Samochód YaAZ-210: zdjęcie

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Ten legendarny samochód ciężarowy, opracowany w Jarosławiu, trzyosiowy YAZ-210, był pierwszym, który został wprowadzony do produkcji. Samochód jest wyjątkowy, ponieważ został zaprojektowany z myślą o ładowności ponad dziesięciu ton. Poznajmy tę legendę radzieckiego przemysłu motoryzacyjnego.

Bogatyr z Jarosławia

Fabryka samochodów w Jarosławiu produkowała ciężarówki o maksymalnej ładowności jeszcze przed wojną. Tak więc w 1925 r. YaAZ uruchomił produkcję samochodów zaprojektowanych na 3 t. W 1931 r. Zakład wyprodukował trzyosiowy samochód z indeksem YaG-10 za 8 t. 6, przeznaczony do transportu 5 ton ładunku.

Nie ma nic dziwnego w tym, że stworzenie nowej generacji ciężkich samochodów ciężarowych zostało powierzone załodze zakładu YaAZ. Ale praca, gdy tylko się rozpoczęła, musiała zostać nagle zakończona - Niemcy poszły na wojnę z ZSRR. Jednak rozwój został wznowiony już w 43. W tym samym czasie za wzór jednostki wysokoprężnej przyjęto amerykański odpowiednik, dwusuwowy GMC-71. Faktem jest, że sprzęt do montażu i produkcji tego silnika pod koniec II wojny światowej został zakupiony w Ameryce.

Pierwszy model w nowej rodzinieciężkie ciężarówki stały się YaAZ-200, których maksymalna ładowność wynosiła 7 ton. Był to samochód z dwiema osiami i 4-cylindrowym silnikiem wysokoprężnym o mocy 110 KM. o objętości roboczej 4,6 litra. Ciężarówka została wypuszczona jako prototyp pod koniec 1944 roku. W tym samym czasie na masce zainstalowano logo - chromowany niedźwiedź. To historyczny symbol miasta Jarosławia. Ciężarówka została wprowadzona do serii w 47 roku. Maszyna była regularnie produkowana przez pięć lat. Następnie zaczęli produkować ten model w Mińskiej Fabryce Samochodów – produkcja rozpoczęła się w 48 roku. A do 51. wydano 25 tysięcy egzemplarzy.

210. i modyfikacje

Ponieważ jedno miejsce pojawiło się na YaAZ, powszechną decyzją było rozpoczęcie produkcji trzyosiowych ciężarówek YaAZ-210. Prace nad wydaniem planowano rozpocząć na podstawie tego, co było już dostępne. To jednostki z 200. modelu. 210. różnił się od swojego poprzednika podwojoną maksymalną masą i ładownością. Pierwsze prototypy zostały opublikowane pod koniec 48 roku. Pierwsza ciężarówka z platformą została zbudowana w doświadczalnym warsztacie zakładu. Może przewozić ładunki o łącznej wadze do 12 ton na asfalcie. Samochód mógł przewozić 10 ton po drogach gruntowych. W tym samym czasie pokazano wersję z indeksem „A” - w pakiecie znajdowała się wciągarka zdolna do ciągnięcia masy do 15 ton. Zbudowano również inne modyfikacje. Są to ciągniki balastowe i ciężarowe 210-G i YaAZ 210-D. Maszyny te są w stanie holować przyczepy o łącznej masie do 54 t. Rok później do tej serii dołączyła również wywrotka 210-E.

Cechy ciągników siodłowych

Ciągnik ciężarowypierwotnie przeznaczony do pracy z ciężkimi przyczepami. Samochód został wyposażony w mechanizm siodła, a także sprężarkę do dostarczania powietrza do przewodów pneumatycznych układu hamulcowego przyczepy.

Maszyny te pracowały jako pojazd holowniczy do tankowania zbiorników samolotu pasażerskiego TZ-16 TU-104. Ponadto służyły one do holowania rozsiewaczy asf altu D-375. Przyczepy te wylewały smołę na szwy podczas budowy dróg. Konstrukcja ciężarówki była niezwykle prosta. Wtedy nikt nie pomyślał o kształtach i gładkości linii.

Kraj potrzebuje możliwie najprostszej działającej maszyny. I z tymi celami YAZ poradził sobie z hukiem. Nawiasem mówiąc, konstrukcja ciągnika siodłowego przypomina pierwsze ciężarówki Kremenczug KrAZ.

210. i jego rola we flocie ZSRR

Stworzenie tych trzyosiowych ciężarówek znacząco wpłynęło na efektywność całej branży transportowej dużego kraju na lepsze. Do tego czasu, ze względu na małą ładowność floty, skuteczne rozwiązanie problemów, z którymi borykał się ZSRR, było po prostu niemożliwe. Samochód YaAZ-210 znacząco pomógł w rozwoju sowieckiego przemysłu.

Ponadto wiele specjalnych pojazdów zostało stworzonych na podstawie 210. do pracy w przemyśle naftowym. Tutaj znajdziesz mieszalnie, maszyny do naprawy studni, cysterny samochodowe, instalacje do zakwaszania studni, agregaty sprężarkowe i wiele więcej.

Wygląd trzyosiowego 210

Błędnym byłoby stwierdzenie, że trzyosiowa ciężarówka została uzyskana z 200. modelu metodąproste przedłużenie podłużnic, montaż skrzyni rozdzielczej i dodanie kolejnej pary kół napędowych i osi. Unifikacja pomiędzy podstawowymi modelami była bardzo wysoka. Przy projektowaniu samochodów inżynierowie wykorzystali te same kabiny, maski, błotniki i zderzaki. Nawet konstrukcja przedniej osi, zawieszenia, skrzyni biegów, układu kierowniczego i hamulcowego – wszystko było identyczne. Co więcej – w przypadku trzech osi zdecydowano się przekazać moment obrotowy z jednostki napędowej na każdą oś napędową za pomocą oddzielnego wału kardana. Przełożenia przekładni głównych na mostach zostały zachowane przez inżynierów. A całkowita liczba w układzie przeniesienia została zmieniona dzięki zastosowaniu skrzyni rozdzielczej. Nawiasem mówiąc, ta ostatnia była dwustopniowa.

Po rewizji projektu

Ale więcej osi wymagało zmiany całego projektu. Musisz zacząć od tego, że YaAZ-210 był wyposażony nie tylko w zunifikowaną czterocylindrową jednostkę napędową, ale także w 6-cylindrowy silnik wysokoprężny o pojemności 6,97 litra. W tym samym czasie dla wywrotek i ciężarówek silnik ten wytwarzał 168 KM, a dla ciągników ciężarowych i balastowych jednostka została wzmocniona, dzięki czemu wytwarzała do 215 mocy. Maksymalna prędkość ciężarówki to 55 kilometrów na godzinę. Jak na tamte lata były to dobre specyfikacje.

System sprzęgła pozostał ten sam, jednotarczowy. Ale jego średnica została zwiększona o 3 centymetry. W konstrukcji demultiplikatora pojawił się synchronizator. Ułatwił przełączanie się w ruchu. W przypadku wałów Cardana inżynierowie zwiększyli odległość między środkami łożysk. Zwiększyła się również długość igieł. Wzrosła również powierzchnia chłodnicy - np. o 15 procent zwiększono efektywną powierzchnię chłodzenia. Średnica rury tłumika zwiększona o 20.

Wszystkie modyfikacje YaAZ-210, z wyjątkiem wywrotki, były wyposażone w dwa zbiorniki paliwa. Ich łączna pojemność wynosiła 450 litrów. Średnie spalanie samochodów z tej serii wynosiło 55 litrów na sto kilometrów (nikt nie martwił się wówczas o wydajność). Czołg wystarczył, aby zapewnić zasięg samochodu 800 km. Zużycie paliwa na tonokilometr było nawet o 8 procent mniejsze niż w modelu 200.

Wywrotka: najpopularniejsza w serii

Wśród wszystkich modeli tej rodziny wywrotka YaAZ-210 stała się najpopularniejszą i najbardziej pożądaną. Zobacz jego zdjęcie w naszym artykule. Nie jest to zaskakujące - w momencie pojawienia się MAZ-205 był najcięższym samochodem takiego planu, przeznaczonym do ruchu drogowego. Był do dyspozycji sektora przemysłowego, organizacji budowlanych i górniczych. Jego nośność wynosiła tylko 5 ton. Objętość ciała to tylko 3,6 metra sześciennego.

Wspomnienia twórców

Projektant zakładu w Jarosławiu, Wiktor Osepczugow, przypomniał sobie kiedyś, jak udał się na plac budowy - Kanał Wołga-Don. Tam musiał obserwować, jak kamień był ładowany na MAZ-205 za pomocą koparek. Jedno wiadro takiej koparki miało objętość 3 metrów sześciennych. Koparki ostrożnie opuściły łyżkę prawie na sam dół platformy wywrotki. Potem zamekWiadro otwierano bardzo powoli i podnoszono tak, że kamienie wypadały powoli i stopniowo. Zrobiono to również tak, aby ładunek nie uderzył w dno ciała. Wiele kamieni ważyło więcej niż jedną tonę. Możesz obejrzeć dobry film dokumentalny o YAZ-210 E - spodoba się fanom pojazdów retro i ciężarówek.

Jeszcze trudniej było załadować mokrą glinę na trzytonowe ciężarówki. W przeciwieństwie do kamieni, został zrzucony na platformę wywrotki od razu, całą swoją masą. Obciążenie nadwozia było po prostu niewiarygodne w momencie, gdy koparka podnosiła łyżkę maszyny. Wszystko to doprowadziło do awarii zawieszenia wywrotki. Zepsuły się również ramy pomocnicze i platformy MAZ-ów, które nie nadawały się do takiej operacji.

Wzmacniacz wydajności

Kiedy budowniczowie otrzymali YaAZ-210 E (wywrotki o ładowności do 10 ton i nadwoziu 8 metrów sześciennych), to natychmiast zmieniło całą technologię pracy. Zniknęły i awarie, które były wcześniej. Nie znaczy to, że zniknęły całkowicie – problemy występowały znacznie rzadziej. Wprowadzenie tych wywrotek z trzema osiami napędowymi pozwoliło znacznie zwiększyć wydajność konstrukcji, a właściwie wszystkich innych prac, które były wówczas prowadzone w ZSRR. Spójrz na samochód YaAZ-210. Zdjęcie z osobistego archiwum programistów.

Nawet jeśli nie weźmiesz pod uwagę faktu, że tylko dwie łyżki mieszczą się na platformie 210. wywrotki, czas załadunku wydłuża się tylko o jedną trzecią. Koszty czasu na jeden lot wzrastają tylko o 6,5%. Dzięki temu można zmniejszyć o połowę liczbę kierowców, a tym samym rozładować drogi publiczne.

Wózek-wywrotka i inne modyfikacje

O tym samochodzie można również powiedzieć co następuje – na jego podstawie w 52 roku pracownicy Instytutu Górnictwa Akademii Nauk Ukraińskiej SRR stworzyli wywrotkę-wózek transportowy. W 1956 roku rozpoczęli testowanie 218. modelu z boczną platformą załadunkowo-rozładunkową.

Ponadto, na podstawie modelu 210, wyprodukowano dźwig samochodowy z silnikiem Diesla YaAZ-210 K104. Potrafił podnosić ładunki o wadze do 10 ton i został wyprodukowany w fabryce żurawi samochodowych Kamyshin. Ten specjalny sprzęt znalazł szerokie zastosowanie w obiektach przemysłowych, budowlanych, różnego rodzaju magazynach i bazach, gdzie konieczne było wykonanie wielu operacji przeładunkowych.

Zakończ numer

Wywrotki trzyosiowe były produkowane w fabryce w Jarosławiu do 1959 roku, a następnie produkcja została przeniesiona do ukraińskiego Kremenczug. YaAZ został przeprojektowany do produkcji jednostek napędowych i silników. Oto legendarna ciężka ciężarówka - pierwsza w ZSRR w swoim czasie, która pomagała w budownictwie, przemyśle, górnictwie i innych gałęziach przemysłu, które były zaangażowane w ogromnym kraju - Związku Radzieckim.