MAZ 7310 - czteroosiowy transporter systemów rakiet balistycznych

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Wielkogabarytowy czteroosiowy pojazd z napędem na wszystkie koła MAZ-543 (MAZ-7310 po zmianie GOST) był produkowany przez pojedyncze prototypy od 1958 roku. Maszyna weszła do produkcji seryjnej w 1962 roku.

Trochę historii

25 czerwca 1954 r. z inicjatywy marszałka GK Żukowa, Rada Ministrów ZSRR podjęła decyzję o utworzeniu w Mińskiej Fabryce Samochodowej biura projektowego, które miałoby opracować wieloosiowy terenowy pojazd kołowy dla Ministerstwa Obrony. W krótkim czasie w MAZ powstał SKB-1 i pilotażowy warsztat wsparcia produkcji. Pierwszymi rozwiązaniami były ośmiokołowe ciągniki balastowe i ciężarówki, które po kilku latach produkcji zostały przeniesione do Fabryki Sprzętu Kołowego Kurgan.

Funkcje wojskowe

Głównym celem MAZ-7310 był transport systemów rakietowych, po tym jak okazało się, że ciągnik kołowy radzi sobie z zadaniem lepiej niż transporter gąsienicowy. Mińska fabryka została prawie całkowicie przeniesiona do produkcji podwozi rakietowych.

Specyfika zastosowania maszyny wymagała podzielenia jednoczęściowej kabiny na dwie boczne. Między nimi była przestrzeń, w którejpołożono nos pocisku balistycznego. Rama była również wklęsła pośrodku. Kanały miały konfigurację półeliptyczną przeznaczoną do ładowania pocisków balistycznych. Czasami do transportu szczególnie dużych pocisków używano dwóch MAZ-ów, ponieważ jeden samochód nie mógł udźwignąć wielotonowego ładunku.

Możliwości techniczne

Dwa MAZ-y w jednym zespole poradziły sobie z zadaniem. Pomógł podwójnemu sterowaniu. Kilka samochodów miało aż osiem kół, które mogły skręcić we właściwym kierunku, a tym samym zapewnić niezbędną zwrotność pociągu drogowego. Te same maszyny pracowały na budowach, w zakładach naftowych, w przemyśle. Potężny MAZ-7310 służył do transportu ciężkich, długich i niepodzielnych towarów.

Stopniowo ludność przestała się dziwić, gdy zobaczyli gigantyczny samochód z czterema parami ogromnych kół. Na początku lat siedemdziesiątych coraz częściej zaczęły pojawiać się wzmianki o wielkich ciągnikach wojskowych. MAZ-7310, którego zdjęcia publikowano w gazetach i czasopismach, nie stanowił już dla mas żadnej tajemnicy. Wyrzutnie samobieżne i systemy rakietowe na tych podwoziach zostały otwarcie pokazane na paradzie wojskowej na Placu Czerwonym w 1965 roku. Następnie MAZ-7310 zaczął regularnie uczestniczyć we wszystkich demonstracjach organizowanych przez Ministerstwo Obrony ZSRR.

Aplikacja

Oprócz wykorzystania samochodu do celów wojskowych, MAZ-7310 znalazł zastosowanie w gospodarce narodowej. Na podstawie podwozia byłopowstało wiele różnych modyfikacji: wywrotki, ciężarówki z platformą, transportery rur, traktory, wozy strażackie i pługi śnieżne. Wszędzie tam, gdzie wymagany był mobilny sprzęt o wysokiej wydajności, używano MAZ-7310.

Samochód był imponujących rozmiarów i mógł być używany tylko w przestronnych obszarach, takich jak lotniska lub miejsca do cumowania dużych masowców. W 1973 roku w zakładzie produkcji wozów strażackich w Prilukach uruchomiono produkcję AA-60 dla lotnisk. To był prawdziwy przełom, ponieważ poprzednie modyfikacje stworzone na bazie ZIL-157, Ural-375, ZIL-131 nie poradziły sobie z zadaniem z powodu niewystarczającego zaopatrzenia w wodę i odczynnik piankowy. A strażak na bazie samochodu MAZ-7310 zabrał do zbiorników 10 ton środków gaśniczych, 12 000 litrów roztworu wodnego i 900 litrów skutecznej substancji pianotwórczej.

W zimie wersja ogniowa szybko usuwała śnieg z pasa startowego za pomocą potężnej armaty, która strzelała śniegiem do 40 metrów. Ponieważ MAZ-7310 jest modelem uniwersalnym, samochód był używany zarówno jako wóz strażacki, jak i pług śnieżny. W razie potrzeby samochód mógłby również wciągnąć samolot pasażerski do pozycji startowej.

Elektrownia

MAZ-7310 był wyposażony w silnik wysokoprężny D-12-525, stworzony na bazie czołgu V-2. Sześciocylindrowa konfiguracja z układem w kształcie litery V najlepiej nadawała się do pracy na układzie kół 8 x 8. Ciąg silnika wynosił około 525 KM. Z. przy obrotach 2000 obrotów na minutę, co odpowiadało technicznemuwymagania w całości. Dzięki mocnemu silnikowi samochód zaczęto nazywać MAZ-7310 „Hurricane”. Skrzynia biegów była typu półautomatycznego, hydromechaniczna, czterobiegowa.

Waga i wymiary

Specyfikacje maszyny:

• masa brutto - 43200 kg;
• pojemność zbiornika gazu - 2 x 160 litrów;
• zużycie paliwa - 98 litrów na 100 kilometrów;
• długość samochodu - 14300mm;
• wysokość - 3300 mm;
• szerokość - 3180 mm;
• tor - 2375 mm;
• rozstaw osi - 2200 x 3300 x 2200 mm;
• prześwit - 400 mm.

Modernizacja

W 1977 roku samochód został przestylizowany, czego efektem była kolejna, bardziej zaawansowana wersja AA-70. Ta „pożarka” mogła ugasić ogień za pomocą prochu. Samochód miał trzeci dodatkowy zbiornik, przeznaczony do załadowania trzech ton odczynnika. Pojemność zbiornika na wodę została zmniejszona do 9,5 tony. Wóz strażacki, stworzony na bazie ciągnika MAZ-7310, stał się najskuteczniejszym mobilnym sprzętem gaśniczym w całym ZSRR. Departament Obrony zakupił AA-70 w dużych ilościach. Wszystkie lotniska wojskowe zostały wyposażone w wozy strażackie Mińskiej Fabryki Samochodów. Sprzęt został dostarczony do lotnictwa cywilnego na zasadzie resztek - limity nie wybrane przez MON zostały przeniesione do Aeroflotu.

Mniej więcej w ten sam sposób ciężkie ośmiokołowe MAZ-y spadły z jednostek wojskowych do „obywateli”. Samochody zostały wycofane z eksploatacji zgodnie zkoniec okresu użytkowania ustalonego dla pojazdów wojskowych i zostały wysłane do leśnictwa. MAZ-7310 był nieodzownym pomocnikiem przy wyrębie.