TTX ZIL-131: specyfikacje pojazdu, opis, urządzenie

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:16

Do dziś istnieją samochody, których parametry są w stanie zaspokoić potrzeby współczesnych kierowców. Oczywiście każda z tych maszyn przeszła znaczące zmiany na przestrzeni lat, ale w swej istocie pozostały one niezawodne, mocne i łatwe w obsłudze i naprawie.

W tym artykule rozważymy charakterystykę osiągów samochodu ZIL-131. Ta legendarna ciężarówka, dzięki swoim osiągom, od wielu dziesięcioleci jest jednym z liderów na rynku konsumenckim.

Tło historyczne

Zanim przestudiujemy charakterystykę działania ZIL-131, rozważmy kluczowe aspekty jego tworzenia. Ten samochód rozpoczął swoją podróż w 1959 roku, kiedy pracownicy przedsiębiorstwa Lichaczow otrzymali zadanie ulepszenia 130 modeli i stworzenia modyfikacji 131. Ten cel dla pracowników produkcyjnych wynikał z przyjętego na XXI Kongresie planu rozwoju krajowegoekonomia.

Jednocześnie do realizacji zadań wymyślonych przez posłów ZSRR potrzebne były ciężarówki, które mogłyby pomóc człowiekowi w niemal wszystkich dziedzinach gospodarki narodowej. Warto od razu zauważyć, że armia radziecka w tym czasie miała zupełnie inny ciągnik, który miał doskonałe parametry z charakterystyk ZIL-131. Aspekt wojskowy był początkowo kluczowy podczas opracowywania ciężarówki.

Rozpocznij produkcję

Pomimo faktu, że eksperymentalne prototypy ZIS-130 zaczęły przechodzić próby morskie w połowie lat 50., ostatecznie trafił on na linię montażową dopiero w 1962 r. Tak duża luka od momentu powstania na papierze do momentu opuszczenia fabryki wynika z całej gamy problemów, z którymi od dłuższego czasu skutecznie walczymy.

Ostatecznie ten samochód został zaprojektowany na podstawie ZIS. Charakterystyka osiągów ZIL-131 została całkowicie dopracowana dopiero w 1966 roku, ale dzięki temu samochód mógł pomyślnie przejść wszystkie zaplanowane testy. Rok 1967 upłynął pod znakiem rozpoczęcia seryjnej produkcji samochodu.

Bardzo długi okres próbny ciężarówki zaowocował znaczną poprawą wydajności. Ponadto podstawa podwozia maszyny była niemal stale ulepszana. Wszystko to pozwoliło zwiększyć przepustowość i nośność jednostki oraz zoptymalizować konstrukcję ramy i silnika. Fotel i kabina kierowcy otrzymały jak na tamte czasy zaawansowaną ergonomię.

Niemal ciągłe innowacje umożliwiły w 1986 roku zainstalowanie nowegoelektrowni, co z kolei podniosło poprzeczkę dla możliwości ciężarówki i zmniejszyło utratę jej zasobów operacyjnych.

Wygląd

Biorąc pod uwagę charakterystykę działania ZIL-131, zauważamy, że układ kabiny ciężarówki jest osłonięty. Jego konstrukcja zawsze była i jest całkowicie metalowa. Jednak niepraktyczna przednia część została ostatecznie zastąpiona próbką z ZIL-165. Skomplikowany kształt kratownicy i skrzydeł stały się prostsze, ale surowe.

Przez prawie 40 lat wygląd zewnętrzny samochodu zmieniał się tylko w niewielkim stopniu. Konstruktorzy postanowili nie chować silnika pod kabiną, gdyż znacznie pogorszyło to dostęp do niego, co w terenie znacznie skomplikowałoby zadanie jego naprawy i konserwacji.

Nadwozie jest wyposażone w składane boki, z wyjątkiem tylnej. W celu naciągnięcia markizy konieczne jest zamontowanie specjalnych metalowych łuków. Ponadto, zamiast skrzyni ładunkowej, na samochodzie można zamontować apteczkę, kuchnię polową, wyrzutnię rakiet, strzałę z kołyską, a nawet mechanizm gaśniczy.

Fotelik kierowcy

Kabina ZIL-131 ma typ ramy. Na zewnątrz pokryta blachą, a wewnątrz dobrze zaizolowana specjalnymi materiałami. Wszystko to pozwala kierowcy czuć się komfortowo w aucie nawet przy silnym mrozie. Każdy ruchomy element posiada gumową uszczelkę, dzięki czemu zamknięcie jest hermetycznie uszczelnione.

Deska rozdzielcza jest wyposażona w następujące wskaźniki:

• czujnik poziomu paliwa;
• amperomierz/woltomierz;
• prędkościomierz;
• manometr ciśnienia oleju;
• obrotomierz;
• termometr.

Dźwignia skrętu znajduje się bezpośrednio na kolumnie kierownicy, a reszta systemu sterowania znajduje się po prawej stronie obrotomierza na desce rozdzielczej. Jednocześnie uchwyty sterujące mają kształt wygodny do uchwycenia dłoni. Fotele kierowcy i pasażera nie mogą pochwalić się dużą ilością regulacji, ale przebywanie w kokpicie jest nadal dość wygodne, ponieważ inżynierowie zaprojektowali fotele w oparciu o antropometrię przeciętnego człowieka, więc zdecydowana większość kierowców jeździ samochodem bez żadnych dyskomfort.

Kabina jest wyposażona w imponujące lusterka wsteczne, których kąt widzenia jest tak duży, że kierowca może z łatwością zobaczyć wszystko z tyłu, nawet podczas jazdy z długą przyczepą.

Elektrownia

Zwracając uwagę na osiągi AC 131 ZIL, zauważamy, że samochód został pierwotnie stworzony do pokonywania warunków terenowych, dlatego jego silnik musiał być bardzo mocny. W rezultacie w samochodzie zainstalowano gaźnik z ZIL-5081. Ten silnik ma układ cylindrów w kształcie litery V, których jest 8 sztuk. Silnik jest czterosuwowy, o pojemności 5,97 litra. Średnica cylindra wynosi 100 mm, a skok tłoka 95 mm. Elektrownia ma moc 150 koni mechanicznych i maksymalny moment obrotowy 410 Nm.

Dzięki mocnemu silnikowi samochód jest w stanie osiągnąć prędkość do 85 km/h, a w pociągu drogowym prędkość ta wynosi 75 km/h. Stosowanym paliwem jest benzynaA-76, chociaż stosowanie benzyny o wysokiej liczbie oktanowej jest całkiem do przyjęcia.

Kilka słów o transmisji

Analizując charakterystykę działania ZIL-131 (w tym wozu strażackiego), konieczne jest wskazanie typu skrzyni biegów - 182EM / 6ST-132EM. W tym przypadku pierwszy stopień ma przełożenie 2,08:1, główny bieg to 7,339:1.

Tarcza sprzęgła wyposażona jest w sprężyny tłumiące, których głównym zadaniem jest złagodzenie procesu przejścia pomiędzy etapami zmiany biegów. Cechą charakterystyczną maszyny jest to, że przednia oś jest włączana automatycznie za pomocą specjalnego napędu elektropneumatycznego.

Układ elektryczny

Samochód posiada dobrze izolowany i ekranowany bezkontaktowy układ tranzystorowy, który działa dobrze nawet w najtrudniejszych warunkach klimatycznych. Zainstalowane wcześniej ekrany zredukowały występowanie zakłóceń podczas zapłonu niemal do zera, a doskonałe uszczelnienie gwarantowało stabilność styków od zwarć przy pokonywaniu przeszkód wodnych. Urządzenia zasilane są baterią 12 V oraz specjalnym generatorem.

Zawieszenie i parametry

Przód jest zależny i działa na dwóch sprężynach z przesuwanymi końcami. Tylne zawieszenie jest wyważone, z dwoma sprężynami i sześcioma drążkami. Mechaniczny i pneumatyczny układ hamulca bębnowego.

Główne cechy wydajności ZIL-131 są następujące:

• długość – 7000mm;
• szerokość - 2500 mm;
• wysokość - 2480 mm (2970 mm z markizą);
• prześwit - 330 mm;
• maksymalna waga przewożonego ładunku - 3,5 tony;
• zużycie paliwa - 49,5 litra na każde 100 kilometrów w trybie mieszanym;
• promień skrętu - 10,8 metra;
• Droga hamowania - 29 metrów przy prędkości 50 km/h.

Wady i zalety

ZIL-131, podobnie jak większość sowieckiej technologii, jest wyposażony w doskonałe podwozie, dające możliwość tworzenia różnych modyfikacji bez żadnych komplikacji. Maszyna dzięki swoim parametrom technicznym jest w stanie pracować bezwypadkowo w ekstremalnych warunkach, wykazując się w każdy możliwy sposób swoją niezawodnością. Samochód jest nadal wykorzystywany nie tylko do celów wojskowych, ale także cywilnych. Specjalnym „chipem” samochodu była zdalna regulacja ciśnienia w oponach. W momencie przejścia na ziemię można było bez problemu zmniejszyć ciśnienie z przedziału pasażerskiego. Możliwe było również prowadzenie stałego pompowania powietrza podczas podróży w przypadku lekkiego przebicia koła.

Jednak ciężarówka stopniowo się starzała i czasami nie była w stanie sprostać wyższym wymaganiom nowych i złożonych zadań. Dlatego w 2002 roku ZIL-131 został ostatecznie wycofany z produkcji.

Automatyczne wypełnianie

ТТХ ARS 14 ZIL-131 spełnia wymagania stawiane temu pojazdowi jako nośnik paliwa oraz pojazd zdolny do przewożenia płynów i roztworów do dezynfekcji i odgazowania terenu. W sektorze usług publicznych do nawadniania używany jest pojazdulice.

Samochód ZIL-131 ma następujące parametry:

• długość - 6856 mm;
• szerokość - 2470 mm;
• wysokość - 2480 mm;
• masa brutto - 6860 kg;
• dopuszczalna waga przewożonych chemikaliów - 240 kg;
• pojemność zbiornika - 2700 l;
• ciśnienie robocze - 3 atm;
• załoga bojowa - 3 osoby;
• czas przygotowania całej stacji do zadania - 4 minuty;
• okres całkowitego opróżnienia stacji podczas odgazowania lub dezynfekcji - do 12 minut;
• masa brutto całej stacji, z uwzględnieniem obliczeń i płynu roboczego - 10 185 kg.

Strażak

Jeśli chodzi o charakterystykę działania wozu strażackiego ZIL-131, wyglądają one następująco:

• Całkowita waga - 11 050 kg;
• pojemność zbiornika na wodę - 2400 l;
• model zastosowanej pompy - PN-40U;
• maksymalna prędkość 80km/h;
• liczba miejsc dla załogi bojowej - 7 z kierowcą;
• pojemność zbiornika paliwa - 170 litrów;
• zużycie paliwa - 40 litrów na każde 100 kilometrów;
• długość pojazdu - 7640 mm;
• szerokość - 2550 mm;
• wysokość transportowa -2950 mm.

Samochód AC-40 ZIL-131, którego charakterystykę osiągów podano powyżej, po raz pierwszy opuścił fabryczną linię montażową w 1969 roku. Produkcja seryjna samochodu trwała od 1970 do 1984 roku. W okresie eksploatacji ciężarówki takie niedociągnięcia jak słabe mocowanie falochronów znajdujących się wewnątrz zbiornika, niezadowalające mocowaniesam zbiornik bezpośrednio do ramy, co ostatecznie doprowadziło do deformacji i wycieku płynu.

Wniosek

Przez cały okres produkcji ZIL-131 wyprodukowano ponad 1 milion pojazdów w różnych modyfikacjach. Oprócz korzystania z samochodu na terenie ZSRR był aktywnie nabywany przez państwa Azji i Afryki. Warto również zauważyć, że sama ciężarówka nigdy nie była produkowana w wersji diesla.