Motocykl „Wiatka”: przygody „Włocha” w Rosji

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

W naszych czasach, kiedy ulice rosyjskich miast wypełniały skutery produkowane głównie w Azji Południowo-Wschodniej, jakoś nie mogę nawet uwierzyć, że nasz kraj też kiedyś produkował podobne samochody, tyle że nazywano je skuterami. Jednym z tych dwukołowych pojazdów był skuter Vyatka.

Historia wyglądu

Vyatka zawdzięcza swoje narodziny Włochom. Powojenne Włochy potrzebowały pojazdów, na które każdy mógł sobie pozwolić. W rezultacie w jednym z ocalałych przedsiębiorstw Piaggio, które w czasie wojny zajmowało się produkcją myśliwców, zaczęli produkować nowy pojazd dwukołowy, który zasadniczo różnił się od tak znanych motocykli. Pierwsze skutery Vespa (Wasp) pojawiły się na włoskich drogach już w kwietniu 1946 roku. Stały się niezwykle popularne nie tylko we własnym kraju, ale także za granicą.

Trzeba powiedzieć, że konstrukcja skutera znacznie różni się od konstrukcji motocykla. Niski środek ciężkości i małyśrednica kół i długa przestrzeń na nogi sprawiają, że jest bardzo stabilny. Dodatkowo głębokie osłony na obu kołach, a także duża osłona przednia, chronią kierowcę i pasażera przed zabrudzeniami drogowymi.

Vespa w ZSRR

Pod koniec lat pięćdziesiątych, podczas redukcji armii i tradycyjnych rodzajów broni, postanowiono rozpocząć produkcję dóbr konsumpcyjnych w niektórych przedsiębiorstwach obronnych. Tak więc w 1956 r. Pojawił się dekret Rady Ministrów ZSRR i rozporządzenie Ministerstwa Przemysłu Obronnego, zgodnie z którym Zakład Budowy Maszyn Wiatka-Polyansky, znajdujący się w obwodzie kirowskim, otrzymał rozkaz rozpoczęcia produkcji skuterów tak szybko, jak to możliwe.

Ponieważ nie było czasu na opracowanie ich projektu, jako prototyp wzięli włoską Vespę z 1955 r. Do końca 1956 r. powstały trzy prototypy, a w 1957 r. zjechał z niego pierwszy seryjny skuter Vyatka-150. linia montażowa „”.

Produkty mistrzów Vyatka-Polyana różniły się nieco od pierwowzoru, głównie wagą i wymiarami (cięższe o 7 kg iz rozstawem osi, więcej o 4 cm). Dodatkowo flaga z gwiazdą została umieszczona na przednim błotniku, okrągła została zamontowana zamiast owalnego prędkościomierza, stacyjka znajdowała się na kierownicy (a nie w obudowie reflektora), centralna część kierownicy koło i reflektor były nieco większe. Ogólnie projekt był podobny do swojego włoskiego krewnego.

Podobnie jak Vespa, silnik skutera Vyatka został umieszczony po prawej stronie pod wypukłą osłoną ochronną. Z drugiej strony dla symetrii byłota sama obudowa, pod którą znajdowało się koło zapasowe. Zbiornik gazu znajdował się z tyłu ciała. Do zmiany biegów wykorzystano uchwyt na kierownicy. Kickstarter został użyty do uruchomienia.

Skuter Vyatka został wyposażony w jednocylindrowy dwusuwowy silnik z wymuszonym układem chłodzenia powietrzem o objętości roboczej 155 cm3, który osiągnął moc 5,5 litry. Z. i przyspieszył skuter do 60 km/h w 19 sekund. Zużycie benzyny wyniosło 3,1 litra na 100 km. Paliwem była niskooktanowa benzyna A-66.

Ogólnie projekt okazał się całkiem udany, do 1961 roku wyprodukowano już 100 tysięcy samochodów. Skuter Vyatka miał niski koszt. W latach sześćdziesiątych można go było kupić za 320 rubli, czyli znacznie mniej niż jakikolwiek motocykl. Produkcja Vyatki została wstrzymana w 1966 roku i została zastąpiona przez skuter Electron.

Trójkołowy Vyatka

Na podstawie dwukołowego modelu z 1959 roku powstała trójkołowa modyfikacja, w kilku wersjach - furgonetka, platforma ładunkowa i wywrotka. Trójkołowy skuter Vyatka mógł przewozić do 250 kg ładunku i rozpędzać się do prędkości 35 km/h.

Również na podstawie Vyatki powstała motocyklowa taksówka, w której dwa koła znajdowały się z przodu i były obrotowe. Między kołami znajdowało się siedzenie dla pasażerów. To prawda, że powstało tylko 50 takich taksówek.