Dlaczego samochód potrzebuje świecy zapłonowej

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Aby uruchomić silnik, mieszanka w cylindrach musi być zapalona. W tym celu stosuje się świecę zapłonową, między elektrodami, z których powstaje iskra, zapalająca mieszankę w silniku samochodowym. Normalny rozruch i osiągi silnika w dużej mierze zależą od stanu świec zapłonowych.

Wszystkie świece zapłonowe mają stalowy korpus. W jego dolnej części znajduje się gwint do wkręcenia świecy i jej bocznej elektrody w część komorową. Wewnątrz korpusu świecy, w szczelnie zamkniętym izolatorze, znajduje się metalowy pręt, który służy jako centralna elektroda. W jego górnej części znajduje się nić do wprowadzenia końcówki drutu pancernego. Podstawą świecy jest ceramiczny izolator.

Dla prawidłowego i trwałego działania, dolna część izolatora przy pracującym silniku musi osiągnąć temperaturę do 6000 C. W tych warunkach olej, który spada na elektrodach jest całkowicie spalony i nie tworzy się olej sadza. Przy takim reżimie temperaturowym zapewnione jest samooczyszczanie świecy.

Jeśli temperatura jest niższa, olej nie spala się całkowicie i na elektrodach, izolatorze i korpusie świecy tworzą się osady węgla. Skutkiem tego jest awaria jego działania, zanik iskry (wyładowanie nie może przebić się przez warstwę osadów). W takich przypadkach dochodzi do zapłonu żarowego, to znaczy, że mieszanka paliwowa jest zapalana nie od iskry elektrycznej, ale z interakcji i bezpośredniego kontaktu z gorącymi częściami świecy.

Cechy konstrukcyjne elektrody centralnej i izolatora dzielą świece na zimne (o największym przenikaniu ciepła) i gorące (o niskim przenikaniu ciepła). Zdolność do akumulacji ciepła charakteryzuje liczbę żarzenia świecy zapłonowej. Jest on wskazany na świecy i oznacza czas (w sekundach), po którym nastąpi zapłon żarowy.

Każdy właściciel samochodu, który dba o swój samochód, wie, jak sprawdzić świece zapłonowe pod kątem zabrudzeń i osadów. Przy sprawnie pracującym silniku, odpowiednio dostrojonym gaźniku/wtryskiwaczu i zapłonie, przy prawidłowym działaniu samych świec zapłonowych można na nich dostrzec osady o jasnobrązowym zabarwieniu.

Pojawienie się jasnoszarej lub białawej powłoki na stożku izolatora wskazuje na występowanie takich problemów jak niska liczba oktanowa paliwa, przegrzewanie się świec z powodu nieprawidłowych ustawień zapłonu, zły skład mieszanki roboczej.

Sucha czarna luźna sadza wskazuje na nadmierne wzbogacenie mieszanki, późny zapłon, dość częstą pracę silnika na biegu jałowym. Jeśli wyregulujesz układ zapłonowy, osady węgla znikną.

Tłusta czarna powłoka jest oznaką przeziębieniaświece. W cylindrze nie ma iskry lub nie ma sprężania, a to nie daje wymaganej mocy, w wyniku czego silnik pracuje nierównomiernie.

Czerwono-brązowe osady na stożku izolatora są wynikiem spalania paliwa, które zawiera dużo dodatków. Ta świeca zapłonowa musi zostać wymieniona lub oczyszczona mechanicznie.

Śmiało można powiedzieć, że świeca nie działa, jeśli: jej gwint jest w oleju, wieniec korpusu pokryty luźną czarną sadzą, ciemnobrązowe plamy na elektrodach i izolatorze, odpryski i przepalenia na stożku izolatora. Zaolejone świece zapłonowe w silniku o dużym przebiegu wskazują na zużycie tłoków, cylindrów i pierścieni.

Wykwalifikowana konserwacja samochodu co 15-20 tys. km oraz szybkie rozwiązywanie problemów pomoże zmniejszyć i wyeliminować różne problemy.