Samochód pancerny „Niedźwiedź” VPK-3924: cel, specyfikacje

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Pojazd pancerny SPM-3/VPK-3924/ „Niedźwiedź” to rosyjski odpowiednik pojazdów typu MRAP. Skrót ten oznacza ochronę przed zasadzką odporną na miny i dosłownie tłumaczy się jako „chroniony przed zasadzką i podważaniem”. Samochód przeznaczony jest do ochrony personelu w warunkach wojny partyzanckiej, operacji antyterrorystycznych i tłumienia zamieszek. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Niedźwiedziowi, rozważymy historię jego powstania, parametry techniczne i taktyczne, a także wiele innych interesujących danych. Najpierw dowiedzmy się, co spowodowało popyt na tego typu samochód.

Warunki tworzenia

Po raz pierwszy pojazdy opancerzone o wysokim stopniu ochrony przed wybuchami na standardowych minach przeciwpancernych pojawiły się w latach 70. ubiegłego wieku w Republice Południowej Afryki. Pierwszym modelem był transporter opancerzony Casper, przeznaczony do działań przeciwpartyzanckich w Namibii. Na początku XXI wieku wojska amerykańskie i ich sojusznicy walczący w Afganistanie i Iraku stanęli przed problemem oporu partyzanckiego na dużą skalę. Wtedy bylipodjęto decyzję o przejęciu doświadczeń kolegów z RPA. Wielka Brytania wraz ze Stanami Zjednoczonymi zaczęła masowo kupować licencje na południowoafrykańskie samochody pancerne w celu tworzenia ich zaktualizowanych modyfikacji. Wtedy pojawił się skrót MRAP, oznaczający program pojazdów opancerzonych o najwyższym poziomie ochrony balistycznej i odporności na wybuchy na minach przeciwpancernych i minach lądowych.

Pierwsze próby

W Rosji o takich samochodach pomyślano po raz pierwszy podczas drugiego wybuchu wojny czeczeńskiej. W 2004 roku dowództwo Wojsk Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej rozpoczęło prace rozwojowe nad samochodem pancernym. Decyzja była wynikiem wnikliwej analizy działań na Kaukazie. W warunkach konfliktu zbrojnego, który przebiegał dość niemrawo, główne straty poniósł personel w wyniku ataków formacji bandytów na kawalery. Wykorzystanie bojowych wozów piechoty, transporterów opancerzonych i czołgów do eskortowania kolumn jest bardzo kosztownym środkiem. A poza tym zasób wyposażenia samochodowego jest wielokrotnie większy niż zasób zwykłych pojazdów opancerzonych. W związku z tym ciężarówki Ural i KamAZ zostały „ubrane” w zbroję. Trzeba przyznać, że takie dopracowanie ciężarówek przyniosło pozytywny efekt.

Jednak zaminowane drogi nadal prowadziły do znacznych strat personelu. Szczególnie ciężko ucierpiały ciężarówki KamAZ. Następnie podjęto próbę stworzenia pojazdu z napędem na wszystkie koła BMP-97 (aka KamAZ-43269 lub „Strzał”). Jednak rozwój ten również się nie powiódł. Maszyna była w stanie wytrzymać detonację granatu ręcznego typu F-1, który ma ładunek tylko 60 g w TNT. Pojawiły się również problemy z rozmieszczeniem personelu wkabiny, a także konserwacją elementów skrzyni biegów i podwozia.

Rozwój niedźwiadkowej maszyny

Po wyżej wymienionych awariach wyspecjalizowany holding „Firma Wojskowo-Przemysłowa” i pracownicy działu pojazdów kołowych MSTU zabrali się do roboty. Opracowali samochód pancerny „Niedźwiedź”. Głównym projektantem został Stanislav Anisimov, pracownik Military Industrial Company LLC. Jego pracę kontynuował Michaił Kirejew, szef programu doskonalenia BRDM-2. Zespołowi projektantów z MSTU kierował Alexander Smirnov.

Pierwszym i głównym zadaniem, przed którym stanęli twórcy, było osiągnięcie takiego poziomu ochrony, jak w pojazdach programu MRAP. Samochód pancerny „Niedźwiedź” nie stał się modernizacją znanych już modeli SPM-1 i SPM-2. To zupełnie nowy rozwój.

Po co nam taki samochód

Misins tej klasy są używane jako pojazd lub pojazd służby operacyjnej do transportu wojsk wewnętrznych w przypadkach:

1. Prowadzenie operacji antyterrorystycznych.
2. Przeprowadzanie operacji kontroli zamieszek.
3. Rozwiązywanie problemów obrony terytorialnej.
4. Pomoc dla oddziałów granicznych.
5. Transport personelu w warunkach, w których konieczna jest ochrona załogi przed bronią przeciwpancerną i wszelkimi czynnikami uszkadzającymi.

Specyfikacje

W przedziałach mieszkalnych samochody mogązmieścić 7-8 osób w pełnym umundurowaniu. I to nie licząc dowódcy i kierowcy. Dzięki szerokim drzwiom wahadłowym znajdującym się na rufie, spadochroniarze mogą pod osłoną samochodu przeprowadzić wygodne lądowanie i szybki zjazd. W przeciwieństwie do prostych transporterów opancerzonych, VPK-3924 jest uważany za pełnoprawnego użytkownika dróg. Dlatego samochód nie musi być w towarzystwie policji drogowej. Auto rozwija całkiem przyzwoitą prędkość – około 90 km/h na dobrej drodze.

W samochodzie zastosowano seryjne komponenty i podzespoły firmy Ural. Zapewniają wysoki poziom niezawodności, długą żywotność (800 000 km), prostotę, a także minimalne koszty eksploatacji i naprawy samochodu. SPM-3 „Niedźwiedź” jest wyposażony w potężny 300-konny silnik wysokoprężny YaMZ-7601 i niezależne zawieszenie drążka skrętnego z teleskopowymi amortyzatorami hydraulicznymi, zapożyczone z BTR-90. Dzięki temu maszyna ma płynną jazdę, dużą prędkość i doskonałe zdolności przełajowe. Doły, betonowe belki, ziemia, strome zbocza - samochód pancerny Medved pokonuje to wszystko z hukiem. Specyfikacje pojazdu:

• Waga - 12 ton.
• Wymiary obudowy - 5900/2500/2600 mm.
• Prześwit - 500 mm.
• Prędkość autostrady do 90 km/h
• Prędkość terenowa - 35 km/h.
• Zasięg autostrady 1400 km.
• Dysk - pełny.

Testy

Zanim samochód pancerny pojawił się przed oficerami bojowymi, inżynierowie spędzili prawie rokpoddał go najpoważniejszym testom w celu ustalenia progu wytrzymałości. Samochód został ostrzelany z bliskiej odległości z karabinów maszynowych i karabinów snajperskich. Pancerz przetrwał i to jest najważniejsze. Podczas strzelania z przeciwpancernego karabinu snajperskiego OSV-96 o kalibrze 12,7 mm z odległości stu metrów, bok został przebity, ale rdzenie pocisków albo wystawały z pancerza, albo utkwiły w oparciach siedzeń. W wyniku przeprowadzonych testów podjęto decyzję o zwiększeniu ochrony balistycznej maszyny w przyszłości.

Ochrona samochodu "Niedźwiedź"

Typ opancerzenia zastosowany w tym samochodzie to rozstawiony mechanizm różnicowy. Maszyna wykonana w formie monocoque. Według krajowego GOST 50963 samochód należy do szóstej klasy pod względem ochrony balistycznej (klasa 3) STANAG, a pod względem ochrony przeciwminowej do klasy 2 STANAG. Mówiąc prościej, korpus i szkło są w stanie wytrzymać pocisk przeciwpancerny kalibru 7,62 mm wystrzelony z karabinu SWD z odległości 100 metrów. Jeśli chodzi o odporność na eksplozje, samochód może kontynuować swoją pracę po eksplozji pod dnem lub kołem pocisku o masie odpowiadającej 6 kilogramom TNT. Załoga nie odniesie poważnych obrażeń i zachowa zdolność bojową.

Wysoki poziom ochrony przed minami zapewnia zastosowanie kadłuba nośnego, który ma dno w kształcie litery V i wysoki przedział mieszkalny w stosunku do ziemi. Prześwit samochodu wynosi 50 cm, co przekracza ten sam parametr dla transporterów opancerzonych, bojowych wozów piechoty i czołgów. Dlatego projektanci opracowujący rosyjski samochód pancerny „Niedźwiedź” twierdzą, że może być mocniejszytylko czołg. Dzięki systemowi natychmiastowego ustawiania zasłon dymnych, maszyna może ukryć się przed ogniem wycelowanym przez wroga w ciągu kilku sekund. Kurtyna utworzona podczas korzystania z tego systemu jest w stanie ukryć samochód pancerny Medved nie tylko przed prostymi urządzeniami optycznymi do celowania i obserwacji, ale także przed nowoczesnymi urządzeniami optoelektronicznymi, w tym kamerami termowizyjnymi.

Uzbrojenie

Głównym uzbrojeniem, które projektanci proponują zainstalować na pojeździe opancerzonym Medved, jest zdalne zainstalowanie karabinu maszynowego opartego na karabinie maszynowym 6P50 Kord o kalibrze 12,7 mm. System kierowania ogniem składa się z dwóch kamer telewizyjnych (normalnej i niskopoziomowej), dalmierza laserowego, komputera pokładowego oraz kolorowego ekranu LCD, na którym wyświetlane są wszystkie niezbędne informacje. Główną zaletą systemu jest to, że pozwala strzelcowi celować bez opuszczania opancerzonej strefy ochronnej. W zależności od zadań do rozwiązania, zamiast mocowania karabinu maszynowego na maszynie, jako broń główną można użyć granatnika automatycznego o kalibrze 30 mm lub karabinu maszynowego PKTM o kalibrze 7,62 mm. System kierowania ogniem działa równie dobrze i wygodnie z każdym z tych rodzajów broni. Warto zauważyć, że tak uniwersalna instalacja jest po raz pierwszy stosowana w armii rosyjskiej.

Wyposażenie specjalne

Samochód pancerny Bear jest wyposażony w różne zestawy specjalnego wyposażenia zaprojektowanego doefektywne prowadzenie działań bojowych i zapewnienie bezpieczeństwa załogi. Mogą to być:

1. Zdalne systemy uzbrojenia.
2. Blokowanie ładunków wybuchowych sterowanych radiowo.
3. Urządzenie rozpoznania radiochemicznego.
4. System oddymiania.
5. Instalacja do filtrowania i wentylacji powietrza FVU-100.
6. Ochrona obwodowa “VV Roll”.
7. Dopingowy system gaśniczy.
8. Klimatyzator.
9. Światło wyszukiwania OU-5M. Posiada lampy ksenonowe, pilot zdalnego sterowania, możliwość skupienia wiązki oraz pracę w trybie statoskopowym.
10. Stacja radiowa Erika-201.
11. Głośnik.
12. Obracające się lampy ostrzegawcze i inne mniej warte uwagi opcje.

Warto zauważyć, że wszystkie powyższe urządzenia, od poważnych systemów po najdrobniejsze szczegóły, są produkowane w rosyjskich przedsiębiorstwach.

Prezentacja

Samochód pancerny „Niedźwiedź”, którego właściwości techniczne zasługują na podziw, został po raz pierwszy zaprezentowany pod koniec jesieni 2008 r. na wystawie środków dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa INTERPOLITEX. Później samochód został pokazany ministrowi obrony Rosji A. E. Serdiukovowi i najwyższemu kierownictwu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej. Szef resortu wojskowego poprosił o szybkie zakończenie testów unikalnego samochodu. A minister spraw wewnętrznych Federacji Rosyjskiej R. G. Nurgaliyev wyraził przekonanie, że „Niedźwiedź” wkrótce wejdzie w szeregi wyposażenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Transporter opancerzony o konstrukcji koła 44 został również postawiony przed oficerami ODON, wydzielonej dywizji specjalnego przeznaczenia Wojsk Wewnętrznych. Generał N. E. Rogozhin - naczelny dowódca materiałów wybuchowych - osobiście sprawdził osiągi samochodu. Pokonywał ją po wszelkiego rodzaju przeszkodach, pokonywał pionową ścianę i „grzebień”. Po testach generał stwierdził, że jest bardzo zadowolony z wyników prac nad pojazdami specjalnego przeznaczenia. W 2013 roku, po wynikach najnowszych badań balistycznych, samochód został objęty państwowym rozkazem obronnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Wniosek

Dzisiaj dowiedzieliśmy się, czym jest samochód pancerny „Niedźwiedź”. Maszyna zasługuje na uwagę ze względu na swoje właściwości techniczne i ochronne. Potwierdza wysoki poziom wyszkolenia bojowego Federacji Rosyjskiej i profesjonalizm krajowych konstruktorów. Oczywiście jest to pomysłowe rozwiązanie, które pozostanie konkurencyjne jeszcze przez długi czas. I możemy mieć tylko nadzieję, że tego rodzaju maszyna nigdy nie będzie nikomu potrzebna w praktyce.