„RussoB alt”, samochód: historia marki i skład. Samochody Russo-B alt: dane techniczne, opinie właścicieli

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Czy wiesz, jaki był pierwszy rosyjski samochód? Wielu nawet nie zdaje sobie sprawy. Dzisiaj zapoznamy się z marką samochodową „RussoB alt”, którą naprawdę można nazwać pionierem rosyjskiego przemysłu samochodowego.

Backstory

Po raz pierwszy samochód z silnikiem spalinowym przybył na terytorium Imperium Rosyjskiego w 1891 roku. Był to samochód francuskiej firmy Panard-Levassor. Należał do Wasilija Nawrockiego, redaktora Odeskiego Listoka.

W Petersburgu pierwszy samochód pojawił się w 1895, a w Moskwie w 1899.

Pierwszym samochodem produkcyjnym wyprodukowanym na terenie Imperium Rosyjskiego był model Frese i Jakowlew, zaprezentowany publiczności w 1896 roku. Ale ten samochód nie wzbudził zainteresowania w oficjalnych kręgach.

Silnik i skrzynia biegów zostały wyprodukowane w fabryce Jakowlewa, a podwozie i koła w fabryce Frese. Zarówno zewnętrznie, jak i strukturalnie model był bardzo podobny do samochodu Benz. Mimo to samochód miał perspektywy. Obecnie nie wiadomo iletakie samochody były produkowane, ale ich historia była bardzo krótka. Wynika to z faktu, że w 1898 r. zmarł Jewgienij Jakowlew. Początkowo jego partner Piotr Frese kupował silniki za granicą, ale potem zdecydował się sprzedać swoją moc Rosyjsko-Bałtyckim Zakładom Przewozowym. W tym przedsiębiorstwie produkowano nie tylko samochody, ale także sprzęt wiejski, a także samoloty na silnikach naftowych. Zakład był bardzo duży i miał swoje oddziały w różnych miastach: Rydze, Twerze, Petersburgu, a później także w Taganrogu i Moskwie.

Pierwsze modele

Dział samochodowy zakładu powstał w 1908 roku w Rydze. A już w maju następnego roku pojawił się pierwszy samochód RussoB alt. Samochód powstał na bazie nieznanego szerokiej publiczności prototypu belgijskiego Fondue. W tworzeniu wersji rosyjskiej brał udział belgijski projektant Jalien Potter. Znaczący wkład w powstanie samochodu wnieśli również krajowi eksperci, a mianowicie Ivan Fryazinovsky i Dmitry Bondarev. Dobrze skoordynowana praca trzech projektantów doprowadziła do wydania serii maszyn. Obejmowały samochody - K-12, S-24 i E-15 - oraz ciężarówki - T-40, M-24, D-24 - samochody. Najpopularniejszym modelem był C-24. Stanowiło to 55% problemu.

Samochód Russo-B alt: uznanie

Modele produkowane w zakładzie karetek wyróżniały się wytrzymałością i niezawodnością. Wielokrotnie brali udział w różnych międzynarodowych zawodach: rajdach i biegach. W Monte Carlo i San Sebastian byli jednymi z najlepszych. Mówiąc o niezawodności samochodów, zawsze pamiętają jak jeden egzemplarzS-24, wyprodukowany w 1910 roku, był w stanie przejechać 80 tysięcy kilometrów bez poważnych awarii. W tamtym czasie było to niesamowite osiągnięcie dla całej branży motoryzacyjnej i marki RussoB alt.

Samochód został uznany na najwyższym poziomie - do cesarskiego garażu w 1913 roku trafiły dwa samochody RBVZ. Pierwszym z nich był rewelacyjny model S-24, a drugim – K-12. 64% wyrobów zakładu zakupiła armia rosyjska. Maszyny były poszukiwane głównie wśród pracowników personelu i lekarzy. Nawiasem mówiąc, były modele, na podwoziu których zainstalowano opancerzone nadwozie.

Funkcje produkcji

Samochód „Russo-B alt”, którego zdjęcia wywołują poczucie dumy, miał prostą, ale bardzo solidną konstrukcję. Główne części, czyli skrzynia korbowa, cylindry i skrzynia biegów, zostały odlane z aluminium. Części obrotowe: koła i koła zębate - osadzone zostały na łożyskach kulkowych. Ciekawostką było odlewanie cylindrów wraz z blokiem i zastosowano je tylko w modelach S-24 i K-12 - flagowych modelach RussoB alt.

Samochód był produkowany w dużych ilościach. Warto zauważyć, że części w aucie z jednej partii były całkowicie wymienne. A pomiędzy partiami tego samego modelu mogą wystąpić znaczne różnice: liczba biegów, moc silnika, rozstaw osi, konstrukcja poszczególnych części. Parametry geometryczne części mierzono w systemie metrycznym. Prawie wszystkie części samochodów zostały wykonane bezpośrednio w fabryce wagonów. Musiałem kupić łożyska kulkowe, manometry oleju i opony na boku.

Działy załogi znajdowały się zarówno w Petersburgu, jak iw Rydze. Każdy z nich produkował nadwozia do określonych modeli. Nadwozie Russo-B alt miało wiele modyfikacji: zamknięte limuzyny, popularne wśród Europejczyków otwarte bryczki, landau, torpedy w kształcie cygar i inne. Na wystawie w 1910 roku, która odbyła się w Petersburgu, fabryka wagonów zaprezentowała jednocześnie pięć modeli. Rok później było już sześć.

Kraj Sowietów najwyraźniej nie potrzebował samochodów. Dlatego ich uwalnianie było stopniowo ograniczane, a w 1926 całkowicie ustało. A zdolności produkcyjne fabryki zostały w całości przekonfigurowane na potrzeby przemysłu obronnego.

Przeanalizujmy bardziej szczegółowo, jakie były samochody produkowane przez Russo-B alt. Pomogą nam w tym specyfikacje.

Russo-B alt K-12

Samochody K-12/20 z serii V, wydane w 1911 roku, miały maksymalną moc 20 koni mechanicznych, co jest wskazane w tytule. W 1913 roku pojawiła się kolejna seria – XI, jej moc wynosiła już 24 litry. Z. Samochód został odpowiednio nazwany - K-12/24. Wśród cech tego modelu są:

- cylindry odlane we wspólnym bloku;

- układ zaworów jednokierunkowych;

- termosyfonowy system chłodzenia.

Skrzynia biegów została zamontowana oddzielnie od silnika, a moment obrotowy przenoszony był na tylne koła za pomocą wału kardana. Samochód ważył około 1200 kg, więc tylne resory były ¾-eliptyczne, a nie półeliptyczne. Wczesna seria miała rozstaw osi 2655milimetrów, a w późniejszych - 2855 mm.

Model K-12 był najczęściej kupowany do użytku osobistego, ponieważ był najtańszy spośród samochodów fabryki wagonów. Mimo to często wybierali ją ludzie zamożni. Wśród właścicieli K-12 na zapleczu ziemi można zauważyć kilka wybitnych osobistości: księcia Konstantyna Konstantinowicza, księcia Borysa Golicyna, hrabiego Siergieja Witte, przemysłowca Eduarda Nobla.

Łącznie fabryka wyprodukowała 141 egzemplarzy samochodu K-12. Zostały zaprezentowane w pięciu seriach. Oto opis serii V z 1911 roku:

- silnik - rzędowy, 4-cylindrowy, 2,2 litra, z dolnymi zaworami;

- moc - 12 koni mechanicznych przy 1500 obr./min;

- Skrzynia biegów - mechaniczna, trzystopniowa;

- rama - dźwigar;

- hamulce - bębnowe, tylne;

- zawieszenie - resor piórowy, zależne;

- prędkość maksymalna - 50 km/h;

- nadwozie - otwarte, 4-osobowe.

Russo-B alt S-24

Najdroższym samochodem osobowym RBVZ był S-24, który był produkowany do 1918 roku. Samochód z 6-osobowym nadwoziem znalazł szerokie zastosowanie wśród sztabu armii rosyjskiej. Na jego podwoziu zamontowano również inne nadwozia: dwumiejscowe wyścigi, luksusowe landole i limuzyny. Była nawet zimowa wersja półgąsienicowa – skuter śnieżny. Główną cechą tego samochodu jest silnik. Jego cylindry zostały odlane w dwóch blokach, a zawory (dolne) znajdowały się po obu stronach cylindrów. Woda krążyła w układzie chłodzenia za pomocą pompy odśrodkowej. Z tyłu, między sprężynami, znajdował się zbiornik z gazem,paliwo, z którego dostarczane było do komory silnika poprzez ciśnienie spalin. Aby jazda po bruku i bruku była bardziej komfortowa, tylne zawieszenie zawierało trzy połączone ze sobą półeliptyczne sprężyny: dwie podłużne i jedną poprzeczną. W zależności od typu nadwozia waga samochodu wynosiła 1540-1950 kg.

Model został wyprodukowany w dziewięciu seriach, z których każda była lepsza od poprzedniej. W 1912 roku zakład porzucił gaźnik i zaczął montować francuski gaźnik Zenith na S-24. To, wraz ze zmianą profilu krzywek cylindrów, pozwoliło podnieść moc znamionową z 30 do 35 koni mechanicznych. W tym samym roku rozstaw osi został wydłużony z 3160 do 3165 mm. W 1913 roku moc samochodu została ponownie zwiększona poprzez wprowadzenie 4-biegowej skrzyni biegów.

W ciągu dziewięciu lat wyprodukowano 347 modeli C-24. 285 z nich miało otwarty korpus torpedowy. Reszta została rozdzielona mniej więcej równo między limuzyny, landole i podwójne faetony. Był to flagowy „Russo-B alt” – samochód, którego właściciele w opiniach zwracali uwagę przede wszystkim na niezawodność i łatwość konserwacji.

Koncepcja wrażenia

Wagony fabryki powozów nie zostały zapomniane, a całkiem niedawno podjęto próbę wskrzeszenia Russo-B alt. Samochód, którego historia jest jeszcze krótsza niż legenda, kojarzy się z oryginalnym rosyjskim przemysłem samochodowym, więc są tacy, którzy chcą go zwrócić. Od początku XXI wieku marka jest własnością firmy A:Level. W 2002 roku została przemianowana na Russo-B altyga. W 2006 roku zaprezentowano koncepcję Impression, w której rozwoju wzięło udział niemieckie atelier German Gerg GmbH. Planowano produkować tylko 15 samochodów rocznie i sprzedawać je kolekcjonerom. Jednak niecodzienna koncepcja nie mogła zainteresować prawie nikogo, a produkcja została ograniczona.

Model dla krotki

Po próbie odrodzenia w 2006 roku ponownie mówiono o marce Russo-B alt. W 2013 roku zaproponowano uruchomienie produkcji specjalnych modeli dla orszaku prezydenckiego. Pozwoliłoby to na oddanie hołdu wspaniałej marce Russo-B alt. Samochód z 2013 roku miał być montowany na platformie Rolls-Royce-Phantom. Niestety do dnia dzisiejszego ten projekt nie został zrealizowany.

Wniosek

Więc dowiedzieliśmy się, czym jest Russo-B alt (samochód). Przegląd modeli, specyfikacji i opinii ekspertów pomogły nam w jak najpełniejszej ocenie pierwszej rosyjskiej marki samochodowej. Szkoda, że naprawdę trudno nazwać ten samochód rosyjskim. W końcu został zbudowany na prototypie modelu belgijskiego. Niemniej jednak bez pracy krajowych projektantów być może świat nie wiedziałby o marce RussoB alt. Samochód zdecydowanie zasługuje na uwagę i całkiem możliwe, że będzie o sobie przypominał.