Scooter "Tulitsa" - przodek skutera

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Dzisiejsza młodzież może nie znać słowa „skuter”. W końcu są bardziej przyzwyczajeni do skuterów, które zalały mały rynek.

linia TMZ

Tymczasem w ZSRR skutery były niezwykle popularne wśród ludności, prawie tak samo jak motorowery. Przemysł radziecki miał się czym pochwalić. Wiele dużych zakładów budowy maszyn produkowało skutery. W samej Tuli produkowali do stu tysięcy rocznie. „Turysta”, „Tulica”, „Mrówka” – to tylko modele seryjne, a eksperymentalnych było ponad sto, zaczynając od amfibii, a kończąc na skuterze o nazwie „Smok”. Nawiasem mówiąc, ten ostatni niewiele różnił się od nowoczesnych odpowiedników, z wyjątkiem silnika dwusuwowego.

Turysta

Skuter o tak dumnej nazwie jest produkowany w zakładzie Tula od drugiej połowy lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Zgodnie z koncepcją twórców, została stworzona z myślą o swobodnym przemieszczaniu się po rozległych przestrzeniach Unii. Autorzy, bazując na poprzednich modelach T-200 i T-200M, stworzyli serię różniącą się od swoich poprzedników konstrukcją. Technicznie„Tourist” to skuter, który stał się znaczącym przełomem w inżynierii mechanicznej. Wyraźnie różnił się od poprzednich analogów.

Biuro projektowe, któremu powierzono rozwój Turysty, wykonało świetną robotę, poprawiając wiele niedociągnięć technicznych małych pojazdów produkowanych w zakładzie w Tule.

Nowy model miał maskę nośną, która umożliwiła porzucenie całej rurowej ramy pomocniczej z tyłu skutera. A jego nowy widelec z dźwignią pchaną zapewniał dobrą obsługę. Według opinii ten skuter wraz z innowacjami miał kilka wad. Ale ogólnie „Turysta” jest dość wygodny i niezawodny. Co więcej, na ogólnounijnych zawodach motocyklowych, które odbyły się w 1967 roku w nominacji „mistrzostwa marki”, to wraz z nim Zakład Budowy Maszyn Tula otrzymał główną nagrodę i pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej. Dwa lata później – w 1969 roku – ten sukces się powtórzył. Wśród modeli seryjnych „ciężko pracujący” Tula zajął drugie miejsce.

Skuter "Tulitsa"

W 1978 "Turysta-M" - ostatni numer - został zmodyfikowany. Został zastąpiony przez skuter Tulitsa. Nowy model był głęboką modernizacją Tourist-M, ponieważ dość trudno było je odróżnić na zewnątrz pobieżnym spojrzeniem.

Zmiany w projekcie zostały ograniczone do minimum. Nieznacznie poprawiono kształt przedniego skrzydła oraz tunelu między nogami kierowcy. Zmodyfikowano również mocowanie bagażnika. Skuter Tulitsa był produkowany do 1986 roku. To wtedy TMZ zaczęło całkowicie produkowaćnowy model. Tulitsa została zastąpiona skuterem innej klasy. W rzeczywistości był to dzisiejszy skuter.

Specyfikacje

Zwolennik „Tourist-M” miał mocniejszy silnik. Tulitsa stała się potężniejsza o dwa konie mechaniczne. I znowu, podobnie jak w przypadku poprzedniego modelu, ten parametr został osiągnięty poprzez zwiększenie stopnia kompresji z 7,8 do 9,3.

Trzykanałowe, doskonalsze oczyszczanie cylindra również przyczyniło się do wzrostu mocy silnika. Jednak wzrost tej charakterystyki technicznej doprowadził do zwiększonych obciążeń termicznych. Aby zachować normalny tryb pracy, hulajnoga Tulitsa otrzymała nową głowicę cylindra z rozwiniętymi bocznymi żebrami i centralną lokalizacją świecy.

Co ciekawe, zwiększenie zarówno stopnia sprężania, jak i odpowiednio mocy, nie wpłynęło na oszczędność paliwa i nie wymagało zmiany na benzynę o wyższej liczbie oktanowej. Skuter motorowy „Tulica” nadal działał na AI-76. Jego łożysko korbowodu zamiast łożyska wałeczkowego stało się łożyskiem igiełkowym. W ten sposób trwałość wału korbowego została konstruktywnie podwojona. W rezultacie silnik skutera Tulitsa, określany w karcie katalogowej jako T-200A, uzyskał moc od czternastu do szesnastu koni mechanicznych.

Sprzęgło również zmieniło się na lepsze. Dzięki dodatkowej parze tarcz – master i slave oraz wbudowanemu tłumikowi stał się bardziej niezawodny. Projektantom udało się również sprawić, że rama hulajnogi Tulitsa będzie nieco sztywniejsza niż jej poprzednik.

Podpórka boczna, w wyniku niezadowolenia użytkownika, została przesunięta z prawej strony na lewą. Tłumik w skuterze Tulitsa zaczęto mocować do nadwozia w dwóch punktach za pomocą gumowych uszczelek. W ten sposób znacznie zmniejszono hałas i zwiększono jego trwałość.