Tabor transportu drogowego: przeznaczenie, rodzaje, charakterystyka i zasady działania

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Pojęcie szeroko rozumianego taboru drogowego służy określeniu parametrów pewnych mechanizmów charakteryzujących je jakościowo. Jest to niezbędne do prawidłowego doboru sprzętu zgodnie z warunkami i specyfiką prowadzonych działań.

Rodzaje taboru do transportu drogowego

Zwyczajowo dzieli się wyposażenie techniczne na grupy, w zależności od ich przeznaczenia operacyjnego. Zatem klasyfikacja taboru transportu drogowego opiera się na przyporządkowaniu dwóch głównych grup maszyn i mechanizmów – do celów specjalnych i transportowych. Ostatnia grupa obejmuje dwie podgrupy - pojazdy ciężarowe i osobowe.

Tabor transportowy i specjalny

Maszyny i mechanizmy grupy transportowej, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do przemieszczaniaróżnego rodzaju ładunki lub do przewozu osób. Specjalna grupa to zestaw mechanizmów zaprojektowanych do wykonywania różnych funkcji, które nie są bezpośrednio związane z transportem czegoś, z reguły za pomocą różnych załączników skonfigurowanych w oparciu o różne platformy.

W ten sposób grupa transportowa taboru transportu drogowego łączy takie rodzaje sprzętu jak samochody ciężarowe, w tym ciągniki główne i użytkowe różnych odmian oraz naczepy do nich, samochody osobowe, autobusy, a także przyczepy do przewozu pasażerowie. Szczególną grupę stanowią wozy strażackie, żurawie samojezdne oparte na różnych platformach samochodowych, warsztaty mobilne, warsztaty samochodowe.

Pojazdy ogólne i specjalne

Ponadto istnieje podział sprzętu według charakterystyki charakteru transportu i rodzaju ładunku. Przydziel pojazdy ogólne i specjalne. Tak więc, w zależności od konkretnego rodzaju i warunków transportu, zarówno towarowego, jak i pasażerskiego, do eksploatacji wybierane są określone jednostki, których parametry techniczne spełniają określone warunki eksploatacji.

Uruchomienie

Zasady eksploatacji taboru w transporcie drogowym określają procedurę, kiedy dla każdej jednostki transportowej, która wchodzi do organizacji od producenta samochodów, z serwisu naprawczego lub innego przedsiębiorstwa samochodowego (organizacji),sporządzany jest akt akceptacji - dokument będący podstawą do umieszczenia elementu wyposażenia na listach floty organizacji. W przypadku wykrycia wad podczas odbioru przychodzącego sprzętu, sporządzany jest akt reklamacyjny i przedstawiany organizacji dostarczającej.

Działania rejestracyjne

W przyszłości nowo otrzymane pojazdy w organizacji podlegają naprawie lub konserwacji w ilościach wymaganych dla każdego konkretnego pojazdu. Po wykonaniu takich prac sprzęt należy przesłać zgodnie z ustaloną procedurą kontroli technicznej i czynności rejestracyjnych do pododdziału Państwowej Inspekcji Ruchu. Po przeprowadzeniu procedury rejestracyjnej dla każdej jednostki wydawane są odpowiednie dokumenty, a także państwowe tablice rejestracyjne, dopiero po ich otrzymaniu możliwe jest eksploatowanie taboru transportu drogowego. Ponadto przez cały okres eksploatacji wszystkie zarejestrowane pojazdy z ustaloną prawidłowością podlegają przedłożeniu organom Państwowej Inspekcji Ruchu Drogowego w celu potwierdzenia przydatności sprzętu do użytkowania, poprzez przejście procedury kontrolnej.

Warunki pracy

Efektywność wykorzystania taboru transportu drogowego zależy bezpośrednio od warunków, w jakich będzie ono realizowane. Podczas klasyfikacji takie warunki zwykle dzieli się na cztery główne grupy:

• transport;
• droga;
• klimatyczny;
• organizacyjne i techniczne.

Grupa warunków operacyjnych transportu obejmuje takie czynniki, jak rodzaj przewożonych towarów, stopień pilności dostawy, wielkość ilościowa i odległość geograficzna transportu, warunki załadunku i rozładunku.

Grupa drogowa obejmuje:

• rodzaj i cechy jakościowe nawierzchni drogi;
• współczynniki przejezdności drogi na trasie;
• rodzaj terenu na całej trasie;
• wytrzymałość mostów i przejazdów, profil i planowana charakterystyka drogi, wartości nachylenia, wartości pęknięć;
• kolejność organizacji ruchu na drogach trasy i stopień zatłoczenia na tych drogach.

Grupa klimatyczna charakteryzuje typ klimatu na trasie. W zależności od warunków rozróżnia się klimaty zimny, umiarkowany i gorący.

Grupa warunków organizacyjno-technicznych obejmuje następujące pojęcia:

1. Tryb pracy - określa średni przebieg pojazdu w ciągu roku i dnia.
2. Warunki przechowywania jednostek transportowych, organizacja konserwacji i pracy personelu kierowcy.
3. Regularność przewozów wykonywanych na trasach.

Charakterystyka taboru kolejowego

Niezależnie od warunków, w jakich odbywa się eksploatacja sprzętu, każda jednostka transportowa musi posiadać szereg cech, które pozwalają scharakteryzować tabor transportu drogowego. W ten sposób wszystkie jednostki są oceniane według kryteriów takich jak oszczędność paliwa, duża prędkość i innewłaściwości jezdne, niezawodne użytkowanie, łatwość obsługi, bezpieczeństwo.

Wybór taboru do zastosowania

Wszystkie powyższe warunki decydują o wyznaczeniu taboru drogowego do przewozu ładunków. Na podstawie fizycznych właściwości przewożonego ładunku dobierana jest odpowiednia zabudowa i pojemność. W zależności od ilości przesyłek i objętości każdego z nich wykorzystywane są określone pojazdy lub pociągi drogowe o wymaganej wydajności i specjalizacji. Do przewozu małych przesyłek bardziej celowe jest wykorzystanie jednostek transportowych o małej i średniej ładowności, duże przesyłki wymagają użycia specjalistycznych pojazdów. Warunki transportu i długość trasy wymagają określonych charakterystyk prędkości, rezerwy mocy, niezawodności komponentów i zespołów. Wybór typu nadwozia zależy od oczekiwanych opcji załadunku i rozładunku dla każdej konkretnej partii i jednostki transportu drogowego.

Warunki drogowe określają wymagania dotyczące właściwości jezdnych samochodu, jego prędkości, zdolności do jazdy w terenie, górskich dróg lub autostrad z ustalonymi ograniczeniami dotyczącymi masy lub ogólnych wymiarów pociągu drogowego.

Warunki klimatyczne mają również bardzo istotny wpływ na wybór niektórych charakterystyk eksploatacyjnych taboru transportu drogowego. Np. w celu zabezpieczenia przewożonych materiałów przed niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi w postaci śniegu, deszczulub nasłonecznienia, konieczne jest dobranie odpowiedniego typu sylwetki, chronionej przed warunkami atmosferycznymi. W północnych strefach klimatycznych, gdzie przez długi czas temperatury są znacznie poniżej zera, takie cechy pojazdów mają ogromne znaczenie.

Konserwacja

W celu zachowania stanu taboru i doprowadzenia go do właściwego poziomu, przeprowadzane są naprawy i konserwacja taboru transportu drogowego. Konserwacja ma na celu utrzymanie maszyn i mechanizmów w dobrym stanie i gotowych do pracy oraz ich odpowiedni wygląd. Jego terminowa realizacja może znacznie zmniejszyć intensywność zużycia części zespołów i zespołów, zmniejsza się prawdopodobieństwo awarii, a okres eksploatacji wydłuża się do momentu konieczności naprawy. Już istniejące awarie są wykrywane na czas, co pomaga obniżyć koszty pracy w celu ich usunięcia.

Zamówienie

Wykonywanie prac konserwacyjnych na taborze transportu drogowego jest bezwzględnie obowiązkowe, co oznacza, że są one wykonywane przymusowo do czasu osiągnięcia przez pojazd określonej wartości przebiegu. Konserwacja ma wiele form i dzieli się na:

• EO, czyli codzienna konserwacja;
• pierwsza konserwacja lub TO-1.

Wszystkie są wykonywane z własną częstotliwością. Oddzielnie dla każdegorodzaju, istnieją listy i procedury pracy, które należy wykonać, a także wartości normatywne pracochłonności. Parametry te wyznaczają różnego rodzaju przepisy i regulacje, które regulują aspekt czynności związanych z eksploatacją pojazdów.

Wycofanie taboru kolejowego

Zaplecze techniczne podlega odpisom z wielu powodów. Gdy więc sprzęt osiągnie określoną wartość przebiegu liczoną w kilometrach lub godzinach, jego żywotność uznaje się za wyczerpaną, a dalszą eksploatację za niewłaściwą lub niemożliwą. Udokumentowana jest dopuszczalna wartość przebiegu przed koniecznością umorzenia, odpowiednie normy oraz dla różnych typów i kategorii pojazdów, a także w zależności od warunków w jakich była prowadzona eksploatacja danej jednostki taboru, może mieć różne wartości.

Procedura debetowa

Właściwy odpis środków technicznych jest przeprowadzany po podjęciu odpowiedniej decyzji przez specjalną komisję powołaną przez kierownika organizacji. Członkowie komisji z reguły powoływani są spośród pracowników, których obszar odpowiedzialności i kompetencji implikuje bezpośredni udział w administracyjnym zarządzaniu, eksploatacji i utrzymaniu floty transportowej organizacji.

Procedurę organizacyjną spisywania jednostek taboru regulują ministerialne lub resortowe rozporządzenia administracyjne, w zależności od struktury zarządzania danegoorganizacja transportu, przedsiębiorstwo.

Przepisy dotyczące technicznej eksploatacji taboru kolejowego transportu drogowego określają tryb wyrejestrowania jednostek wycofanych z eksploatacji w oddziałach Państwowej Inspekcji Ruchu Drogowego. Do tego momentu sprzęt musi być przechowywany w przedsiębiorstwie w stanie kompletności. Pojazdy, w stosunku do których państwowa rejestracja została zakończona zgodnie z ustaloną procedurą, podlegają demontażu. Te części, podzespoły i zespoły, których stan ocenia się jako pozwalający na ich dalsze wykorzystanie do napraw i konserwacji istniejącego taboru pojazdów, po przejściu księgowania, zaliczane są do kapitału obrotowego części zamiennych przedsiębiorstwa i kierowane do magazynu magazynowanie. Resztę należy zutylizować jako złom.