Lokomotywy elektryczne ChS: dane techniczne, opis i zdjęcie

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:16

Lokomotywy elektryczne ChS w Związku Radzieckim od lat 60. należały do kategorii najpotężniejszych lokomotyw pasażerskich. Ich zamówienie od czechosłowackich partnerów wynika z konieczności zwiększenia prędkości pociągów. Sześciosiowe nowości miały moc 2750 kW na obręczy koła, podczas gdy dotychczasowe odpowiedniki rozwijały nie więcej niż 2000 kW. Przyjrzyjmy się specyfikacjom i cechom tych legendarnych ciągników kolejowych.

Opis modelu ChS-2

ChS lokomotywy elektryczne tej serii są wyposażone w nadwozie w konfiguracji spawanej, stanowiące kratownicę przestrzenną z dolną ramą główną. Podobnie jak w ChS-1 i ChS-3, w drugiej modyfikacji siła pociągowa i hamująca jest przenoszona na nadwozie za pomocą elementów obrotowych, które są sztywno zamocowane w części ramy i wyposażone od dołu w przeguby kulowe. Podana konstrukcja pozwala na względne przesunięcie poprzeczne pudła i wózka (30 milimetrów w każdym kierunku).

Włączona masa ciałaczęść wózka jest przenoszona za pomocą czterech wsporników bocznych typu przesuwnego. Agregują z belkami poprzecznymi, resorami piórowymi, zawieszeniami wahadłowymi. Siła z ramy na zestaw kołowy jest przenoszona za pomocą gumowych amortyzatorów. Konstrukcja zespołu maźnicy jest identyczna jak w poprzedniej serii. W częściach łączących wózków znajdują się wyważarki wzdłużne, sprężyny i mechanizmy sprężynowo-powrotne.

Aby czechosłowacka lokomotywa elektryczna ChS lepiej pasowała do zakrzywionych sekcji, grzbiety środkowych par kół są o 10 milimetrów cieńsze niż standardowe próbki. Połączenie silników trakcyjnych zapewnia się w trzech wersjach: równoległej, szeregowej i równolegle-szeregowej. Przejścia z jednego złącza części silnika do drugiego są wykonywane przez bocznikowanie jednostek do oporu.

Funkcje

Jeśli interesuje Cię pytanie, gdzie znajdują się srebrne styki w lokomotywie ES, zwróć uwagę na elementy stycznika, które są przeznaczone do przełączania sekcji oporowych i wymiany złącz silników trakcyjnych. Uzwojenie ostatnich elementów jest identyczne jak w krajowym modelu VL-22i.

Przełącznik ma 48 pozycji, 40 z nich działa, reszta jest przygotowawcza. W celu zmniejszenia roboczego pola elektrycznego stosowany jest osobny regulator sześciopozycyjny, wyposażony w dwa tuziny styczników oraz napęd elektropneumatyczny.

Rozważane lokomotywy elektryczne są wyposażone w cztery silniki wentylatorów i parę sprężarek. Kontrolerykierowca i asystent mają kierownicę, niezdejmowaną rączkę cofania, bęben sterujący ze zdejmowaną rączką i dźwignię osłabiania pola. Jako układ hamulcowy zastosowano konstrukcję Dako z żurawiami Skoda. Urządzenie tej jednostki jest wyposażone w regulator prędkości, który umożliwia zwiększenie efektu hamowania z 80 do 130% przy wzroście prędkości powyżej 55 km/h. Maksymalna prędkość robocza to 140 km/h, wyliczony wskaźnik to 60 km/h. Masa lokomotywy - 114 ton, z piaskiem - 120 ton.

Lokomotywy elektryczne serii ChS-4

Ten ciągnik kolejowy zaczął powstawać w fabryce Skody w Pilźnie. W tym czasie czechosłowacka fabryka nosiła imię V. I. Lenina. Poniżej krótka charakterystyka opisywanej lokomotywy głównej:

• napięcie pobierane w sieci styków - 25 kV;
• wskaźnik mocy - 5100 kWh;
• parametr prędkości roboczej/maksymalnej - 101 (160) km/h;
• moment obrotowy - 17900 kgf;
• masa ciągnika z piaskiem - 123 t.

Nuanse projektowe

Charakterystyki eksploatacyjne lokomotyw elektrycznych ChS-4 różniły się znacznie od swoich poprzedników na lepsze, w tym od ChS-2. Poszycie nadwozia wraz z kabiną kierowcy i ramą kratownicy wykonane są z włókna szklanego. Pierwotny wygląd lokomotywy nadały zaokrąglone okładziny, wyraźne światła buforowe, szperacz i panoramiczne szyby przednie.

Sprężynowe zawieszenie awaryjnej lokomotywy elektrycznej tej serii służyło do przenoszenia siły z części nośnej nadwozia nawózki z trzema osiami. Ramy zostały wykonane przez spawanie. Średnica koła wyposażonego w zaktualizowaną oponę wynosiła 1,25 metra. Jeśli chodzi o markowy napęd trakcyjny, prezentowany jest zespół Skody, który obejmuje silnik wału i sprzęgła kardana. Dodatkowo w skład systemu wchodzi przekładnia trakcyjna z jednostronnym przełożeniem. Do sprzęgania z innymi jednostkami trakcyjnymi przewidziano automatyczne sprzęgło w konfiguracji „CA-3”.

Elektryczne

Na końcowych częściach lokomotywy znajduje się para odbieraków prądu (pantografów), które zapewniają agregację z siecią kontaktów. Konstrukcja jednostki napędowej różni się od analogów tym, że w przeciwieństwie do serii typu VL, w uzwojeniu pierwotnym transformatora odbywa się bezpośrednie przełączanie. Za przełączanie odpowiada regulator "PS" z 32 pozycjami.

Ta decyzja doprowadziła do dostarczania mniejszej ilości prądu bezpośrednio do styku podczas przełączania. W rezultacie waga przełącznika zmniejszyła się, ponieważ srebrne styki lokomotywy elektrycznej ChS-4 zostały zastąpione odpowiednikami miedzianymi. Jednak wszystkie elementy izolacyjne zostały również wyprodukowane z uwzględnieniem pełnego napięcia styku sieciowego.

Lokomotywy ChS-7 i ChS-8

Te lokomotywy elektryczne mają te same parametry konstrukcyjne, tylko siódma wersja jest nastawiona na prąd stały, a „ósemka” na prąd zmienny. Ciągniki przeznaczone są do transportu szybkich pociągów po autostradach o maksymalnym obciążeniu, parametr napięcia wynosisieć styków wynosi 25 tys woltów, szerokość toru kolejowego 1520 mm

Lokomotywa elektryczna CHS, której zdjęcie pokazano poniżej, różni się od swojego odpowiednika tym, że jest przeznaczona do pracy z sieci trakcyjnej prądu stałego (3 kV), ma inny układ okien, a także konfiguracja wyposażenia na dachu, lekko wydłużona rama i wózki kołowe. Jednocześnie ChS-7, ze względu na zużycie zwiększonej siły prądu i obecność pewnych ograniczeń, rozwija niższy wskaźnik mocy. W przeciwieństwie do modyfikacji ChS-2 i ChS-6, rozważane lokomotywy koncentrują się na prowadzeniu wydłużonych i ciężkich pociągów pasażerskich z mniejszymi prędkościami.

Specyfikacje

Aby zrozumieć różnicę między najnowszymi typami lokomotyw elektrycznych, należy wziąć pod uwagę główne parametry lokomotyw ChS-7 i ChS-8. Są to:

• długość jednej sekcji - 16,87 m;
• parametr wysokości na nadwoziu (na aktualnym odbiorniku w stanie opuszczonym) - 4, 45 (5, 12) m;
• maksymalna wysokość pantografu - 6,8 m;
• Szerokość lokomotywy elektrycznej - 3,0 m;
• rozstaw osi - 10,95 m;
• podstawa obrotowa sekcji - 8,0 m;
• podstawa wózka - 2,95 m;
• średnica koła - 1,25 m;
• promień przejezdnych łuków do minimum - 100 m;
• ciężar sprzęgu - 172 t (2 x 86):
• parametr obciążenia na szynę - 21,5 t;
• napięcie - prąd przemienny (25 kV) lub stały (3 kV);
• moc silników trakcyjnych - 7200 kW;
• prędkość projektowa/operacyjna - 180 (103) km/h;
• maksymalny ciąg/w trybie ciągłym - 471/248 kN;
• reostatyczny wskaźnik siły hamowania - około 7400 kW;
• przełożenie redukcyjne - 2, 64;
• maksymalna moc systemu grzewczego do 28 samochodów - 1500 kW.