"Maybach 62" - wszystko, co najciekawsze o ekskluzywnym samochodzie, który nie zyskał popularności

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Maybach 62 to luksusowy sedan klasy wyższej, który istnieje od bardzo dawna. W 2002 roku po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę krytyków, fanów i potencjalnych nabywców. Samochód zaprezentował wówczas w Nowym Jorku. Dostarczono luksusowy samochód liniowiec „Królowa Elżbieta”. A Stany Zjednoczone nie zostały wybrane przypadkowo. W końcu to właśnie tam sedany klasy F cieszą się największą popularnością.

O produkcji

Początkowo planowano, że samochody Maybach 62 będą produkowane w tysiącu egzemplarzy rocznie. Jednak nie wyszło tak dobrze, jak się wydawało. Łączny, że tak powiem, „nakład” przez 10 lat produkcji wyniósł tylko 3000. W 2010 roku w ogóle wypuszczono tylko dwieście samochodów. Początkowo specjalistów koncernu zainspirowała idea „prześcignięcia” znanych modeli Rolls-Royce'a. Jednak nawet samochód Phantom, wydany rok później niż nowość Maybacha, stał się bardziej popularny. Jeśli wW 2010 roku „Mabach 62” został wydany w ilości 200 sztuk, następnie model Rolls-Royce'a został sprzedany w „nakładzie” 2700 egzemplarzy.

Chociaż samochód był niesamowity pod każdym względem, upadłość finansowa firmy wyprzedziła. Ale faktem było, że zdecydowana większość potencjalnych nabywców widziała w tym modelu… wielkiego „Mercedesa”. Nawiasem mówiąc, jako platformę przyjęto bazę z Mercedes-Benz W140. A po co płacić więcej (minimalny koszt wynosił wtedy 400 000 euro w samych Niemczech), skoro można kupić równie mocny i prestiżowy samochód?

O modelu

„Maybach 62” został wyprodukowany w dwóch wersjach nadwozia. Dokładniej, był jednym, ale długość była inna. Była opcja dla 5728 mm, a także dla 6165 mm. Rozstaw osi pierwszej wersji wynosił aż 3390 mm. W drugim wynosiła 3827 mm. Wersje można rozróżnić nawet na oko, a ponadto bez tabliczki znamionowej. Tylne drzwi to „podpowiedź” sama w sobie. Maybach, znany jako 57, jest krótszy niż przód. A 62. w ogóle go nie ma.

Konfiguracje Maybach 62 można również wyróżnić kilkoma funkcjami. Mocniejsze wersje mogą pochwalić się osłoną chłodnicy, która składa się nie z 20 cienkich listew ułożonych pionowo, ale z jedenastu grubych tak zwanych żeber. A samochód Maybach 62 S można łatwo rozpoznać po rurach wydechowych. W standardowym modelu nie są zauważalne i znajdują się pod zderzakiem. Wersja „S” została z niej usunięta.

Przy okazji, w 2007 roku wypuszczono model o nazwie Landaulet. Posiadał rozsuwany dachnad drugim rzędem siedzeń.

Wnętrze

Recenzje o Maybach 62 są dość interesujące. W większości z nich ludzie twierdzą, że w rzeczywistości jest to kopia Mercedesa z tyłu W220. Rzeczywiście, istnieją podobieństwa i jest ich wiele! Wystarczy zajrzeć do salonu, żeby to zrozumieć. Wygląda na to, że deska rozdzielcza została przejęta z Mercedesa - żadnych różnic! Warto jednak o czymś pamiętać. W220 to samochód, który został wyprodukowany przede wszystkim z myślą o wygodzie pasażerów. Oznacza to, że założono, że jeżdżą nim biznesmeni i poważne osoby w towarzystwie osobistego kierowcy. Deska rozdzielcza została wykonana tak ergonomicznie i praktycznie, jak to tylko możliwe. Oznacza to, że większy nacisk położono na komfort pasażerów. Cała praca została włożona w stworzenie maksymalnych udogodnień w tylnym rzędzie. Ale „Maybach” jest pozycjonowany jako samochód dla kierowcy. Ale w środku jest ten sam W220. Co nie jest bardzo jasne. Ten punkt powinien być przemyślany.

To prawda, że sprzęt jest przyzwoity. Jest wszystko – sterowanie klimatyzacją i tempomatem, podgrzewane chłodzenie, regulacja foteli, masaż i wiele więcej. Nawiasem mówiąc, są też dywaniki z owczej skóry. Prawdziwy ekskluzywny! Jak w rzeczywistości potężny system audio z głośnikami w ilości 21 sztuk.

Specyfikacje

Kolejny temat, który chciałbym poruszyć. Samochód ten może pochwalić się 12-cylindrowym, doładowanym silnikiem w kształcie litery V, którego pojemność wynosi aż 5,5 litra. Moc to 550 koni mechanicznych! Sto kilometrów samochoduosiąga w 5,2 sekundy.

Modyfikacja „luksusowa” (znana jako „S”) ma sześciolitrową jednostkę napędową bi-turbo. A moc jest odpowiednio większa - aż 612 „koni”. Przyspiesza do „splotu” w pięć sekund. Wszystkie jednostki napędowe mają napęd z łańcuchem rozrządu, a także 3 zawory na każdy z cylindrów. Transfery są przełączane kosztem 5-pasmowej „maszyny”. Ogólnie samochód nie należy do słabych - i nie jest to zaskakujące. Niemieccy producenci zawsze potrafili wytwarzać mocne i szybkie samochody. Nawiasem mówiąc, maksymalna prędkość to 250 km/h, ale jest to nadal ograniczone elektronicznie.

Koszt

I na koniec kilka słów o cenie tego auta. W tamtych latach, kiedy Maybach właśnie wyszedł, jego minimalny koszt wynosił 475 tys. euro! Chociaż początkowo, jak wspomniano powyżej, planowano, że będzie kosztować 400 000. Maksymalna konfiguracja kosztowała wówczas kupujących 560 000 euro. Pomyśl tylko, bo to ponad 48 milionów rubli za dzisiejszy kurs wymiany! Ale nawet wtedy samochód nie był specjalnie kupowany. A tak przy okazji, samochód jest płynny. Koszt spadł dopiero po zaprzestaniu produkcji modelu. To znaczy całkiem niedawno.

Chociaż teraz, jeśli szukasz reklam, możesz znaleźć ten model (co więcej, niedawne wydanie, gdzieś w 2008 roku) za około 20 milionów rubli. W Rosji są przynajmniej trzy lub cztery takie propozycje.