Recenzja "Lamborghini Miura": opis, dane techniczne i recenzje

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Proponowany krótki przegląd Lamborghini Miura zostanie poprzedzony krótkim wprowadzeniem historycznym. Znana na całym świecie włoska firma liczy swoją historię od 1963 roku, kiedy Ferruccio Lamborghini postanowił stworzyć własną produkcję samochodów. W tym czasie miał już kilka firm. Głównym profilem jest budowa ciągników, a także produkcja kombajnów. Jak producent ciężkiego sprzętu rolniczego stał się założycielem jednej z najbardziej prestiżowych marek drogich samochodów sportowych?

Historia powstania firmy

Jak mówi legenda, konflikt z samym Maestro Enzo Ferrari zmusił go do stworzenia własnej produkcji samochodów. Jako odnoszący sukcesy biznesmen, Ferruccio był właścicielem kilku drogich samochodów sportowych, w tym Ferrari 250 GT. Kiedy raz przybył do Enzo z propozycją poprawy jakości sprzęgła, otrzymał zwrot od bramy z chęcią dalszego angażowania się w kombajny i nie wspinania się tam, gdzie nic nie rozumie. Tak, odniemal dziecinna niechęć, pojawiła się firma produkująca światowej sławy samochody sportowe, supersamochody i hipersamochody.

Gran Turismo

Właściciel startującego producenta samochodów skłaniał się ku klasie GT. Dla tych, którzy nie znają tego terminu, wyjaśnię w skrócie. Gran Turismo to klasa samochodów sportowych przeznaczonych do dalekich podróży. W rzeczywistości to zdanie zostało przetłumaczone z języka włoskiego. Ma długie korzenie, od czasów podróżowania po Europie powozami. Ale to nie ma nic wspólnego z esencją. Teraz skrót oznacza również klasę wyścigową w zawodach samochodów sportowych, ale to znowu lekka dygresja.

Tak czy inaczej, historię Lamborghini Miura poprzedzają dwa ciekawe modele oznaczone odpowiednio 350 GT i 400 GT. Co wyraźnie wskazuje na początkowe preferencje właściciela firmy. Tymczasem trzech jego pracowników wyraźnie chciało dostać naprawdę szybkiego konia. Potajemnie opracowali całą koncepcję od właściciela. W rezultacie narodził się model, który będzie omawiany w tej recenzji.

Lamborghini Miura

Sportowy samochód, który został stworzony przez trzech krnąbrnych inżynierów, został przedstawiony na dworze pana Lamborghini. Ponieważ istniały poważne obawy, że właścicielowi nie spodoba się projekt, chłopaki zrobili wszystko, co w ich mocy, starannie opracowując całą koncepcję. W rzeczywistości był to już gotowy cukierek o niemal niebotycznych właściwościach technicznych w tamtym czasie. Pamiętaj, to był rok 1966. A właścicielpodobało mi się.

Tak ogólnie pojawiło się słynne teraz Lamborghini Miura, które uczyniło pana Lamborghini światowej sławy producentem samochodów sportowych. Nawiasem mówiąc, nazwa modelu została zainspirowana nazwiskiem znanego hodowcy buhajów we Włoszech. Don Eduardo Miura doskonale symbolizował południową pasję, która płonęła w silnikach sportowych samochodów. Przypomnijmy również, że na herbie firmy widnieje znany już na całym świecie niezłomny byk.

Funkcje

Pierwszy samochód został oznaczony jako P400. Wersja seryjna wydania z 1966 roku została wyposażona w 12-cylindrowy silnik o pojemności 350 „koni” o pojemności skokowej 3,9 litra. Przyspieszenie do setek w 5,7 sekundy i prędkość maksymalna 270 km/h. Takie cechy już teraz pozwalają supersamochodowi konkurować z najlepszymi.

W rzeczywistości niesamowita dynamika, której trudno sobie wyobrazić w 1966 roku, była spowodowana użyciem aluminium do produkcji karoserii. Projekt okazał się na tyle udany, że nie tylko dał nieznanemu dotąd producentowi ciągników i kombajnów światową sławę, ale także pozwolił zarobić dobre pieniądze. W okresie od 66 do 69 wyprodukowano 275 samochodów Lamborghini Miura, cena każdego wynosiła 20 tysięcy dolarów. Według współczesnych standardów jeden supersamochód kosztował około 120 tysięcy dolarów.

P400S

W 1969 roku samochód przeszedł pierwszą modernizację. W nazwie pojawiła się litera „S”. Dodano moc silnika. Dodatkowe 20 koni mechanicznych umożliwiło zwiększenie maksymalnej prędkości o kolejne dziesięć kilometrów na godzinę. Mimo żegłówny nacisk na modernizację położono na salon. Znacząco zwiększając komfort, producent Lamborghini Miura sprzedał jeszcze więcej samochodów od 69 do 71 lat. Teraz ich liczba osiągnęła 338 sztuk.

Zwracamy uwagę na elektryczne szyby, w które samochód był wyposażony, chromowane wykończenia szyb, luksusowe przygotowanie audio, klimatyzację, unowocześnioną deskę rozdzielczą, wybór koloru tapicerki i stalowy dach. Ponieważ, jak się okazało, aluminiowe nadwozie nie było zbyt bezpieczne dla szalonych prędkości opracowanych przez supersamochód.

P400SV

Najsłynniejsza wersja Lamborghini Miura rozpoczęła produkcję w 1971 roku. Modyfikacja P400SV okazała się łabędzim śpiewem dla całego projektu, ponieważ firma zamierzała odkrywać nowe horyzonty, a ciekawe rozwiązanie o nazwie Countach już się zbliżało. Ale to już inna historia.

Miura SV niewiele się zmieniła od wersji z 1969 roku, z wyjątkiem zniknięcia rzęs na ładnych okrągłych reflektorach samochodu. Jednak techniczne nadzienie modelu zostało poważnie dodane. Przeprojektowano silnik i gaźnik. Skrzynia biegów przeszła na własny system smarowania, co poprawiło niezawodność silnika, ponieważ w poprzedniej wersji krążył w niej i w skrzyni biegów ten sam olej.

W efekcie silnik miał aż 385 „koni”, co znalazło odzwierciedlenie w maksymalnej prędkości samochodu, która notabene przekroczyłapoważny znak 300 km/h w tamtych czasach. W sumie wyprodukowano kolejne 150 samochodów tej modyfikacji. Największą popularnością cieszyła się w linii Lamborghini Miura, rozświetlona m.in. w stajni słynnego amerykańskiego muzyka Franka Sinatry.

Zachód słońca

Na początku lat siedemdziesiątych we Włoszech wybuchł poważny kryzys gospodarczy. Produkcja supersamochodów zaczęła kosztować całkiem nieźle. Pan Ferruccio Lamborghini musiał sprzedać swoją fabrykę traktorów, a następnie połowę udziałów firmy samochodowej. Nowy właściciel produkcji dość szybko zakończył historię projektu o nazwie Lamborghini Miura. Ostatni P400SV zjechał z linii montażowej w styczniu 1973 roku. Był to czarny samochód z białą skórą, 763. z rzędu od początku produkcji linii Miura. Tak zakończyła się sześcioletnia epopeja.

Dziś większość wyprodukowanych samochodów zachowała się w kolekcjach koneserów i wielbicieli tej wspaniałej marki włoskich poskramiaczy byków. Nawiasem mówiąc, cena którejkolwiek z trzech opisanych tutaj modyfikacji, pomimo czcigodnego wieku, wynosi nie mniej niż 400 tysięcy euro. Tak więc, podobnie jak dobre wino, samochody budowane pod umiejętnym kierownictwem pana Ferruccio Lamborghini tylko dodają wartości na przestrzeni lat.

Wniosek

Wielu ekspertów uważa pojawienie się tego samochodu za początek nowej ery. To właśnie podczas opisu tego modelu w prasie błysnęło słowo „supercar”, które jest obecnie często używane do wyróżnienia specjalnej klasy w segmencie marek sportowych. Mowa o samochodach o maksymalnej prędkości 300 km/h.

W rzeczywistości termin ten jest dość arbitralny i często oznacza jedynie zdolność pretensjonalnego właściciela do wypłacenia okrągłej sumy za „konia”, mierzonej w setkach tysięcy dolarów.

Supersamochód Lamborghini Miura, którego historia została pokrótce przedstawiona w tym krótkim przeglądzie, jest kamieniem milowym w rozwoju firmy, która teraz cieszy się światową renomą i wprowadza do publiczności wszystkie nowe superszybkie samochody.