Opel Calibra: dane techniczne, zdjęcia i recenzje

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Opel Calibra to samochód, który został wprowadzony na rynek w 1989 roku przez znaną niemiecką firmę. Model szybko zyskał popularność - został wyeksportowany do Wielkiej Brytanii, Australii, Nowej Zelandii i Ameryki Południowej. To prawda, że tam ten samochód był znany pod innymi nazwami. Ale model odniósł sukces. A warto o tym porozmawiać.

O modelu

To coupe (może to być napęd na przednie lub na wszystkie koła), które zostało oparte na słynnym modelu Opla Vectra. Projekt samochodu został opracowany w Europejskim Centrum Projektowym General Motors. Wayne Cherry był wówczas jego kierownikiem. A wygląd zewnętrzny jest ciekawy. Główną cechą projektu jest subtelna, sportowa, zwinna sylwetka. Istnieją pewne podobieństwa do poprzednika (model Manta), a mianowicie kształt tylnej klapy.

Pomimo tego, że pierwsza generacja Vectry stała się podstawą modelu Opel Calibra, tylne zawieszenie nie zostało skopiowane (w przeciwieństwie do rozwiązań konstrukcyjnych i głównych podzespołów). Zawieszenie było bardziej złożone. Tylny stał się całkowicie niezależny.

Ten samochód był publikowany do 1997 roku.

Projekt

Bardziej szczegółowo warto opowiedzieć o wyglądzie modelu Opel Calibra i jego cechach (pod względem technicznym). Zespół projektowy, kierowany przez Erharda Schnella, sprowadził współczynnik oporu do 0,26. To było wtedy osiągnięcie. Rekord niski! Kolejna cecha nowości końca lat 80.

Charakterystyczną cechą był kształt słupka C. Ale poza tym moją uwagę przyciągnęła również optyka. Nowy Opel miał wąskie reflektory, które były dla niego zupełnie nietypowe. Nawiasem mówiąc, były wyposażone w soczewki eliptyczne. Wielu twierdziło, że ta forma optyki nadaje niemieckiemu samochodowi nieco „japoński” charakter.

Model stał na 15-calowych felgach aluminiowych, a wewnątrz miał bardzo wygodne sportowe fotele. Nie zabrakło też wspomagania kierownicy, elektrycznych lusterek i małego przyciemnianego wnętrza. Na życzenie kupującego Opel Calibra był opcjonalnie wyposażony w klimatyzację, światła przeciwmgielne, elektryczny szyberdach na suficie oraz komputer pokładowy. Podstawowa wersja kosztowała około 37 000 marek. Jeśli weźmiemy pod uwagę kurs, który byłby teraz, to cena takiego Opla wynosiła około trzech milionów rubli.

Układy napędowe

Teraz powinniśmy porozmawiać o silnikach Opla Calibra. Tak więc początkowo maszyny były wyposażone w dwie jednostki. Pierwsza to podstawa, 8-zaworowa, 2-litrowa. Nosił nazwę C20NE i produkował 115 koni mechanicznych.siły. Ten silnik został zapożyczony z tej samej Vectry z pierwszej serii. Drugi silnik jest mocniejszy - 16 zaworów, 150 „koni”, zwany C20XE. Co ciekawe, silnik ten był pierwszą seryjną produkcją Opla jednostek napędowych z 4 zaworami na cylinder i dwoma wałkami rozrządu.

A zastosowanie tak nowoczesnej technologii umożliwiło zwiększenie zwrotów. Aż o 37 procent (w porównaniu z osiągami silnika 8-zaworowego). Ta jednostka umożliwiła samochodowi przyspieszenie do setek w zaledwie 8,5 sekundy. A wskazówka prędkościomierza osiągnęła maksymalnie 223 km/h! Wszystko to sprawiło, że samochód Opel Calibra, którego zdjęcie zamieszczono powyżej, stał się samochodem pożądanym dla miłośników szybkości i dynamicznej jazdy. Przy okazji kilka słów o ekonomii. W trybie mieszanym silnik spala około 9,5 litra na 100 kilometrów. Nawiasem mówiąc, pracował albo z 5-biegową „mechaniką” lub 4-pasmową „automatyką”.

Co ciekawe, zdecydowano się rozpocząć wyposażanie topowych modyfikacji Kadeta E, Astry F, a nawet Vectry A 2000 w silnik C20XE.

Zakres układu napędowego

Kontynuując wątek rozpoczęty powyżej, musimy opowiedzieć o wszystkich silnikach, które zostały umieszczone pod maskami samochodów Opel Calibra. W sumie były cztery 2,0-litrowe silniki: 115-, 136-, 150- i 204-konne. Z przyspieszeniem do setek odpowiednio w 10, 9,5, 8,5 i 6,8 sekundy. Najmocniejszą wersją jest Opel Calibra Turbo. Ten samochód mógł rozpędzić się do maksymalnie 245 kilometrów na godzinę! Nic dziwnego, że model był jednym z najpopularniejszych iczęsto kupowane. Ukazywał się dokładnie przez cztery lata - od 1992 do 1996.

Powyższe jednostki są 4-cylindrowe. Teraz trochę o 6-cylindrowym. Były tylko dwa i oba - o pojemności 2,5 litra. Pierwszy stał się znany jako C25XE. A drugi to X25XE. Oba silniki mają tę samą pojemność skokową, moc (170 KM) i prędkość maksymalną przy przyspieszeniu (237 km/h i 7,8 sekundy). Tylko pierwszy silnik był wyposażony w modele produkowane od 1993 do 1996, a drugi - od 1996 do 1997. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma absolutnie żadnej różnicy.

Turbo

Osiągi Opla Calibry są dość potężne, zwłaszcza jeśli jest to wersja „Turbo”. A ona jest szczególnie interesująca.

W 1992 roku Opel wypuścił nowy okręt flagowy. Stali się samochodem „Caliber 16V Turbo 4x4”. O silniku o mocy 204 koni mechanicznych zostało już powiedziane. Warto jednak dodać, że napęd na cztery koła i 6-pasmowa manualna skrzynia biegów Getrag stały się charakterystyczną cechą tych modeli. Ta wersja kosztowała w Niemczech około 50 000 marek. Teraz byłoby to 4 100 000 rubli.

Nowość turbo nie różniła się od innych modeli tego Opla. Chyba że miała 16-calowe koła na 5-śrubowych piastach. I oczywiście odznaki Turbo. W niektórych samochodach tej wersji na kierownicy nie było logo Opla, ale napis Turbo.

Po 1993

Tak więc samochód Opel Calibra, którego parametry techniczne zostały omówione wcześniej, zmienił się w 1993 roku. W tym czasie zaostrzono normy środowiskowe ibezpieczeństwo. Projekt modelu nieco się zmienił. Poduszki powietrzne (zarówno kierowcy, jak i pasażera z przodu) są zawarte w standardzie. W drzwiach zaczęto montować rury spawane. Dzięki nim możliwe było zapewnienie większego bezpieczeństwa w zderzeniu bocznym. Wzmocnili także słupki okienne, a także wykonali nowy typ mocowań (i zaktualizowali pasy bezpieczeństwa).

Deweloperzy postanowili uczynić działanie maszyny bezpieczniejszym. Silniki zmniejszyły zawartość szkodliwych emisji, a lakier zaczął być na bazie wody. Z kolei w klimatyzatorach pojawiły się mniej agresywne czynniki chłodnicze.

Pakiety

Potencjalnym nabywcom w tamtych czasach zaoferowano dwie stałe konfiguracje. W jednym, jak to zwykle bywa, standardowe wyposażenie. A w drugim – rozszerzona lista wyposażenia. Standardowy zestaw był wciąż inny dla samochodów z różnymi silnikami. A więc przykład: model z silnikiem C20NE miał mechaniczne szyby i zegar zamiast komputera pokładowego (plus 2 poduszki powietrzne). Ale samochody z 6-cylindrowymi silnikami miały elektryczne szyby, elektryczny szyberdach i wykończone skórą wnętrze. Była też klimatyzacja. A wersje z silnikiem z turbodoładowaniem oprócz powyższych posiadały również komputer pokładowy.

Istniał również pakiet z najwyższej półki. A zestaw sprzętu też był inny. Ogólnie rzecz biorąc, był taki trend: im młodsza jednostka napędowa, tym szerszy sprzęt. Starsze modele (Turbo lub V6) miały zaawansowane radio Philipsa, białe skórzane wnętrze ifarba metaliczna.

Ciekawe informacje

Ciekawe, że ten Opel został oficjalnie wyeksportowany do Japonii. A te modele różniły się od europejskich samochodów. W szczególności różniły się kierunkowskazy na przednich błotnikach, elektrycznie składane lusterka i czujnik temperatury katalizatora. Poza tym samochody z kierownicą po prawej stronie nie były produkowane dla Japonii. Wręcz przeciwnie, posiadanie Opla z kierownicą po lewej stronie uznano za prestiżowe.

Więcej producentów myślało o wypuszczeniu „Opla” w wersji kabriolet. Zatrudnili nawet zewnętrzną firmę do stworzenia modeli eksperymentalnych. Ale jeden rozbił się podczas testów bezpieczeństwa, a drugi został umieszczony w Muzeum Fińskim w Uusikaupunki. Kabriolet nigdy nie ujrzał światła dziennego.

Bardzo dobre recenzje o Oplu Calibra. Właściciele zwracają uwagę na dynamiczne przyspieszenie, doskonałą izolację akustyczną i doskonałą stabilność na drodze. Ponadto maszyna jest prosta i bezpretensjonalna w utrzymaniu. Jeśli zdarzają się awarie (co zdarza się rzadko), części są tanie i można je kupić wszędzie. Ogólnie rzecz biorąc, inteligentny samochód za niewielkie pieniądze. Za 150-250 tysięcy rubli można kupić w dobrym stanie.

Wystarczy starannie wybrać samochód. Bo przecież ma już wiele lat i istnieje duże prawdopodobieństwo awarii. Dlatego przed zakupem lepiej sprawdzić auto na stacji obsługi. W przeciwnym razie później, w przypadku poważnych awarii, będziesz musiał dobrze zainwestować.