłoneczne, elementy szklane na zawiasach drzwi. Aby chronić części, zapewniono osłony, które zakrywają nieobsługiwane elementy sterujące. Wnętrze ogrzewane było z układu chłodzenia silnika, zespół filtrujący został umieszczony w specjalnej hermetycznej komorze, co zapewniało wytworzenie nadmiernego ciśnienia wewnętrznego.

Kolejną cechą konstrukcyjną ciągnika jest rodzaj zawieszenia. Ten zespół jest wyważony na poprzecznych dźwigniach wyposażonych w hydropneumatyczne części elastyczne, podczas gdy tylne koła są sztywno przymocowane do ramy. Hamulce dwuobwodowe miały przekładnie planetarne na wszystkich osiach i układ pneumohydrauliczny.

Inne parametry techniczne MAZ-538

Poniżej znajdują się główne parametry ciągnika:

• Wymiary - 5, 87/3, 12/3, 1 m.
• Masa własna/całkowita – 16,5/19,5 t.
• Prześwit - 48 cm.
• Rozstaw kół – 3,0 m.
• Elektryczne - ekranowane urządzenia 24V.
• Wyposażenie dodatkowe - cztery zwykłe reflektory na kabinie, przedni i tylny zaczep.

Prędkość rozważanej maszyny ZSRR na autostradzie osiągnęła 45 km/h, pokonywała stromość - do 30 stopni, brody - do 1,2 metra głębokości. Średnie zużycie paliwa wynosiło około 100 l/100 km, zasięg od 500 do 800 km, w zależności od cech eksploatacyjnych. Paliwo zostało umieszczone w parze zbiorników o pojemności 240 litrów.

Modyfikacje

W 1965 inżynierowie Kurgan opracowali wydłużoną wersję MAZ-538. Był to ciągnik inżynieryjny z wydłużonym rozstawem osi (do 4,2 m) typu KZKT-538 DP. Taka cecha konstrukcyjna umożliwiła wyposażenie sprzętu w mocniejszy osprzęt montowany na przednim i tylnym zaczepie.

Masa własna samochodu wzrosła do 18 ton, długość - do 6,98 m. Główne parametry i układ ogólny, w tym rodzaj skrzyni biegów, pozostały bez zmian. Wykonano drobne prace związane z odtworzeniem układu urządzeń pomocniczych, a do załogi włączono kolejnego operatora do obsługi jednostek zamontowanych na przeciwległym rozmieszczeniu.

Na początku lat 80. pojawiła się druga wersja 538DK. W tej wersji twórcy udostępnilidodatkowa przystawka odbioru mocy i wały kardana służące do uruchamiania korpusów roboczych koparki TMK-2 zainstalowanej z tyłu urządzenia.

W przekładni został dołączony hydrauliczny reduktor prędkości, który umożliwia regulację prędkości roboczej w zakresie 0,25-45 km/h. Niektóre modyfikacje otrzymały kabinę ciśnieniową i powtarzalny system pneumatyczny do uruchamiania elektrowni. Próbowano stworzyć własny dwuosiowy ciągnik z silnikiem o mocy 525 koni mechanicznych (typ D-12), ale nie powiodły się. Produkcja seryjna modeli 538. serii w KZKT trwała prawie 40 lat (do początku lat 90-tych).

Przypisanie MAZ-538

Początkowo stworzono dwa rodzaje specjalnego sprzętu inżynieryjnego z pasywnymi elementami roboczymi do montażu na tylnym zaczepie ciągnika:

1. Maszyna do układania gąsienic PKT z lemieszem pługowym o zmiennej konfiguracji.
2. Wielofunkcyjny ciągnik spycharki (MTD) ze standardowym prostym lemieszem.

W przyszłości na ulepszonych analogach zainstalowano bardziej nowoczesne osprzęt, w tym maszynę do wykopów z przednim lemieszem i tylnym przystawką obrotową. Takie maszyny w ZSRR zostały przyjęte przez jednostki saperów, inżynierów i czołgów. W ograniczonych ilościach sprzęt wszedł do armii niektórych krajów obozu socjalistycznego.

TUC

Spychacz wielozadaniowy na podwoziu MAZ-538 był używany do drążenia dołów, rowów, komunikacji, oczyszczania dużych obszarów terytorialnych i wykonywania innych prac ziemnychna różnych rodzajach gleb.

Elementem roboczym jednostki było proste ostrze z tylnym umieszczeniem (szerokość - 3300 mm). Wydajność BKT wahała się od 60 do 100 metrów sześciennych na godzinę. Przy masie własnej 17,6 ton sprzęt był w stanie funkcjonować na zboczach o nachyleniu 25 stopni. Na zmodyfikowanym podwoziu KZKT zainstalowano zmodernizowany spychacz typu BKT-RK2. Został wyposażony w przedni lemiesz, wciągarkę trakcyjną, obrotowy zrywak tylny z pięcioma zębami, co pozwala na efektywną pracę na najtrudniejszych glebach. Limit wydajności wzrósł do 120 metrów sześciennych na godzinę. Rezerwa chodu - około 800 km.

PKT

Gąsienicowy ciągnik kołowy w bazie 538 był używany zgodnie z przeznaczeniem, a także przy budowie, naprawach, oczyszczaniu, wyrównywaniu dróg oraz do prac ogólnobudowlanych i robót ziemnych. W przeciwieństwie do BKT maszyna ta została wyposażona w lemiesz z trzema sekcjami. Przedziały były regulowane hydraulicznie, rodzaj mocowania w części środkowej był przegubowy.

Z przodu lub za lemieszem zamontowano stalowy ogranicznik w postaci narty, który pozwala na ograniczenie poziomu penetracji gruntu i odciążenie siłowników hydraulicznych układu zawieszenia. Wewnętrzna część techniczna, w tym rodzaj skrzyni biegów (planetarna jednostka trójstopniowa), pozostała praktycznie bez zmian. Szerokość chwytania korpusu roboczego wahała się od 3200 do 3800 mm, maksymalna wydajność - do 10 kilometrów na godzinę, do manipulacji przy robotach ziemnych - do 80 metrów sześciennych. Masa własna - 19,4 t.

Na podstawie 538DP zainstalowano projekt ulepszonej maszyny do układania torów PKT-2, która oczyściła teren z różnorodnej roślinności, w tym pniaków i drzew o średnicy do 250 milimetrów. Jego maksymalna wydajność osiągnęła 160 metrów sześciennych na godzinę, a waga wzrosła do 23 ton.

TMK-2

Rotorowy sprzęt do rowów kołowych oparty na ciężkim ciągniku 538DK miał zduplikowany schemat uruchamiania silnika, był przeznaczony do drążenia rowów, rowów i przejść komunikacyjnych o głębokości do półtora metra i szerokości od 0,9 do 1,5 m. miotacz do wyrzucania uprawianej gleby w dwóch kierunkach, zamontowano go na mocnej ramie w formie równoległoboku. Dodatkowo sprzęt został wyposażony w hydrauliczne siłowniki podnoszenia oraz przystawkę odbioru mocy podwozia.

Szybkie funkcje:

• Masa własna - 27,2 t.
• Wymiary z wyposażeniem - 9, 74/3, 33/4, 17 m.
• Zakres parametrów wydajności wynosi od 80 do 400 m/h.
• Nachylenie robocze wzniesienia i przechyłu - 12/8 stopni.
• Typ zawieszenia - wielowahaczowy ze stałymi tylnymi kołami.
• Średnie zużycie paliwa wynosi 50 l/100 km.
• Rezerwa chodu - 500 km.
• Transformacja ze stanu transportowego do pozycji roboczej - trzy minuty.

Podsumuj

Pojazdy radzieckie oparte na ciężkim ciągniku MAZ-538 to uniwersalne pojazdy dwuosiowe,skoncentrowany na obsłudze różnego rodzaju osprzętu, a także holowania przyczep o wadze do 30 ton. Cechy konstrukcyjne samochodu obejmują szeroki zakres prędkości, obecność rewersu, średnie rozmieszczenie kabiny i częściowe powielanie elementów sterujących. Umożliwiło to wykonanie wymaganej pracy zarówno do tyłu, jak i do przodu. Ciągniki od kilkudziesięciu lat są aktywnie i skutecznie wykorzystywane przede wszystkim na potrzeby wojskowe.