Specyfikacje API. Specyfikacja i klasyfikacja olejów silnikowych wg API

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:16

Wszystkie oleje silnikowe produkowane na światowy rynek motoryzacyjny oraz na rynek paliw i smarów posiadają normy i przepisy. Jednym z najważniejszych standardów jest system specyfikacji API. Ta klasyfikacja olejów samochodowych stosowanych do ochrony silników spalinowych została opracowana przez American Petroleum Institute (API), z którego uzyskano znany na całym świecie skrót. Głównymi parametrami w standaryzacji i klasyfikacji olejów silnikowych na kategorie są zakres smaru, a także wydajność produktu.

Amerykański Instytut Naftowy

To stowarzyszenie jako jedyne w Stanach Zjednoczonych ma status krajowej organizacji pozarządowej. Obszar działalności instytutu obejmuje badania nad wszystkimi procesami rządzącymi funkcjonalnymi aspektami pracy w przemyśle naftowym i gazowym.

American Petroleum Institute, który opracowuje specyfikacje olejów API, został utworzony w 1919 roku. Jego początkowymi zadaniami była interakcja zagencje rządowe w rozwiązywaniu problemów na poziomie krajowym, pomoc w promocji sprzedaży własnych produktów naftowych kraju w handlu krajowym i zagranicznym, wzrost zainteresowania i popytu krajowego przemysłu naftowego we wszystkich kategoriach sprzedaży.

Także jednym z kierunków rozwoju Instytutu Nafty było opracowanie norm i przepisów. Pierwsze standardy i specyfikacje API zostały zaprezentowane szerokiej publiczności w 1924 roku. Dziś w nowoczesnych zakładach produkcyjnych organizacja utrzymuje ponad 500 przepisów i norm, które funkcjonują we wszystkich obszarach przemysłu naftowego i gazowniczego. Celem specyfikacji jest promowanie bezpiecznego użytkowania sprzętu, materiałów i dobrych praktyk inżynierskich.

Smary

Smary były używane na długo przed pojawieniem się i rozwojem nowoczesnej bazy naukowo-technicznej. Wcześniej jako elementy smarne stosowano tłuszcze pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. W połowie ubiegłego wieku naturalne oleje zastąpiły produkty naftowe. Od tego czasu rozwój olejów silnikowych znacznie się zwiększył. W strukturze molekularnej smarów pojawiły się modyfikatory lepkości. Dzięki nim oleje silnikowe zaczęto dzielić na klasy i typy działające w określonych warunkach temperaturowych, pojawiły się uniwersalne rodzaje olejów, które następnie otrzymały aprobaty i specyfikacje API.

Z biegiem czasu skład strukturalny i parametry techniczne uległywiele zmian, ale główne zadanie płynów smarujących silnik pozostało niezmienione. Olej silnikowy powinien chronić części i zespoły przed tarciem i przedwczesnym zużyciem, otaczając je filmem olejowym, wnikającym we wszystkie szczeliny i szczeliny techniczne.

Klasyfikacja olejów

Klasyfikacja olejów silnikowych API została opracowana przez Amerykański Instytut Naftowy w 1969 roku. Ta klasyfikacja podzieliła smary na następujące grupy:

• smary stosowane w silnikach benzynowych są oznaczone literą „S” (Serwis);
• smary stosowane w silnikach wysokoprężnych są oznaczone literą „C” (komercyjne);
• smary do przekładni oznaczone „GL”;
• oleje stosowane w silnikach dwusuwowych, oznaczenie „T”.

Istnieje również kategoria płynów smarujących oznaczona „EC” (Oszczędność Energii). Grupa ta jest scharakteryzowana jako kategoria olejów energooszczędnych. Liczne testy i badania dały gwarantowane potwierdzenie tej kategorii.

Funkcje znakowania

Oleje silnikowe różnią się zakresem działania i wykonaniem. Zostało to uwzględnione w specyfikacji API. Na tej podstawie w różnych grupach znajdują się smary, które zostały rozprowadzone zgodnie z parametrami jakościowymi i właściwościami użytkowymi. Oznaczone na opakowaniutakie produkty to: API SM, API CF itp.

Pierwsza litera w oznaczeniu wskazuje odpowiednio typ silnika, druga - określa wskaźnik poziomu osiągów. Należy zwrócić uwagę na regularny stosunek drugiej litery w oznaczeniu: im dalej litera znajduje się na początku alfabetu łacińskiego, tym wyższy poziom oleju zgodnie ze specyfikacją API.

Istnieje również kategoria olejów z atestami do stosowania zarówno w silnikach benzynowych, jak i jednostkach wysokoprężnych. Taki produkt jest odpowiednio oznaczony np. jako API SN/CH. Ten przykład wskazuje, że smar nadaje się zarówno do silnika benzynowego, jak i wysokoprężnego, ale producent preferuje jednostki napędowe na paliwo benzynowe.

Wstępne specyfikacje klasy S

SA. Pierwszy rodzaj standardu płynu olejowego, który był używany w silnikach do lat 30. ubiegłego wieku. Nie zawiera dodatków. Zastosowanie w nowocześniejszych silnikach można uzasadnić jedynie zaleceniami producenta jednostki napędowej. W przeciwnym razie olej o tej specyfikacji może uszkodzić urządzenie.

SB. Olej został oznaczony po latach 30. dla silników o niskim obciążeniu. Niezalecane dla nowoczesnych jednostek.

SC. Smar do silników produkowanych w latach 1964-1967. Charakteryzował się słabymi właściwościami antykorozyjnymi.

SD. Ta specyfikacja oleju silnikowego API była produkowana do 1971 roku i różniła się od poprzedniej ulepszonąparametry.

SE. Olej tej kategorii był eksploatowany do lat 80-tych, miał lepsze właściwości niż jego poprzednicy.

SF. Okres funkcjonowania 1981-1989 Miał zwiększoną odporność na zużycie, osady węgla i kwasoodporność.

SG. Specyfikacja była stosowana od 1989 do 1995 roku. W składzie olejku pojawiły się dodatki.

SH. Może zastąpić poprzednie specyfikacje. Posiada zestaw dodatków w składzie, dobrze zapobiega odkładaniu się nagaru, posiada wysokie właściwości antykorozyjne.

Nowoczesne specyfikacje

SJ. Działa do dziś. Standaryzacja została przeprowadzona w 1995 roku. Posiada dobre właściwości smarne i ochronne.

SL. Przeznaczony jest do stosowania w jednostkach zasilających, które zostały wyprodukowane zgodnie z normami ochrony środowiska z 2000 roku. Pomaga zmniejszyć zużycie paliwa.

SM. Specyfikacja API SM została zaprojektowana podczas opracowywania, aby zwiększyć wydajność energetyczną i zgodność z wymogami ochrony środowiska. Olej posiada wysokie parametry ochronne. Maksymalna odporność na procesy oksydacyjne, zapobiega tworzeniu się żużla i osadów na ściankach silnika. Nadaje się do silników turbinowych.

SN. Specyfikacja API SN to najnowocześniejsza klasyfikacja olejów, która spełnia wszystkie najnowsze wymagania dotyczące przyjazności dla środowiska, bezpieczeństwa i niezawodności silnika spalinowego. Zmniejszona zawartość fosforu w procentach. Wpływa na zużycie paliwa na korzyść ekonomii.

Specyfikacja klasy C

Specyfikacje CA, CB, CC, CD, CE są technicznie przestarzałe i nie są zalecane do stosowania w nowoczesnych silnikach.

Najpopularniejsze są specyfikacje CF API:

• API CF 4 - dla czterosuwowych silników wysokoprężnych z dużymi obciążeniami;
• API CF 2 - dla silników dwusuwowych.

Najnowsza specyfikacja w kategorii silników wysokoprężnych jest oznaczona jako CJ 4. Spełnia wszystkie światowe standardy i wymagania.