Bus Ikarus 255: zdjęcie, dane techniczne

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:16

Z pewnością wszyscy pamiętają, jak wyglądały autobusy w ZSRR. W zasadzie były to LAZ i Ikarus. Te ostatnie były uważane za prawdziwy szczyt motoryzacji. Węgrzy wykonali bardzo wygodne i niezawodne autobusy. W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Ikarusie-255. Ten autobus był masowo produkowany od 72 do 84. Maszyna zastąpiła przestarzały 250. model, który był produkowany od lat 50-tych. Cóż, przyjrzyjmy się bliżej temu legendarnemu autobusowi.

Projekt

Wszystkie autobusy, które zostały dostarczone do republik ZSRR, są pomalowane na czerwono i biało. Tak samo było we wszystkich modelach. Samochód otrzymał dodatkowe światła przeciwmgielne oraz nowy zderzak. Obrzeże szklane - chrom.

Ten sam błyszczący pasek oddziela dwie ogromne przednie szyby. Wycieraczki znajdowały się pionowo. A nad czarną kratką dumnie obnosił się napis Ikarus. 255. model czasamizostał wyposażony w reflektor na górze, który zapewniał dodatkowy kolor. Samo nadwozie ma układ wagonów, z mechanicznymi drzwiami. W dolnej części znajdują się pudełka na dodatkowy bagaż. Były po lewej i prawej stronie.

Rozmiary

Ikarus-255 należy do dużej klasy autobusów. Tak więc jego całkowita długość wynosi 10,97 metra, szerokość dokładnie 2,5 metra, a wysokość prawie 3 metry. Rozstaw osi wynosi 5,34 metra. Ikarus-255 miał imponujące wymiary, dzięki czemu mógł pomieścić do 47 pasażerów. Jednak długie nadwozie to nie tylko przestronność, ale także ogromne nawisy. Tak więc rozmiar frontu wynosił 2,45 metra. Zwis tylny - 3, 17 metrów. „Ikarus-255” był trudny do manewrowania w mieście, więc był zwykle eksploatowany poza nim. Nawiasem mówiąc, minimalny promień skrętu autobusu to 22,4 metra.

Salon

Poprzednie modele Ikarusa wykorzystywały archaiczną, płaską tablicę przyrządów. Ikarus-255 (zdjęcie wnętrza poniżej) został wyposażony w zmodernizowany czarny plastikowy panel.

Wykończenie było z ciemnego drewna. Kierownica jest dwupunktowa, bez żadnych regulacji. Na desce rozdzielczej znajdowały się wszystkie niezbędne wagi. Po lewej stronie znajduje się również jednostka sterująca oświetleniem, a po prawej (na półce) odbiornik radiowy.

Sami pasażerowie mają do dyspozycji wygodne, jasne siedzenia z zagłówkami. Przewidziano również podłokietnik. Na kolejnych modelach „Ikarusa” było to już zdjęcie. Nadbyła półka na torby i inne rzeczy. Siedzenia ustawiono w dwóch rzędach. Za klasyką stała prawie solidna sofa. Znajduje się nieco wyżej niż reszta siedzeń. Nie robi się tego dla lepszego widoku pasażerów z tyłu, ale aby pomieścić jednostkę napędową. Silnik Ikarusa był z tyłu.

Nawiasem mówiąc, długość nadwozia 250. modelu była o metr mniejsza niż poprzednio wyprodukowanego 255. Aby pomieścić wszystkich pasażerów, konieczne było połączenie oparć siedzeń w każdym rzędzie. Ponadto, w przeciwieństwie do 255. Ikarusa, nie było drzwi pneumatycznych ani lodówki z tyłu. Dlatego 250. był używany głównie na krótkich trasach. Wyjątkiem była modyfikacja autobusu Ikarus-255 250.59. Został wyposażony w przednie drzwi pneumatyczne, które otwierały się do kabiny. Ale tylne były nadal mechaniczne.

Ikarus-255: Specyfikacje

W autobusie zainstalowano silnik Raba-MAN. To jest turbodoładowany silnik wysokoprężny. Objętość robocza bloku wynosiła 10350 centymetrów sześciennych. Maksymalna moc - 220 koni mechanicznych.

Ale ważniejszym parametrem dla autobusu był moment obrotowy. W modelu Ikarus 255. wynosił on 820 Nm przy dwóch tysiącach obrotów. Bez względu na to, jak dziwnie może się to wydawać, producent oficjalnie interpretuje normę środowiskową Euro-0 dla tego silnika. W autobusie nie zastosowano żadnych filtrów cząstek stałych ani zmodernizowanych układów wtryskowych.

Transmisja, dynamika, zużycie

Samochód był wyposażony w manualną skrzynię biegów z suchym jednotarczowym sprzęgłem. Łącznie w pudełku było 5 stopni, bez podziałów. Pudełko, w przeciwieństwie do silnika, nie zostało zmodernizowane. W związku z tym wielu kierowców narzekało na ogromne ruchy za kulisami. Również z biegiem czasu transmisje włączały się z chrzęstem.

Jeśli mówimy o dynamice, maksymalna prędkość autobusu wynosiła 100 kilometrów na godzinę. Przyspieszenie do 60 kilometrów na godzinę zajęło 22 sekundy. Jeśli chodzi o zużycie paliwa, dane różnią się tutaj. Producent podaje około 19 litrów na 100 kilometrów. Ale w praktyce liczba ta wynosi około 27 litrów, a poza miastem (gdzie ten autobus był używany przez 90 procent czasu). Rezerwa chodu na jednym zbiorniku wynosi około tysiąca kilometrów.

Podwozie

Być może najważniejszą wadą Ikarusa 250 jest konstrukcja zawieszenia. Węgrzy zastosowali archaiczny, wiosenny schemat. Ponadto arkusze znajdowały się zarówno na przedniej, jak i tylnej osi. Drgania były tłumione przez amortyzatory hydrauliczne. W modelu 255 zastosowano już zawieszenie pneumatyczne, dzięki czemu Ikarus zdobył tak szerokie uznanie i został scharakteryzowany jako najwygodniejszy autobus tamtych czasów.

Układ kierowniczy - nakrętka z hydraulicznym wspomaganiem. Układ hamulcowy - typ bębna. Co ciekawe, klocki zostały zredukowane przez ciśnienie powietrza (czyli hamulce były pneumatyczne).

Koszt

W sprzedaży praktycznie nie ma takich kopii. Koszt modelu „na żywo” jest utrzymywany na wysokim poziomie - około 450 tysięcy rubli. W stanie do odrestaurowania można kupić za 200 tys. Te autobusy przeżyły swoją przydatność.

Wiele jest zepsutych lub ma uszkodzony silnik. Nie nadają się do biznesu. Części zamienne do Ikarusa nie były produkowane od dziesięcioleci i bardzo trudno znaleźć coś do demontażu. W rzeczywistości 250. to eksponat muzealny, rzadkość, która nie przetrwała do dziś.

Wniosek

Więc dowiedzieliśmy się, czym jest „Ikarus” 250. modelu. "Ikarus" - legendarny autobus, który był masowo dostarczany do krajów bałtyckich, RSFSR i innych republik. Samochód był używany na różnych trasach. Na tych „Ikarusach” wielu przejechało pół kraju. Niestety nie widać ich już na ulicach naszych miast. I tylko najbardziej zdesperowani są gotowi przyjąć go w ramach renowacji. Teraz taki sprzęt można znaleźć w Muzeum Transportu Pasażerskiego w Moskwie i Petersburgu. Autobusy te od dawna nie są wypuszczane do lotów. Większość została zezłomowana.