LuAZ pływający: dane techniczne, opis ze zdjęciem, cechy obsługi i naprawy, recenzje właścicieli

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Łucka Fabryka Samochodów, znana wielu jako LuAZ, wyprodukowała legendarny samochód 50 lat temu. Był to wiodący przenośnik krawędziowy: pływający LuAZ. Powstał na potrzeby wojska. Początkowo planowano używać tego samochodu wyłącznie do celów wojskowych, na przykład do transportu rannych lub transportu broni na pole bitwy. Ale wtedy wojskowy pływający LuAZ dostał inne życie i ten artykuł będzie o tym.

Historia stworzenia

Podczas wojny koreańskiej, która miała miejsce w latach 1949-1953, ZSRR oficjalnie nie brał udziału w działaniach wojennych, ale udzielano aktywnej pomocy finansowej, realizowano również dostawy wojskowe.

Chorzy i ranni byli przewożeni samochodami GAZ-69, często samochód się zacinał, dotarcie do niego zajęło dużo czasu. Samochód był bardzo ciężki. Wtedy pojawił się pomysł stworzenia lekkiego samochodu, choć o niskiej ładowności, ale o dobrych zdolnościach przełajowych. Poza tym samochód musiał się unosić. Podczas jego opracowywania twórcom samochodu postawiono szereg zadań.

Rozwój samochodu

Samochód został wprowadzony do produkcji seryjnej w 1961 roku. Do tego czasu był to długi rozwój. W końcu samochód powinien był w efekcie okazać się nie tylko ptactwa wodnego, niewielkich rozmiarów, przejezdny, ale musiał też mieć cechę – odchylaną do tyłu kolumnę kierownicy. I ta kolumna, podobnie jak siedzenie kierowcy, powinna znajdować się pośrodku samochodu z przodu. To właśnie ta konstrukcja mogła pozwolić kierowcy w krytycznej sytuacji, na przykład, gdyby samochód znalazł się pod ostrzałem, prowadzić samochód w pozycji leżącej.

Pod przewodnictwem B. M. Fitterman w Stanach Zjednoczonych opracowywał pływającego SUV-a.

Etapy projektowania

Zanim LuAZ został wydany, tak jak było to znane, minęło dużo czasu. Długie etapy projektowania, rozwoju i testowania samochodu były za plecami jego twórców. Nad pomysłem pracowało wiele osób, a zanim samochód trafił do masowej produkcji, przy tworzeniu samochodu zmieniono wiele rozwiązań technicznych. Samochód miał więcej niż jedną wersję testową.

Wersje wojskowe

Wersje wojskowe i cywilne samochodu zostały zaprojektowane niemal jednocześnie. A wszystkie wersje różniły się nie tylko nazwą. W każdej testowej wersji samochodu coś było dodawane, zmieniane, modyfikowane, auto stawało się lepsze pod każdym względem.charakterystyka, z każdą nową wersją, znalezione wady samochodu zostały sfinalizowane. Historia powstania wersji wojskowej i cywilnej jest również długa i zróżnicowana. Najpierw porozmawiamy o wersji wojskowej.

NAMI-032G

Pierwsza wersja pojazdu wojskowego została nazwana „NAMI-032G”. Była to pierwsza próbka testowa i została wydana w latach 1956-1957. Ale strukturalnie nie był to jeszcze samochód, który później zaczął być produkowany w fabryce samochodów. Podstawą korpusu było włókno szklane. W tamtych czasach fabryka Irbit zajmowała się produkcją silników, a słaby silnik został dostarczony do NAMI-032G. Silnik był dwusuwowy „MD-65” o mocy 22 koni mechanicznych. Na testach "NAMI-032G" poniósł szereg niepowodzeń. Gdy samochód został zrzucony ze spadochronem, pękło nadwozie, poza tym silnik był słaby, a celów postawionych przed samochodem nie można było zrealizować przy tak małej mocy. Dlatego postanowiono zmienić parametry techniczne samochodu, a także materiał nadwozia powinien być zupełnie inny. Ta wersja była przeznaczona wyłącznie do jazdy terenowej, więc auto nie posiadało centralnego mechanizmu różnicowego.

NAMI-032M

To była druga wersja wojskowego pływającego LuAZ. Miał podobne parametry z pierwszym samochodem i był prawdziwym wojskowym SUV-em. Przednia szyba samochodu pochyliła się do przodu. Samochód miał pochyloną kolumnę kierownicy. Ciało miało niskie boki. Reflektory znajdowały się z przodu samochodu. Po bokach zamocowano metalowe drabiny do pokonania dołów, kolein i płytkich rowów,wydmy i inne nierówności, na których samochód może utknąć. Na masce była zamocowana wyciągarka. Masa TPK wynosiła 650 kg, ładowność 500 kg. Długość samochodu wynosiła 3 metry 30 cm, mógł osiągać prędkość do 60 km / h, zapas paliwa wystarczał na 250 km. Jak widać na zdjęciu, pływający LuAZ miał surowy wygląd.

Ale w 1959 roku samochód przeszedł serię testów na przedmieściach, gdzie ujawniono wiele niedociągnięć i niedociągnięć. A to doprowadziło do powstania trzeciej generacji samochodu.

NAMI-032S

Trzecia wersja różniła się od poprzedniej. Maska była wyższa, a nad nią przechodziła kolumna kierownicy. Koła stały się większe, 15-calowe opony dawały nadzieję, że auto nie utknie i nie poślizgnie się, jak miało to miejsce w przypadku drugiej serii. Ale w tej serii ponownie zastosowano nieudane rozwiązania, a wiele elementów karoserii wykonano z włókna szklanego, była to nieudana decyzja, a po testach okazało się również, że nie tylko pomysł z karoserią był porażką, ale pomysł

W 1962 roku "NAMI" przekazało całą dokumentację Zakładom Samochodowym Zaporoża. Zbudowano jeszcze 3 serie, które nazwano ZAZ-967. Ten ZAZ miał również silnik motocyklowy, a po wielu ulepszeniach produkcja tego samochodu na podstawie „NAMI-032M” została przeniesiona do znanej Łuckiej Fabryki Samochodów. Rozpoczęła się masowa produkcja samochodu o nazwie LuAZ-967.

LuAZ-967

Charakterystyka i recenzje działania pływającego LuAZ-967 powiedzą Ci, jak się okazałowynik wojskowego SUV-a.

Właściciele tego samochodu uwielbiają go za jego właściwości terenowe i często chwalą się, że Luazik nie potrzebuje nawet blokady mechanizmu różnicowego, chociaż ją ma. Zawieszenie auta jest całkowicie niezależne. Prześwit wynosił 285 mm. Spód samochodu jest gładki, co odgrywa tylko pozytywną rolę i dodaje prędkości przenośnika na powierzchni. Samochód nie ma sobie równych w błocie, śniegu czy wodzie.

Idee zostały wcielone: siedzenie kierowcy można w razie potrzeby przekształcić i złożyć, dwa siedzenia po bokach siedzenia kierowcy również się składają, tworząc jedną prostą i równą platformę, jak na tym zdjęciu pływającego LuAZ.

Złożone boczne siedzenia wyglądały jak to pokazane na zdjęciu.

Ponadto samochód nadal ma możliwość jazdy w pozycji leżącej.

Samochód ma wyciągarkę. Jego nośność to 150 kg, co w rzeczywistości nie jest plusem, ale minusem. Przecież auto nie może wyciągnąć się tą wyciągarką jak się zablokuje, a pomysł z wyciągarką był taki, że rannych na polu bitwy podciągano do auta w celu dalszego transportu, gdyby był mocniejszy, to by to być plusem, skoro można go było wyciągnąć i innych aut a właściwie bezpośrednio auta na którym go zamontowano. Waga auta to 930 kg. Maksymalna prędkość wynosiła 75 km/h. Pojemność silnika wynosiła 0,9 litra, moc silnika - 27 koni mechanicznych. Prędkość ruchu w wodzie wynosiła 3km/h.

LuAZ 967A

Kolejna ulepszona wersja wojskowa. Różni się od poprzedniej wersji innym silnikiem. Transporter również przeszedł zmiany karoserii.

LuAZ 967M

W 1975 roku została wypuszczona nowa zmodyfikowana wersja samochodu, to ona została wprowadzona do masowej produkcji. Samochód otrzymał silnik MeMZ-967A. Pojemność silnika wynosiła 1,2 litra. Moc silnika - 37 koni mechanicznych. Poprawiono również transmisję samochodu. Poprawiono zawieszenie. Tego samochodu nie można było nazwać wygodnym, ale zadania przypisane do samochodu zostały w pełni zrealizowane.

Wersje cywilne

Wspomniano już powyżej, że samochód był pierwotnie opracowany wyłącznie do celów wojskowych, ale zdecydowano, że taki samochód będzie potrzebny w rolnictwie, a także tam, gdzie nie ma nawierzchni drogowej. Pierwszy samochód testowy wersji cywilnej nosił nazwę „Spark”, a drugi „Tselina”.

• "NAMI 049" - "Iskra"
• "NAMI 049A" - "Vselina"

Te dwie wersje testowe były prototypami dobrze znanego pływającego LuAZ-969.

Projektowanie „NAMI 049” rozpoczęto w 1958 roku. Wiele zadań i pomysłów zostało postawionych przed samochodem. Miała być wykorzystywana do pozyskiwania mleka od krów, w gaszeniach pożarów, do celów przeładunkowych, jako karetka pogotowia, jako kompresor do robót drogowych. Ale te pomysły pozostały tylko na papierze, nie zostały wprowadzone w życie.

Vselina, w przeciwieństwie do Ogonyoka, miałaprzedział ładunkowy. Był raczej niewielkich rozmiarów, ale jego obecność jest już znaczącym plusem.

Nadwozie samochodu miało metalową podstawę. Metalowe były również słupki drzwi, rama przy przedniej szybie oraz mocowanie, do którego mocowana była tylna klapa. Cała reszta została wykonana z włókna szklanego, aby zmniejszyć wagę samochodu. A waga samochodu wynosiła 750 kg. Zainstalowano silnik o mocy 22 koni mechanicznych. Opracowano prędkość samochodu do 80 km/h. Silnik uznano za ekonomiczny, a zużycie na 100 km wahało się od 6,5 do 7 litrów. Nośność samochodu wynosiła 300 kg. To dotyczy silnika testowego „NAMI 049”, a w „NAMI 049A” pojemność silnika po modyfikacjach wzrosła, a jego moc wynosiła 26 koni mechanicznych przy momencie obrotowym 4000 tysięcy obrotów na minutę.

Napęd samochodu był napędem na przednie koła, napęd na tylne koła był podłączony w razie potrzeby. Również w aucie była też blokada mechanizmu różnicowego. Do warunków terenowych przewidziano dodatkowy niski bieg.

Prześwit samochodu wynosił 300 mm. Dzięki temu prześwitowi i właściwościom terenowym samochód wykazał się dobrą zdolnością do jazdy w terenie.

NAMI 049 miał silnik z przodu.

Zawieszenie samochodu było niezależne. Amortyzatory - teleskopowe.

• Długość samochodu wynosiła 3600 mm
• Szerokość - 1540mm
• Wysokość samochodu – 1700 mm
• Waga - 750 kg
• Pojemność - 300kg
• Silnik - benzyna

Po wszystkich wersjach testowych i rozwoju Lutskyfabryka samochodów produkuje dobrze znany samochód, który podobnie jak wszystkie poprzednie wersje nie wychodzi w jednej modyfikacji, ale ma już inną nazwę.

LuAZ 969

Ten samochód jest łatwy w obsłudze. Do 1975 roku LuAZ 969 był wyposażony w ten sam silnik, co wersja testowa, NAMI 049A. Kabina pasażerska jest mocno przesunięta na przednią oś, co dało jej ładunek z napędem na przednie koła i dobrą przyczepnością kół. LuAZ 969, wersja wojskowa miała zdolności pływania po utracie wszystkich ulepszeń. Blokada mechanizmu różnicowego tylnej osi została zachowana.

Charakterystyka LuAZ 969 była taka sama jak wersji testowej „NAMI 049A”.

Nazwa samochodu brzmiała „Wołyń”, a pierwszy samochód zjechał z linii montażowej w Łucku w 1969 roku. Samochód, jak cała przeszłość, jest stale udoskonalany. Już pierwszy Wołyń miał dużo hałasu z powodu silnika.

LuAZ 969 miał 3 modyfikacje:

• LuAZ 969A
• LuAZ 969B
• LuAZ 969M

LuAZ 969B miał różnicę w tym, że napęd na tylne koła został usunięty z samochodu, a samochód stał się pierwszym samochodem z napędem na przednie koła, który został wyprodukowany w ZSRR.

LuAZ 969A miał płócienny wierzch nadwozia, w razie potrzeby można go było zdjąć. Tablica budynków składała się. Nośność pojazdu została zwiększona do 400 kg.

LuAZ 969M stał się zupełnie inny pod względem komfortu. Charakterystyka LuAZ 969 różni się od najnowszej zmodyfikowanej wersji samochodu. Fotele w aucie zostały już zamontowane w taki sam sposób jak w aucie„Żiguli”. Zainstalowano nowy potężny silnik MeMZ-969A, jego moc wynosiła 40 koni mechanicznych. Hydrauliczne wspomaganie hamulców. Nastąpiły również zmiany w wyglądzie samochodu.

Naprawa LuAZ 969 jest dość prosta, części zamienne są niedrogie. Koneserzy takich samochodów często wolą wojskowy 967 LuAZ ze względu na jego zdolność do żeglowania, ale jedna i druga wersja tego samochodu będzie miała swoich koneserów.