Motocykl do jazdy terenowej i miejskiej

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Kiedy przychodzi czas na wybranie jednośladu dla siebie, różnorodność motocykli może być okrutnym żartem. Z jednej strony jest to okazja do wyboru idealnej opcji, ale może się też okazać, że wybór będzie bolesny. Dlatego najpierw musisz dowiedzieć się, jakie wymagania musi spełniać motocykl.

Dwie zajęcia

Następuje boom na motocykle sportowe i coraz więcej osób jest przesiąkniętych romantyzmem motocyklowych podróży długodystansowych, a ci, którzy lubią sporty ekstremalne, lubią motocross. Aby wybrać motocykl do jazdy terenowej, musisz w pierwszej kolejności zdecydować, jakie zadania zostaną mu przydzielone. Jeśli są to komfortowe wyjazdy, to warto wybrać z klasy enduro. W przypadku ekstremalnych wypraw po terenie bez asf altu, wybór będzie na rower motocrossowy. Istnieją również modele zawierające elementy obu klas.

rower przełajowy

Nie zawsze jest jasne, jaka jest różnica między rowerem motocrossowym a enduro. Wynika to z faktu, że często modele interclass zawierają w nazwie słowo „enduro”. W rzeczywistości różnice są dość duże. Rower motocrossowy jest przeznaczony wyłącznie do jazdy motocrossowej, więc manie ma kierunkowskazów, reflektorów, kufrów garderoby, jednym słowem wszystkiego, co łatwo pęka i spada, gdy spada. Taki motocykl może być wydany jako sprzęt sportowy i nie wymaga od pilota licencji kat. A, jednak nie można nim jeździć również po mieście i musi być dostarczony na motocross innym środkiem transportu.

Sprzęt sportowy

Jeśli crossbike posiada wszystkie niezbędne dokumenty, możesz jeździć nim po mieście, po uprzednim zamontowaniu wszystkich brakujących części. Jednak takie motocykle mają wąskie siedzenie, więc jazda na długich dystansach jest bardzo męcząca. Trudno przejechać na nim więcej niż kilkaset kilometrów, dodatkowo duże bieżniki na oponach prowadzą do nadmiernych drgań widelca kierownicy podczas jazdy po asfalcie, co z kolei obciąża ręce kierowcy.

Jako świetna opcja dla początkującego odpowiedni jest chiński motocykl IBRIS TTR. Chociaż te niedrogie modele wymagają pewnego dopracowania (z reguły wymiany niektórych części na podobne produkowane w Japonii). Może to być również B altMotors Enduro 250. Inni światowi producenci również mają wiele modeli do motocrossu. Jako rower terenowy i miejski, na przykład Honda CRF250L, która świetnie czuje się zarówno na autostradzie, jak i na trudnych odcinkach szosy, czy 250cc Kawasaki KLX250S.

Dla komfortu podróży

Jeśli wybierzesz rower turystyczny do jazdy w terenie, enduro jest najlepszym rozwiązaniem. Z reguły taki motocykl jest masywniejszy niż motocykl crossowy, szczególniejeśli weźmiesz pod uwagę ogromne, przypinane kufry garderoby, w których znajdziesz wszystko, czego potrzebujesz, od zapasów żywności po namiot i śpiwór. Chociaż rower terenowy jest przeznaczony do innych celów, bez asf altu będzie w stanie pokonywać różne tereny, choć na przykład z trudem poradzi sobie z jazdą po mokrej glinie. Terenowy motocykl turystyczny (zdjęcie poniżej) tradycyjnie posiada wygodne siedzenie, które pomieści dwie osoby, co jest również ważne podczas długich podróży.

Główne cechy motocykla turystycznego

Po pierwsze, jest to średnica koła. Jeśli przy dobrej pogodzie ścieżka ma przebiegać wyłącznie wzdłuż autostrady lub walcowanych podkładów, ten parametr nie jest tak istotny. Jeśli jednak podróżnik wie, że będzie musiał pokonać skaliste tereny, lepiej mieć koło większe niż 21 cali (53 cm).

Równie ważna jest obecność rozrusznika elektrycznego. W przypadku, gdy motocykl utknie w kałuży, rowie lub na podjeździe, uruchomienie go z kickstartera będzie bardzo niewygodne, zwłaszcza jeśli podróżnik podróżuje sam. Waga również ma znaczenie, więc jeśli nie ma osobistych preferencji, lepiej wybrać model chłodzony powietrzem. Ponadto jest łatwiejszy w utrzymaniu, a to ważne, ponieważ często trzeba naprawiać motocykl terenowy własnymi rękami, będąc w ekstremalnych warunkach. Dlatego musi być jak najbardziej niezawodna, a zadaniem kierowcy jest dogłębne poznanie swojego sprzętu i jego możliwości.

Silnik i zbiornik

W odniesieniu do optymalnej pojemności sześciennej dlaOpinie ludzi tourenduro mogą się różnić. Jedni twierdzą, że świetnie czują się na 250 „kostkach”, inni twierdzą, że potrzebują większej przyczepności, bo obciążone enduro z małym silnikiem nie „ciągnie” podczas jazdy pod górę. Jednak średniej wielkości (od 600 m3) enduro są uważane za uniwersalne. Dobrze spisują się na autostradzie, w mieście i w terenie.

Charakter planowanej podróży determinuje wielkość zbiornika paliwa. Jeśli wymagane jest tankowanie co 100-200 km, taki motocykl nie będzie nadawał się do podróży na duże odległości. Duży bak to gwarancja, że gdzieś na wiejskiej drodze nie zabraknie Ci benzyny, choć w każdym razie warto mieć przy sobie dodatkowy kanister.

Motocykle, które wykorzystują smarowanie suchą miską olejową, są uważane za bardziej niezawodne. Podczas gwałtownego zatrzymywania się, gdy motocykl upada lub przewraca się, ten system smarowania eliminuje „głód oleju” i spadek ciśnienia, dzięki czemu nie nastąpi przegrzanie.

Honda Africa Twin oparta na wyścigowym XLV750R i Transalp może być świetnym wyborem. W KAWASAKI KLE500 zakochali się również podróżnicy, zwłaszcza że cena na rynku wtórnym zaczyna się od 80 tys. rubli. Wielokrotny zwycięzca Dakaru, YAMAHA XTZ750 Super Tenere, może być również świetnym pojazdem zarówno do długich podróży, jak i do rajdów.

Ostateczna decyzja

Touring enduro można podzielić na dwa rodzaje. Pierwsi świetnie czują się w warunkachterenowa, świetna w każdych warunkach drogowych, ale mniej komfortowa na autostradzie. Te ostatnie są wręcz przeciwnie, wygodne, ale mogą Cię zawieść w trudnych obszarach.

W wyborze takiego motocykla zawsze jest jakiś dualizm. Z reguły prawie każda trasa składa się głównie z ruchu na autostradzie i tylko nieliczne, choć często najpiękniejsze miejsca będą musiały wyjechać w teren, który w normalnych warunkach pogodowych może być całkiem przejezdny. Dlatego należy zdecydować, co jest lepsze: znosić niedogodności na głównej trasie, ale z łatwością pokonywać trudne miejsca, czy wygodnie jeździć autostradą i „pocić się” na trudnościach.

Jest jednak trzecia opcja: podróżowanie z dużą grupą. Najlepsza opcja to 5-6 osób, w tym zapasowy kierowca.