Rosyjski „Młot”: charakterystyka, zdjęcia i historia powstania

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:16

Wiele osób słyszało o wojskowym amerykańskim SUV-ie Hummer. Imponujące są jego gabaryty i parametry terenowe. Jednak koszt samochodu jest dość duży, w tym koszt, utrzymanie, paliwo, podatki. Analogiczny rosyjski „Młot” jest często nazywany legendą krajowego przemysłu samochodowego GAZ-66 („Shishiga”). Samochód jest w stanie dać szanse „Amerykaninowi” na drogach, ale jego oryginalny wygląd zewnętrzny pozostawia wiele do życzenia. Zastanów się, jak ulepszyć samochód na podstawie określonej ciężarówki.

Fakty historyczne

Wiele źródeł informacji twierdzi, że prototypowe wersje GAZ-66 były opracowywane od 1962 roku. Produkcja seryjna rosyjskich „Młotów” rozpoczęła się w 1964 roku. Cztery lata później samochód został wyposażony w specjalistyczny system scentralizowanej kontroli ciśnienia w oponach. Samochód otrzymał „Złoty Medal” na „Wystawie Nowoczesnego Rolnictwa” w Moskwie (1966). Samochód otrzymał podobną nagrodę rok później w Lipsku. GAZ-66 to pierwsza radziecka ciężarówka, która otrzymała państwowy znak jakości. Obszar eksportu - wszystkie krajeobozy socjalistyczne.

Pierwotny samochód, o którym mowa, służył w armii sowieckiej i rosyjskiej (głównie w oddziałach granicznych i lotnictwie). Produkcja seryjna modyfikacji została przerwana w 1995 roku. Ostatnia próbka została wydana latem 1999 roku. Od tego czasu wyprodukowano około miliona egzemplarzy.

Korzyści

Rosyjski „młot” oparty na GAZ-66 ma kilka głównych zalet, a mianowicie:

• bezpretensjonalność w konserwacji i eksploatacji;
• niezawodność projektu;
• przyzwoita umiejętność biegania w terenie;
• możliwość użycia na różnych terenach.

Ponadto dany samochód jest wyposażony w samoblokujący mechanizm różnicowy na tylnej osi. Zwiększony prześwit pozwala z łatwością pokonywać trudne odcinki trasy, niezależnie od warunków środowiskowych. Do zalet „Młota” armii rosyjskiej należy również dobra łatwość konserwacji i dostępność części zamiennych.

Metody zmian

Ze względu na cechy konstrukcyjne i doskonałe parametry terenowe, GAZ-66 jest jedną z najciekawszych opcji tworzenia różnych modyfikacji pojazdów terenowych. Kolejnym ciekawym czynnikiem jest aranżacja SUV-a według własnego uznania. Niektórzy użytkownicy skupiają się na przetwarzaniu metalu, tworząc jedyny w swoim rodzaju i niepowtarzalny model samochodu. Rosyjski „Młot” oparty na GAZ-66 reprezentuje szerokie pole działania dla rzemieślników.

Konstruktorzy nie zapominają o wyglądzie zewnętrznym, a takżeniuanse aranżacji znanych konkurentów, na przykład Hummera H1. Cena oryginału dla zwykłych konsumentów jest nie do zniesienia, w przeciwieństwie do przerobionego pojazdu terenowego opartego na ciężarówce krajowej. Rozważ opcje przekształcenia określonego auto.

Rosyjski Partizan Młotowy

W skończonej formie ta modyfikacja zewnętrznie mocno kopiuje amerykańską H1. Podstawą „Partizana” jest 66. GAZ, który może wytrzymać znaczne obciążenia terenowe. Na podwoziu zamontowane są zwykłe komponenty, w tym jednostka napędowa, zawieszenie, skrzynka rozdzielcza i rozdzielcza.

Wspomniany SUV to prawdziwe odkrycie dla tych, którzy lubią demonstrować swój status poprzez popis. Ale samochód różni się od replik niskiej jakości solidnym „wypchaniem” i dość prostą konstrukcją. Podstawowa odmiana rosyjskiego "Młota" o określonych parametrach będzie kosztować 10 razy taniej niż "amerykański kolega". Za tę kwotę właściciel otrzymuje najbliższy egzemplarz H1, zbudowany na niezawodnej platformie wojskowej. Z reguły nie ma problemów z naprawami i poszukiwaniem części zamiennych.

Podwozie

"Khodovka" "Partizan" to skrócone podwozie GAZ-66. W przekonwertowanej maszynie zachowane są zwykłe komponenty i zespoły. Aby zachować niską linię maski i zapewnić wymagany środek ciężkości, projektanci zaktualizowanego SUV-a przesunęli „silnik” do tyłu, obniżając go głębiej w ramie.

W tym samym czasie zmieniono równolegle punkty mocowania generatora i pompy hydraulicznego wspomagania kierownicy. Ciało w środkuczęść to przerysowana kabina 66. z przeszkleniem o ujednoliconej konfiguracji. Maska silnika i tylne części ładunkowe są wykonane z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym, zmontowane zgodnie z nowymi wzorami matryc.

Rosyjski tygrys Hummer

Określony SUV jest znany na rynku światowym pod marką Tiger HMTV. Został wyprodukowany przez krajowych inżynierów na zamówienie partnerów ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich i został zaprezentowany na wystawie wojskowej w 2001 roku (w Abu Dhabi). W tym czasie wybór padł na amerykański oryginał, ale rosyjscy producenci również pozostali na plusie. Otrzymali jeepa prawie gotowego do produkcji seryjnej, a Arabowie wkrótce ulepszyli Tygrysa, nazwali go Nimr.

W zakładzie budowy maszyn w Arzamas rozpoczęto masową produkcję rosyjskich „Humvees” o określonej konfiguracji. GAZ ćwiczy produkcję modyfikacji cywilnych.

Projekt

Podwozie „Tygrysa” jest typu ramowego, ale wersja opancerzona może się bez niego obejść. Całkowicie metalowa skrzynia przeznaczona jest do przewozu do 9 osób i 1,5 tony ładunku. Standardowe wyposażenie pojazdu terenowego obejmuje hydrauliczne wspomaganie kierownicy, ponieważ prowadzenie bez niego pięciotonowego „potwora” jest nierealne.

Ponadto maszyna jest wyposażona w zawieszenie kół skrętnych typu niezależnego od transportera opancerzonego, hydrauliczne elementy tłumiące i stabilizatory poprzeczne. Skrzynia rozdzielcza zapewnia możliwość wyposażenia w centralny mechanizm różnicowy z blokadą i samoblokujący analog. W projekciePosiada również reduktor koła, podgrzewacz wstępny, wciągarkę elektryczną, automatyczne pompowanie opon.

Wydma

To kolejna wersja rosyjskiego „Młota” (zdjęcie poniżej). W rzeczywistości samochód jest przestronnym osobowym pojazdem terenowym opartym na podwoziu GAZ-66, który charakteryzuje się dużą zdolnością do jazdy w terenie. „Barkhan” ma nisko położony środek ciężkości, doskonałą stabilność podczas poruszania się po nierównym terenie. Pojazd jest wyposażony w samoblokujące mechanizmy różnicowe z konfiguracją krzywkową oraz wspomaganie kierownicy.

Maszyna może być wyposażona w centralną jednostkę kontroli nacisku kół, a także w instalację wciągarki o sile uciągu 3,5 t/s. Nadwozie pojazdu terenowego jest całkowicie metalowe z pięcioma drzwiami, zamocowanymi na ramie za pomocą drabinek i gumowych poduszek. „Barkhan” jest wyposażony w system wentylacji i ogrzewania, okna obrotowe, okna drzwi przesuwnych. Maska wraz ze skrzydłami unosi się do przodu, uwalniając dostęp do silnika, przedniego zawieszenia i mechanizmów kierowniczych. Dla wygody wsiadania zapewniono podnóżki i uchwyty dla pasażerów.

Funkcje

Rosyjski wojskowy „Młot Barkhan” ma kilka wersji lokalizacji ludzi i sprzętu. W wersji pasażerskiej pojemność wynosi do 12 osób, druga konfiguracja przewiduje lądowanie siedmiu osób i 0,7 tony ładunku. Jednocześnie istnieje możliwość holowania przyczepy do 1,5 tony. Podłoga w kabinie ma specjalnąprzegródki do mocowania siedzeń, co daje możliwość szybkiej konwersji kabiny z wersji pasażerskiej na cargo.

Dostęp do środka jest przez cztery boczne drzwi i bagażnik. Górny właz o przyzwoitych rozmiarach może służyć zarówno do wentylacji, jak i jako wyjście awaryjne. Regularne modyfikacje prezentowane są w kilku wersjach:

• wersja pasażersko-towarowa;
• luksusowy model;
• opancerzony pojazd do przewozu gotówki;
• pojazd patrolowy.

Pojazd terenowy bojowy: opis

Rosyjski „Młot” z oszczędnym silnikiem (o ile to możliwe) pod nazwą „Combat” ma masywny przedni zderzak z wyraźną nutą potencjału tarana. Konstrukcja przedniej szyby składa się z trzech przegródek, co zmniejsza uszkodzoną powierzchnię. Przednia optyka jest osadzona głęboko, co dodatkowo świadczy o niezawodności pancerza paneli nadwozia wykonanych z wysokiej jakości stali wysokostopowej.

Brakuje również lewych drzwi pasażera ze względów bezpieczeństwa, wyrównujących dostęp osób niepowołanych do chronionego obiektu. Pomimo solidnej masy konstrukcja ważąca poniżej 200 kilogramów otwiera się dość łatwo. Wewnątrz pancernej kapsuły natychmiast zapada przytłaczająca cisza.

Wnętrze

Rosyjska "Młotowa walka" jest wyposażona w skórzane wykończenie, w tym przedni panel. Część sufitowa pokryta jest Alcantarą w jasnych kolorach. Większość okuć jest produkowana w USA.rodzime „gadżety” - automatyczny pogrzebacz w kolumnie kierownicy i wiele uchwytów na kubki. Można jednoznacznie określić wyposażenie wnętrza jako w miarę wystarczające. Na stanie - dwustrefowa klimatyzacja, elektryczny fotel kierowcy, podsufitowy pilot do otwierania bagażnika. Konstrukcja zapewnia monitor z przodu panelu, a także nawigację i dostęp do Internetu.

Jest jeden regulator szyb, sterowany potężnymi serwonapędami, które opuszczają i podnoszą pancerne szkło kategorii B-7, ważące 50 kilogramów. Pozostałe przezroczyste elementy odpowiadają klasie ochrony B-2 i są statyczne. Doświadczone modyfikacje Kombata są ciasne w środku, masywne panele nadwozia zajmują większość przestrzeni użytkowej. Dla osób wysokich lądowanie może wydawać się nieco niewygodne. Sofa z tyłu ma miękkie wypełnienie, jest całkiem wygodna. W wersjach seryjnych większość niedociągnięć została wyeliminowana.

Zarząd

Możesz kontrolować "Walkę" (projekt T-98) z prawami kategorii "B". Pierwszy projektant tej serii, D. Parfyonov, w niezrozumiały sposób zdołał utrzymać masę łazika na poziomie 3,5 tony. To o tysiąc kilogramów mniej niż cywilna wersja amerykańskiego H1. Wśród cech trakcyjnych wersji krajowej odnotowano silnik wysokoprężny Duramax o pojemności 6,6 litra z możliwością przyspieszenia do stu kilometrów w dziewięć sekund. Ten wskaźnik jest całkiem dobry jak na samochód pancerny, który nie jest a priori skoncentrowany na wyścigach na torze z dużą prędkością. Większość z tych samochodów jest prowadzona samodzielnie przez właścicieli, a lwia częśćpopularność spada na wersje lekko opancerzone.

Podsumowanie

Jeśli opiszemy charakterystykę pojazdu terenowego zbudowanego na bazie GAZ-66, możemy zauważyć doskonałe parametry terenowe. Jednocześnie samochód pozostaje zasadniczo ciężarówką. Kierowca musi być świadomy techniki podwójnego dociskania zmiany biegów, zmniejszonej czułości mechanizmu kierowniczego. Zawieszenie informuje również o swojej sztywności, nawet gdy jest wyposażone w dodatkowe amortyzatory drgań.