GAZ-3115: historia stworzenia

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Na początku XXI wieku fabryka samochodów Gorky aktywnie pracowała nad stworzeniem obiecujących modeli pasażerskich, które mogłyby znaleźć się na linii montażowej i utrzymać konkurencyjność zakładu. Dodatkową zachętą do rozwoju było upadłość zakładu w Moskwiczu, co pozwoliło GAZ rozszerzyć rynek sprzedaży swoich produktów. W ramach tego projektu pojawił się samochód modelu GAZ-3115 Wołga.

Dane ogólne

Cechą nowego modelu była zgodność z klasą samochodów osobowych D, czyli o jeden stopień poniżej zwykłej Wołgi Gorkiego. Zewnętrznie samochód był czterodrzwiowym sedanem o rozstawie osi około 2700 mm. Jednocześnie długość auta nie przekraczała 4500 mm, a wysokość – 1450 mm. Wszystkie dane dotyczące rozmiaru są wartościami przybliżonymi, ponieważ nie zostały nigdzie oficjalnie opublikowane.

Opracowując wygląd, projektanci skopiowali wiele rozwiązań zastosowanych w samochodach produkowanych w Europie. Jedno z nielicznych zdjęć GAZ-3115pokazano poniżej.

Testując samochód, dziennikarze z wielu publikacji zauważyli bardziej przestronne wnętrze niż większy samochód 3110. Z przodu deski rozdzielczej znajdował się oryginalny projekt. Niektóre elementy projektu panelu zostały zapożyczone z samochodów zagranicznych. Centralne miejsce na tablicy wskaźników zajmował duży prędkościomierz, po bokach którego znajdował się obrotomierz oraz wskaźniki ciśnienia oleju, temperatury silnika i zapasu paliwa w baku.

Pośrodku znajdował się system audio i blok przełączników obrotowych do sterowania mikroklimatem w kabinie. W panelu przewidziano miejsce na zamontowanie czołowej poduszki powietrznej pasażera. Kierownica miała również możliwość zainstalowania takiego urządzenia.

Silnik

Główną jednostką napędową miał być czterocylindrowy silnik rzędowy o indeksie 4062 wyprodukowany przez fabrykę Zavolzhsky. Ten silnik jest instalowany w różnych produktach GAZ od kilku lat i został dobrze opanowany w produkcji. W zależności od ustawień jednostki sterującej silnik mógł rozwinąć od 130 do 145 sił, co było więcej niż wystarczające, aby zapewnić niezbędne parametry techniczne GAZ-3115. Do silnika połączono pięciobiegową manualną skrzynię biegów. Do napędu tylnych kół zastosowano wał kardana z zawieszeniem pośrednim, co ograniczyło wibracje podczas pracy.

Ponieważ w przyszłości miał instalować mocniejsze silniki z układem rzędowym i w kształcie litery V, tokomora silnika została pierwotnie stworzona do umieszczania takich jednostek. Oprócz silników benzynowych przewidziano bardziej ekonomiczną opcję diesla. Nie zbudowano ani jednego prototypu z takimi silnikami.

Podwozie

Główną różnicą między GAZ-3115 była konstrukcja zawieszenia, która radykalnie różniła się od tradycyjnego schematu „Wołgowskaja”. Konstrukcja przedniego zawieszenia miała dwie oddzielne dźwignie, które zostały zamontowane na zdejmowanej ramie pomocniczej. Taka konstrukcja umożliwiła zwiększenie odległości między dźwigarami napędowymi nadwozia, co było konieczne, aby pomieścić obiecujący silnik V6.

Elementy tylnego zawieszenia również znajdowały się na ramie pomocniczej i miały schemat wielowahaczowy z drążkiem stabilizującym i sprężynami jako elementami elastycznymi. Skrzynia biegów znajdująca się pośrodku była połączona z piastami za pomocą półosi z końcówkami przegubowymi. Na wszystkich kołach zamontowano hamulce tarczowe, co wyraźnie widać na zachowanych zdjęciach GAZ-3115. W napędzie hydraulicznym obecny był układ zapobiegający blokowaniu kół, co znacznie zwiększyło bezpieczeństwo auta. Dzięki zmianie schematu zawieszenia udało się poprawić układ bagażnika poprzez przesunięcie koła zapasowego do wnęki w podłodze.

Produkcja

W sumie zmontowano kilka eksperymentalnych maszyn, które przeszły cykl intensywnych testów. Pomimo pozytywnych wyników testów samochód nie trafił do serii, gdyż jego opracowanie wymagało znacznych środków (ok. 1 mld USD), które zakładnie mogłem znaleźć. Dalsze prace zostały ograniczone, a los eksperymentalnych pojazdów GAZ-3115 jest nieznany. Według niektórych raportów zostały one usunięte.

Zakład kontynuował dalszy rozwój samochodów generacji 3110 i rozpoczął przygotowania do produkcji licencjonowanego samochodu Chrysler Sebring, który trafił na przenośnik pod oznaczeniem Volga Cyber.