Motocykl „Chezet” – cenione marzenie sowieckiego motocyklisty

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Na początku lat 30., kiedy pierwsi Jawowie byli już na europejskich drogach, czeska fabryka zbrojeniowa Ceska Zbrojovka (w skrócie CZ) również zdecydowała się przestawić na produkcję pojazdów dwukołowych.

Przedwojenna historia Czech

Pierwszy motocykl Chezet, którego zdjęcie przedstawia jednostkę bardziej przypominającą rower, został zaprojektowany i przetestowany w 1930 roku, a pierwsza partia została wypuszczona już w następnym roku. Maszyna została wyposażona w silnik o pojemności 60 cm33 umieszczony na przednim kole. Projekt okazał się tak nieudany, że nie sprzedał się ani jeden z nieco ponad dwóch tuzinów egzemplarzy. Nawet decyzja o zwykłym rozdaniu ich pracownikom firmy nie przysporzyła popularności pierwszym Chesetom.

Następny CZ76 z silnikiem 76 cm3, wydany w 1932 roku, okazał się znacznie bardziej udany, a rok później CZ98, wyposażony w silnik o pojemności 98 cm3, zjechał z linii montażowej^{3, a prawie za nią jest CZ175 z silnikiem o pojemności 175 cm3}3^{. Nowy motocykl „Chezet” miał podwójnie wytłoczoną ramę i trzybiegową skrzynię biegów. 175. stał się jednym z najpopularniejszych modeli przedwojennychczas i został wydany w ilości ponad 20 tysięcy egzemplarzy.}

Fabryka Ceska Zbrojovka po wojnie

Po zakończeniu II wojny światowej przedsiębiorstwo ponownie zaczęło produkować wyroby cywilne, wznawiając produkcję ulepszonej Chezety-175 z przednim widelcem teleskopowym, a później z tylnym zawieszeniem świecowym. W połowie lat pięćdziesiątych CZ jest częścią koncernu Java i rozpoczyna produkcję motocykli opracowanych przez stowarzyszenie Java i wyposażonych w silniki o pojemności 123 i 148 cm3. A jednak historia Chezeta na tym się nie skończyła, a inżynierowie fabryczni nadal opracowują własne pojazdy silnikowe. W tym samym czasie postawiono główny zakład na branżę sportową. Jednak ze względu na szereg okoliczności związanych z reorganizacją przedsiębiorstwa produkcja modeli sportowych musiała zostać odłożona na jakiś czas.

W 1962 roku z taśmy produkcyjnej zjechał motocykl przełajowy „Chezet”, wyposażony w silnik o pojemności 250 cm3, który od razu pokazał się nie tylko w Czechosłowacji, ale także na zawodach międzynarodowych. Na Chezecie występowali znani wówczas zawodnicy z różnych krajów - Igor Grigoriev i Viktor Arbekov z ZSRR, Joel Robber z Belgii, Paul Friedrichs z NRD.

Motocykl „Chezet” w ZSRR

W latach 70. XX wieku CZ wznowiła produkcję motocykli drogowych, koncentrując się na produkcji motocykli z silnikami 250 i 350 cm33, z których niektóre również nasz kraj.

W byłym ZSRRMotocykle CZ z dwusuwowymi silnikami jednocylindrowymi o pojemności skokowej 123 i 172 cm³³, a także z jednostkami dwucylindrowymi o pojemności 250 i 350 cm ^{Największą popularność zdobyło 33. To prawda, że najnowsze modele były dostarczane głównie do licznych klubów motocyklowych DOSAAF, które istniały w prawie każdym, nawet najmniejszym mieście. Podobnie jak Java, motocykl Chezet stał się symbolem prestiżu i standardem niezawodności dla radzieckich kierowców.}

Koniec ery CZ

Niestety wydarzenia lat dziewięćdziesiątych, które miały miejsce w ZSRR, doprowadziły nie tylko do upadku byłego państwa związkowego, ale także do upadku całego bloku sowieckiego. Sytuacja w fabryce Ceska Zbrojovka okazała się wręcz katastrofalna. Wykazując wzmożone zainteresowanie produktami czeskiego producenta, włoski koncern Cagiva przejął fabrykę w CZ i uruchomił produkcję motocykli Roadster sprzedawanych pod marką Cagiva. Nowy motocykl został wyprodukowany z dwoma opcjami silnika - dwusuwową Cagiva (V=124 cm³) i czterosuwową CZ (V=200 cm^{3). Jednak projekt okazał się nieopłacalny i ostatecznie podjęto decyzję o rezygnacji z produkcji wyposażenia motocyklowego w zakładach produkcyjnych przedsiębiorstwa CZ. A jednak motocykl Chezet nie tylko odegrał swoją świetlaną rolę w historii europejskiej i światowej konstrukcji motocykli, ale stał się również znaną na całym świecie marką, swoistą wizytówką czeskich rzemieślników z miasta Strakonice. Chociaż może jeszcze tylko przed nami?..}