Skuter "Mrówka" - historia i charakterystyka

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Trochę historii. W 1945 roku Agostino D'Ascanio, słynny włoski konstruktor samolotów, który pracował w fabryce Piaggio, zaprojektował niezwykłą i niesamowitą na tamte czasy maszynę, która wkrótce stała się znana jako „motor skuter”. Samo słowo było używane wcześniej, ale było używane do oznaczania skuterów, które zostały zbudowane niezależnie przez młodych techników. Nie mieliśmy wtedy hulajnóg. Ten cud techniki był mały, tani i zwrotny. Autor tego wynalazku rozwinął pomysł, dokonał kilku modyfikacji skutera, z których najpopularniejszą była trójkołowa mała ciężarówka. Począwszy od kwietnia następnego roku, w 1946 roku, fabryka Piaggio rozpoczęła masową produkcję tego cudownego samochodu. A dwa lata później samochód był już produkowany w wielu krajach.

Po pewnym czasie ten samochód przyciągnął uwagę sowieckich przywódców. W 1956 r. uchwalono dekret Rady Ministrów o rozpoczęciu produkcji takich maszyn w Związku Radzieckim. A już 7 lipca 1956 roku zakład w Tule otrzymał polecenie wyprodukowania do końca roku 2500 samochodów. Wykonano eksperymentalną partiętakie skutery o nazwie „T-200 Tulitsa”. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że ta marka nadal była modelem dwukołowym, a nie cargo.

W 1957 roku projektanci I. G. Lerman i V. S. Makhonin zaprojektowali skuter cargo oparty na T-200. Zrobili to w dwóch wersjach. „TG-200K” - z nadwoziem, „TG-200F” - modyfikacja z furgonetką. Następnie wydano eksperymentalną partię urządzeń w ilości 999 sztuk. Te skutery towarowe zaczęto wykorzystywać do transportu wewnątrzzakładowego, gdzie stało się jasne, że doskonale nadają się do tego celu. Następnie maszyny dostarczały służby gospodarcze miasta. Pokazali się doskonale i stali się poszukiwani. W następnym roku produkcja tych maszyn została objęta zamówieniem państwowym.

W 1969 roku podstawowy, podstawowy model został zastąpiony innym, bardziej zaawansowanym. Ta maszyna otrzymała takie oznaczenie jak „TGA-200”. I ma swoje własne imię. Nazywano ją skuterem „Mrówka”. W porównaniu do poprzedniego modelu moc wzrosła o 40 proc. Ulepszony silnik nazwano „T200A” i zainstalowano na skuterze „Ant”. Został więc wydany w latach 1980-1985.

1987-1989 były najlepsze w produkcji hulajnóg towarowych Tula. Od 1987 roku zaczęto produkować „Ant-2”. Jego maksymalne obciążenie wynosiło 315 kilogramów.

Skuter "Mrówka". Funkcje

Samochód może wznosić się do 40 stopni, może jeździć w tereniemaksymalna prędkość 3 kilometrów na godzinę. Ten skuter cargo został wyeksportowany do 21 krajów świata. Produkcja maszyny trwała do 1995 roku.

W skrócie, oto modyfikacje tej maszyny. Najpierw był to "TG-200" (skuter "Ant"), potem "T-200M" - jego modyfikacja, potem "Tourist", po - trzy modyfikacje "Ant-2".

W 2009 r. JSC „AK” Tulamashzavod „postanowiła spróbować ponownie wyprodukować ten skuter. Podano informację o prototypie o nazwie „GTS-1”. Wskazano możliwą cenę: 100 000 rubli. Ale dalsze wzmianki o rozwoju tego projektu nie można znaleźć.

Należy zauważyć, że skuter „Mrówka”, mimo swoich niewielkich rozmiarów, pozostawił zauważalny ślad w historii radzieckiego przemysłu motoryzacyjnego i pozostaje aktualny do dziś.

Porozmawiajmy o samym samochodzie. Pomimo tego, że od zaprzestania produkcji w 1995 roku minęło wiele lat, skuter Ant jest nadal aktywnie używany. Jego parametry techniczne są następujące:

• ma prędkość maksymalną 60 kilometrów na godzinę;
• nośność - 280 kilogramów;
• 240 kg masy własnej;
• moc silnika - 12 koni mechanicznych.

Ma wysoką zdolność do jazdy w terenie i jest niezbędny w rolnictwie na obszarach wiejskich.