Jeep „Willis”: dane techniczne i zdjęcia

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Jeep „Willis” – legendarny samochód, który podróżował z Wołgi do Berlina, przemierzał pustynie Afryki, przedzierał się przez azjatycką dżunglę. Jego koncepcja nadal służy jako podstawa do tworzenia nowoczesnych SUV-ów. „Willis” stał się założycielem klasy samochodów, które dziś nazywają się „Jeep”.

Jeep „Willis”: historia powstania

Od lat 30. XX wieku armia amerykańska zaczęła wykazywać rosnące zainteresowanie samochodami terenowymi, które mogłyby zastąpić istniejącą starzejącą się flotę lekkich pojazdów wojskowych. Wybuch wojny w Europie zmusił Amerykanów do przyspieszenia tego procesu. W związku z tym opracowano szereg niezbędnych wymagań technicznych dla przyszłego samochodu, które należało przełożyć na rzeczywistość.

Producenci samochodów doskonale zdawali sobie sprawę, że otrzymanie takiego zamówienia w obecnych warunkach politycznych obiecuje dobre zyski. Dlatego 135 firm przystąpiło do walki o przetarg na produkcję SUV-ów, ogłoszony przez amerykański departament wojskowy. Ale tylko trzem udało się dotrzeć do ostatniego etapu:„American Bantam”, „Ford Motor Company” i „Willis Overland”, którym udało się stworzyć prawdziwe prototypy spełniające potrzeby wojska. W rezultacie każda z tych firm otrzymała zamówienie na produkcję 1500 sztuk swoich SUV-ów.

Definiowanie wyboru

Kiedy stało się jasne, że Amerykanie nie będą w stanie trzymać się z daleka od wojny, w lipcu 1941 r. postanowiono wypuścić kolejną, już dużą partię pojazdów terenowych, składającą się z 16 000 pojazdów. Ale znowu pojawiło się pytanie o wybór pomiędzy trzema producentami.

Po pierwsze, szala przechyliła się na korzyść Forda jako największego producenta samochodów na świecie. Ale wtedy pojawiło się pytanie o koszt maszyny. Okazało się, że SUV oferowany przez Forda jest najdroższy ze wszystkich – jego produkcja kosztowała 788 dolarów. Bantam kosztował nieco mniej - 782 USD. Najniższą cenę zaoferował Willys Overland, który oszacował koszt jednego ze swoich samochodów na 738,74 USD i to pomimo faktu, że wojskowy jeep Willis miał lepsze parametry niż SUV-y konkurencji.

Konkluzja wydawała się oczywista, ale wojsko wątpiło, by firma była w stanie dotrzymać wyznaczonych ram czasowych, ponieważ nie radziła sobie zbyt dobrze. Bill Nutson, amerykański ekspert w dziedzinie masowej produkcji samochodów, który poparł kandydaturę Willisa Overlanda, położył kres tej kwestii.

23 lipca 1941 r. podpisano kontrakt z Willys Overland na produkcję 16 000 pojazdów. A w sierpniu jeep Willys (zdjęcie poniżej), po serii ulepszeń, był całkowicie gotowy do produkcji seryjnej, a do jego nazwy dodano indeks - WillysMV.

Rządowa sieć bezpieczeństwa

Koncern Willis Overland, który jest na skraju bankructwa, może nie być w stanie obsłużyć seryjnego zamówienia wojskowego, więc rząd kraju postanowił zachować ostrożność i wystawić dodatkowy czek na produkcję -kopie drogowe bardziej niezawodnej firmy Ford Motor.

Właściciel firmy zgodził się na duże zamówienie rządowe, mimo że Ford musiał używać w produkcji swoich samochodów oryginalnych silników zakupionych od Willis Overland. Kopia dokumentacji dla Willys MB została przekazana inżynierom Forda, a na początku 1942 roku koncern wyprodukował pierwsze terenowe bliźniaki, nazwane Ford GPW.

W latach wojny Willis Overland wyprodukował około 363 000 SUV-ów. Ford Motor zrealizował zamówienie wojskowe na 280 000 pojazdów. Niemal natychmiast po rozpoczęciu seryjnej produkcji jeepów samochody zostały wysłane do aliantów – najpierw na stronę brytyjską, a potem na stronę sowiecką.

Funkcja transmisji wojskowego SUV-a

Na drodze, pomimo napędu na cztery koła, Jeep „Willis” zachowywał się bardzo przyzwoicie. Szybko przyspieszał, jechał dobrze, płynnie pokonywał nieprzejezdność. Takie zachowanie zapewniła pomyślnie „dopasowana” skrzynia biegów SUV-a.

Elementem nośnym „Willisa” była rama dźwigara połączona sprężynami i dodatkowymi amortyzatorami jednostronnego działania z osiami wyposażonymi w blokowane mechanizmy różnicowe. Silnik maszyny jest sprzężony mechanicznie3-biegowa skrzynia biegów.

Oś przednia i redukcja biegów były kontrolowane przez skrzynię rozdzielczą.

Jeep „Willis” miał duży plus w postaci hamulców hydraulicznych na wszystkich 4 kołach, co biorąc pod uwagę jego parametry i charakterystykę dynamiczną, było ważnym aspektem.

Karoseria

Ze względu na swoją kompaktowość komfort amerykańskiego SUV-a pozostawia oczywiście wiele do życzenia, ale w tamtych czasach nie trzeba było myśleć o wygodzie, funkcjonalność była na pierwszym miejscu.

Pozornie proste nadwozie „Willisa” ma swoje własne cechy konstrukcyjne w postaci braku drzwi i przedniej szyby, która składa się na maskę. Brak drzwi umożliwił swobodne opuszczenie auta w razie niebezpieczeństwa. Dostarczono wodoodporną markizę chroniącą przed opadami atmosferycznymi.

Od zewnętrznej strony nadwozia z tyłu znajdowała się "rezerwa" i kanister, a po bokach - narzędzie biwakowe (łopata, siekiera itp.). Aby zadowolić wojskowe przeznaczenie samochodu, pod siedzeniem kierowcy zamontowano zbiornik paliwa, który trzeba było złożyć do tyłu, aby zatankować samochód. W niszy za tylnymi nadkolami znajdowały się wnęki przeznaczone do przechowywania narzędzi.

Ponieważ nadwozie miało konstrukcję w kształcie skrzyni, w dnie samochodu został wykonany otwór, aby usunąć ewentualne gromadzenie się wilgoci na spodzie samochodu.

Funkcje optyczne

Reflektory „Willis” kilkapogłębiony w stosunku do płaszczyzny osłony chłodnicy. Wynika to z ich cech konstrukcyjnych. W razie potrzeby optykę świetlną można było skierować w dół za pomocą dyfuzorów, aby mogły służyć jako źródło światła podczas obsługi silnika w nocy. Ponadto ta cecha konstrukcyjna reflektorów umożliwiła poruszanie się w ciemności bez zaciemnienia.

Jeep „Willis”: charakterystyka pojazdu

Napęd na 4 koła.

Masa SUV-a wynosi 1055 kg.

Wysokość namiotu – 1830 mm.

Szerokość samochodu - 1585 mm.

Długość jeepa - 3335 mm.

Prześwit (prześwit) - 220 mm.

Silnik rzędowy 4-cylindrowy z dolnym zaworem (Willys L-134) o wydajności 60 l/s.

Objętość jednostki napędowej - 2, 2l.

Układ zasilania typu gaźnika (gaźnik - WO-539-S firmy Carter).

Jeep „Willis” jest zdolny do prędkości 105 km/h, w przypadku holowania działa 45 mm - 86 km/h.

Pojemność zbiornika gazu - 56,8 litra.

Zużycie benzyny (wartość średnia) - 12 l / 100 km.

Pojemność - 4 osoby.

Samochód terenowy Willis był w stanie przejechać półmetrowy bród bez wcześniejszego przygotowania. Ze specjalnym wyposażeniem 1,5 metra.

Z podanych danych technicznych wynika, że Jeep „Willis” miał bardzo kompaktową i lekką konstrukcję, a także miał bardzo dobre właściwości dynamiczne jak na swoje czasy.

Służenie w armii sowieckiej

Willis pojawił się w armii sowieckiej od lata 1942 rokuroku. Wiele samochodów dostarczanych do Związku Radzieckiego było w formie zestawów samochodowych, które były już doprowadzone do stanu roboczego w krajowych fabrykach samochodów.

Niestety specyfika służby w armii sowieckiej odcisnęła swoje negatywne piętno na występie „Willisa”. Samochody były tankowane benzyną niskiej jakości, co było śmiertelne dla „Amerykanów”. Często brakowało interwałów wymiany oleju. Wiele awarii miało miejsce z powodu braku terminowej konserwacji i smarowania części SUV. Wszystko to razem doprowadziło do tego, że „Willis” zawiódł po 15 000 kilometrów. Niemniej jednak uważa się, że w armii radzieckiej amerykańskie pojazdy terenowe były oceniane wyżej niż krajowe odpowiedniki GAZ-67 i GAZ-67B, które Armia Czerwona nazwała „Ivan-Willis”.

Mini-jeep Willys kontynuował karierę wojskową w swojej ojczyźnie (gdzie na jego bazie produkowano różne modyfikacje), która ostatecznie zakończyła się dopiero w latach 80., kiedy został zastąpiony przez bardziej czasowego Hammera.