Wszystkie modele motocykli „Ural”: historia, zdjęcia

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Wszystkie modele radzieckich i rosyjskich motocykli „Ural” należą do priorytetowej klasy krajowego przemysłu motoryzacyjnego. Urządzenia mają kilka modyfikacji, a nowoczesne kopie są aktywnie wykorzystywane przez konsumentów. Producent stara się zachować optymalną kombinację jakości, mocy i przepustowości urządzenia. Oferuje nowoczesne jedno-typowe pojazdy dwukołowe z możliwością oparcia przyczepy bocznej. Rozważ cechy i cechy najpopularniejszych projektów.

Historia rozwoju i tworzenia

Wszystkie modele motocykli „Ural”, w takim czy innym stopniu, kopiują niemiecką markę BMWR. Pierwszy prototyp został stworzony przez radzieckich projektantów w 1939 roku. Istnieją dwie główne wersje pochodzenia i obecnie nie można zweryfikować ich autentyczności.

Przypuszczalnie niemiecki odpowiednik został przekazany Związkowi Radzieckiemu do przeglądu, po czym krajowi deweloperzy wydali podobną modyfikację. Druga opcja obejmuje zakup oryginałów w Szwecji, ich dalszy transfer do ZSRR i produkcję przedmiotowego pojazdu.

Autentycznie wiadomo, że w 1941 rokuW tym roku motocykle były produkowane pod indeksem M-72, które z niemieckimi „krewnymi” były podobne, jak bliźniaki. Produkcja seryjna sprzętu została zatwierdzona przez samego Józefa Stalina. Produkcja została zorganizowana w moskiewskim zakładzie, jednak ze względu na stan wojenny produkcję maszyn przeniesiono na Syberię (mała miejscowość Irbit). Na uwagę zasługuje fakt, że warsztaty produkcyjne zostały wyposażone w dawną wytwórnię piwa, ze względu na brak odpowiednich pomieszczeń.

Ural M-72

Wszystkie modele motocykli „Ural” wyglądają jak wojskowy model M-72. Pierwsze dostawy z Irbitu do wojska rozpoczęły się już w 1942 roku. Łączna liczba motocykli wojskowych wyniosła ponad 9700 sztuk. Wypuszczanie urządzenia trwało do 1954 roku. W tym czasie wyprodukowano ponad trzy miliony egzemplarzy.

Cywilna modyfikacja omawianego pojazdu wyszła pod indeksem M-52. Zmiany konstrukcyjne pozwoliły modelowi szybko i stabilnie poruszać się po asfalcie. Jako jednostkę napędową zastosowano silnik czterosuwowy o pojemności pięciu centymetrów sześciennych. Charakterystyka silnika umożliwiła przyspieszenie urządzenia do 100 kilometrów na godzinę z mocą 24 litrów. Z. Warto dodać, że ta wersja trafiła do sprzedaży, jednak każdy właściciel musiał zarejestrować rower w komisariacie wojskowym.

Cechy wariantów M-61 i M-66

Wszystkie modele motocykli Ural nie mogą być rozpatrywane bez dwóch modyfikacji, które pojawiły się w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Zmiany konstrukcyjne były jednak minimalne w M-61/63na tylnym kole zamontowano zaktualizowane zawieszenie typu wahadłowego.

W 66. modyfikacji zastosowano zmodyfikowany silnik, którego moc wynosiła 32 litry. Z. Następnie wypuszczono próbki z jednostką 36-konną. Zmiany w konstrukcji silnika i inne ulepszenia doprowadziły do powstania ostatniej radzieckiej marki „Ural” 8.103-3O. Jego główną różnicą w stosunku do poprzedników była obecność wału kardana typu samochodowego i napędu łańcuchowego. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na ulepszony układ wydechowy oraz tańszą wersję dla outbacku i odległych wiosek.

Nowe modele motocykli Ural

Po upadku Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich ludność zaczęła kupować mniej motocykli z powodu kryzysu gospodarczego. Ci, którzy mieli środki na zakup preferowanych marek zagranicznych. Jednak zakład w Irbit nie wstrzymał produkcji, chociaż produkty były sprzedawane w minimalnych ilościach.

Zakład został sprywatyzowany w 1992 roku i przemianowany na JSC Uralmoto. Projektanci odnowionego zakładu byli w stanie poradzić sobie w krytycznej sytuacji, a nawet opracowali linię zupełnie nowych modyfikacji.

Na przykład najnowsze modele motocykla Ural kategorii Tourist zaczęły być wyposażone w widelec dźwigniowy i nowe elektrownie (cztery suwy), które miały objętość 750 „kostek” i moc 45 "konie".

Modyfikacja Ural Solo to zmodernizowana wersja do poruszania się bez bocznej przyczepy. Jest wyposażony w czterobiegową skrzynię biegów, rozrusznik elektryczny,wsteczny i niezawodny system hamulców tarczowych. Maksymalna prędkość urządzenia to 130 kilometrów na godzinę.

Jakie modele motocykli Ural są nadal dostępne?

Motocykl Ural Retro jest uważany za najbardziej stylowy w rozważanej linii. Jest stylizowany na antyczny i odnosi sukces nie tylko na rynku krajowym, ale także w Wielkiej Brytanii i USA. Wersje z kierownicą po prawej stronie zostały opracowane w celu ułatwienia adaptacji w krajach ze specjalnymi przepisami ruchu drogowego.

W zakładzie IMZ w 2014 roku rozpoczęto kolejną modernizację, która umożliwiła zmianę charakterystyk wszystkich modeli produkcyjnych. Detale zostały poddane znacznej obróbce, a także wzmocnieniu części składowych, od zestawów karoserii po jednostkę napędową i układ paliwowy. Wśród innowacji można wyróżnić następujące innowacje:

• wygląd elektronicznego wtrysku paliwa;
• wyposażenie wszystkich kół w hamulce tarczowe;
• montaż hydraulicznego amortyzatora układu kierowniczego;
• wykorzystanie materiałów kompozytowych w układzie.

Kompatybilność sowieckich rozwiązań i nowoczesnych technologii umożliwiła doprowadzenie motocykli Ural (zdjęcia wszystkich modeli przedstawiono w artykule) do światowej jakości. O sukcesie mówią liczby, które wskazują, że ponad 90 procent sprzętu produkowanego przez tego producenta trafia na eksport.

Funkcje

Wśród modeli eksportowych i próbnych motocykla Ural możemy wyróżnić następująceinstancje:

1. Ural-T to nowoczesny odpowiednik pierwszej modyfikacji ze zaktualizowanymi charakterystykami.
2. "Turysta" - wariacja nastawiona na poruszanie się po różnych rodzajach gleby, z możliwością podłączenia wózka bocznego.
3. Wojskowa wersja Ural Gear Up, wyposażona w miejsce na wieżę karabinu maszynowego, zderzak, powiększony reflektor i pasujący lakier.

Ponadto linia IMZ obejmuje warianty motocyklowe „Cross” i „Wolf”, wyposażone w chromowane części, a także pojazdy terenowe „Sportsman”, „Patrol”, „Yamal”.

Pod koniec recenzji

Krajowy motocykl „Ural”, którego historia modeli została omówiona powyżej, stał się prawdziwą legendą w branży motoryzacyjnej. Jeszcze w latach wojny (1941-1945) był przeznaczony dla wojska. Jednak później użytkowanie tego ciężkiego motocykla przeszło do sfery cywilnej.

Zwłaszcza technika ta była popularna we wsiach i wioskach, ponieważ miała dobrą nośność i zdolność do jazdy w terenie. Wszystkie modele motocykli Ural w nowoczesnym designie, wraz z charakterystycznym stylem, uzyskały zupełnie nowe parametry jezdne, są poszukiwane nie tylko na terenie republik poradzieckich, ale także za granicą. Ich wystawę można zobaczyć w Państwowym Muzeum Motocykli w Irbit.