Samochody z otwieranymi reflektorami: przegląd modeli, opisy, recenzje właścicieli

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:16

W latach 70. i 80. ubiegłego wieku charakterystyczną cechą wielu samochodów sportowych były chowane przednie reflektory, gdy było to konieczne. Uderzające i stylowe rozwiązanie projektowe miało również praktyczną podstawę, zapewniając najbardziej wydajną aerodynamikę, ponieważ przednie reflektory ukryte pod maską sprawiały, że linie samochodu były gładsze i bardziej opływowe, obniżając współczynnik oporu aerodynamicznego. Mechanizm podnoszenia reflektorów w wielu samochodach stał się elementem stawiającym na niecodzienny styl. Jakie samochody mają reflektory? Zwracamy uwagę na najjaśniejsze modele samochodów, w których takie rozwiązanie zostało wdrożone. Co dziwne, ale chowane reflektory VAZ nie były wyjątkiem, chociaż krajowy przemysł samochodowy nie znalazł się na naszej liście.

CORD 810

Wysuwane reflektory samochodowe zyskały popularność w latach 80. i 90., mimo że pierwszy samochód z tą cechą konstrukcyjną powstał w 1936 roku. Erret Kord, założycielfirma samochodowa o tej samej nazwie była zdania, że aby zwrócić uwagę na produkowane modele, muszą one być wyposażone w innowacyjne technologie. Dziś twórczość lat 30. nie dziwi, ale na początku XX wieku takie decyzje były naprawdę odważne.

Pierwszą technologią wdrożoną przez Kord w samochodach marki był napęd na przednie koła, doceniony dopiero pod koniec lat 70-tych. Druga - te same ukryte reflektory, chowane za naciśnięciem przycisku. Pomimo tego, że pomysły wyprzedziły swój czas, firma samochodowa zbankrutowała w 1937 roku.

Jednak Kord nadal odcisnął swoje piętno na przemyśle motoryzacyjnym. Po 30 latach pomysł na samochody z otwieranymi reflektorami powtórzył Oldsmobile, którego inżynierowie zainspirowali się modelem Cord 810.

Ferrari Daytona

Sportowe ambicje zainwestowane przez inżynierów w ten model zostały podkreślone przez chowane przednie reflektory, a także agresywność projektu, która wcale nie jest charakterystyczna dla marki. Gładka linia maski sięga niemal do przedniego zderzaka, zapewniając tym samym doskonałe opływowość – oczywiście jak na tamte lata.

Możliwość jazdy bez reflektorów zapewniają kierunkowskazy wyprowadzone na zewnątrz, wykonane w formie obejmującej linię błotników i przedni zderzak. Z wyjątkiem głównych reflektorów samochód był wyposażony w dodatkowe światła boczne umieszczone w dolnej części zderzaka i łączące się z grillem. Podział przedniego zderzaka na dwie części narożne zwiększył powierzchnię osłony chłodnicy, co zapewniło odpowiednie chłodzenie mocnegosilnik.

Iso Grifo Seria II

W przypadku tego modelu z listy aut z otwieranymi reflektorami mówimy tylko o wznoszących się osłonach nad optyką. Optyka podwójnych reflektorów pozostaje widoczna w każdej pozycji, a kierowca może kontrolować jedynie stopień jej otwarcia. Dzięki temu reflektory zakryte do połowy mogą być używane nawet w nocy. Takie rozwiązanie techniczne miało konotację modową i nie posiadało praktycznych zalet, które wyróżniają w pełni chowane lub trwale otwarte reflektory.

Podobnie jak w przypadku Ferrari, potrzeba odpowiedniego przepływu powietrza przez chłodnicę została rozwiązana poprzez zamontowanie dwóch fałszywych osłon chłodnicy pod przednim zderzakiem i między elementami optycznymi. Przednie kierunkowskazy wyglądały jak ciała obce, które pogarszały aerodynamikę, ponieważ znajdowały się na przednim zderzaku w osobnej obudowie.

Seria BMW 8

Najbardziej uderzającym współczesnym przedstawicielem nietypowego rozwiązania projektowego była seria 8 „BMW” z wysuwanymi reflektorami. Model został wydany w 1989 roku, kiedy wysuwana optyka była u szczytu mody. Reflektory, podobnie jak te z Ferrari, łączyły światła boczne i kierunkowskazy, pozostając w zasięgu wzroku, oraz reflektory główne ukryte pod linią maski.

Stylowy i agresywny samochód wyszedł z mody, czego koncern przestrzegał w tamtych latach. Niestety dla fanów marki wybrany kierunek nie doczekał się dalszej dystrybucji, co uczyniło ósmymseria jest tak wyjątkowa. Oryginalna konstrukcja samochodu z otwieranymi reflektorami była znacznie bliższa Lamborghini i tylko podwójne dysze fałszywej osłony chłodnicy przypominały bawarskie pochodzenie.

Merkury puma

Amerykańscy producenci samochodów podążali za trendami w projektowaniu mody, ucieleśniając wybraną koncepcję w bardzo szczególny sposób. Specyfika modelu Cougar polegała na optyce głowicy, która pozostawała nieruchoma - podniosły się jedynie tłumiki, które ją zamykały, imitując osłonę chłodnicy. W tym przypadku nie ma sensu mówić o praktycznej celowości: zarówno reflektory, jak i żaluzje były pionowe i nie dostosowały się do potrzeb aerodynamicznych. Ta innowacja była tylko próbą wprowadzenia przez inżynierów firmy trendu modowego do klasycznego stylu amerykańskich muscle carów, który dominował dzięki lekkości, opływowości, mocy, w połączeniu ze sportowym zawieszeniem i wyrafinowanym prowadzeniem.

Porsche 928

Porsche 928 zdobywa palmę pierwszeństwa pod względem stopnia oryginalności mechanizmu - auto z otwieranymi reflektorami, które mimo całej mobilności zawsze pozostawało w zasięgu wzroku. Po złożeniu optyka była na równi z maską, a jej okulary wyglądały prawie pionowo w górę. Gdy zaistniała konieczność zastosowania reflektorów, zajmowały one tradycyjną pozycję, miały jednak osobne obudowy na stelażach, co było typowe dla samochodów produkowanych w pierwszej połowie XX wieku. Pochyła i niska linia maski sprawiła, że reflektoryzłożony jako element funkcjonalny wygładzony dla lepszej aerodynamiki.

Toyota. Model 2000GT

Toyota z chowanymi reflektorami jest oryginalnym przedstawicielem japońskiego przemysłu samochodowego. Zaprojektowany, aby wprowadzać w błąd kierowców. Duże przednie światła pozycyjne umieszczone w rogach fałszywej osłony chłodnicy sugerują, że przypisano im główną funkcję reflektorów. Ale wizerunku samochodu dopełniają duże reflektory, wysuwane spod maski. Wadą takiej decyzji projektowej było to, że wizerunek samochodu staje się kompletny i harmonijny dopiero przy podniesionej głównej optyce. Po schowaniu przednie reflektory nadają przodowi wygląd subkompaktowego wyglądu z lat 2000., który nie jest kojarzony z samochodami sportowymi.

Lamborghini Miura

Ten model Lamborghini nie ma pełnoprawnego mechanizmu ukrywania reflektorów lub zamykania ich rolet: zastosowane tutaj rozwiązanie techniczne jest pod wieloma względami podobne do Porsche 928. Ale w przypadku Miury optyka rośnie, zmieniając kąt świecenia, ale nie rozciągaj się całkowicie. Zmienia to postrzeganie przodu samochodu, sugerując nieruchomość optyki głowicy.

Maksymalna wydajność aerodynamiki samochodu sportowego napędza tę decyzję; takie podejście jest czysto racjonalne i nie jest związane z trendami mody w projektowaniu motoryzacyjnym.

Opel GT

Podobnie jak inne modele samochodów, Opel jest wyposażony w mechaniczny napęd do podnoszenia optyki, który jest całkowicie ukryty za pochyloną i niską maską. piętnotej maszyny polega na tym, że mechanizm obraca reflektory wokół osi podłużnej, a nie poprzecznej, w przeciwieństwie do konkurencyjnych modeli. W związku z tym proces jest ciekawszy i przyciąga dużo uwagi.

Acura NSX

NSX był samochodem sportowym z otwieranymi reflektorami na co dzień, co wyjaśniało trudne zadanie postawione projektantom firmy samochodowej: umieszczenie pod maską pełnowartościowej optyki, która mogłaby być używana regularnie, zapewniając jednocześnie maksimum usprawnienie. W rezultacie powstał tradycyjny schemat, który później stał się punktem odniesienia dla wszystkich samochodów ze składanymi reflektorami. Decyzja została odłożona na półkę w przypadku późniejszych modeli, zastąpiona stałym umieszczeniem optyki, dzięki czemu samochód stracił całą swoją wyjątkowość.

Nissan 300ZX

Wypuszczenie na rynek Nissana coupe z wysuwanymi reflektorami miało miejsce w 1983 roku. W efekcie model stał się najpopularniejszym przedstawicielem marki. Pierwsza generacja mogła pochwalić się wznoszącymi się reflektorami, ale druga niestety ograniczała się do całkiem zwyczajnej optyki.

WEKTOR W8

Amerykańska reakcja na europejskie supersamochody pojawiła się dopiero w latach 80. XX wieku. Oficjalny tytuł pierwszego amerykańskiego supersamochodu otrzymał Vector W8 - model wyprodukowany w 22 egzemplarzach, z których siedem było stale obecnych na różnych wystawach. Tworząc samochód z otwieranymi reflektorami, inżynierowie kierowali się charakterystyką techniczną McLarena F1: 6-litrowego silnika bi-turbo o mocy 634 koni mechanicznych,trzybiegowa automatyczna skrzynia biegów, dynamika przyspieszenia - 4 sekundy przy maksymalnej prędkości 350 km/h.

Karoseria samochodu została wykonana przy użyciu Kevlaru, trwałego materiału używanego w przemyśle kosmicznym. Vector wyróżniał się spośród podobnych supersamochodów chowanymi reflektorami, które poprawiają aerodynamiczny element modelu.