Rozstaw osi - co to jest w samochodzie?

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

W samochodzie występuje wiele parametrów technicznych - wielkość silnika, pojemność bagażnika, prześwit. Jednym z parametrów jest również rozstaw osi. Początkujący często zadają sobie pytanie - co to jest i dlaczego ta baza jest potrzebna? Dziś postaramy się odpowiedzieć na to pytanie.

Charakterystyka

Zacznijmy więc od samej definicji. Rozstaw osi to odległość między środkiem tylnej i przedniej osi pojazdu. Innymi słowy, jest to długość środka samochodu. Istnieją różne szerokości rozstawu osi. Rozróżnij pojazdy z długim i krótkim rozstawem osi. Mają różne cechy sterowania, zwrotności, zdolności terenowej itp.

Niektórzy początkujący właściciele samochodów mylą ten termin z prześwitem. Jednak to ostatnie oznacza prześwit. Jest to odległość między najniższym punktem pojazdu a nawierzchnią drogi. Wartości rzadko przekraczają 20 centymetrów (poza pojazdami terenowymi). Rozmiar rozstawu osi zaczyna się od dwóch metrów. A im większe auto, tym większy ten parametr.

Zajęcia

Na pewno tysłyszałem, że każda maszyna należy do swojej klasy. Ostatni jest w porządku alfabetycznym. Co wpływa na przynależność samochodu do określonego segmentu? Liczy się rozstaw osi. Mogą to być samochody następujących klas:

• A to najmniejszy segment. Odległość między środkami przednich i tylnych kół nie przekracza 2400 milimetrów.
• B - rozstaw osi (mm) wynosi od 2400 do 2500.
• С - od 2580 do 2750.
• D to klasa biznesowa. Rozstaw osi wynosi 2850 mm.
• E - nie mniej niż D, ale nie więcej niż 2950 milimetrów.

Odległość może się różnić w zależności od nadwozia. Im dłużej, tym wyższa klasa. W związku z tym zmienia się również koszt samochodu.

Zmienny rozmiar

W latach 70. ubiegłego wieku amerykańscy producenci stosowali zmienny parametr bazowy. Liczba ta zależała od rozmieszczenia podwozia. Tak więc zawieszenie samochodów zbudowano na wahaczach wleczonych. Często montowano je z tyłu. Przednie koła zostały naprawione pod względem rozszerzenia. Tak więc w zależności od obciążenia dochodziło do poszerzenia rozstawu osi lub jego zwężenia. Teraz ten projekt jest używany tylko w pojazdach użytkowych.

Niektóre samochody wyprodukowane we Francji miały nierówny rozstaw osi. Oznaczało to, że przód był węższy od tyłu o kilka centymetrów. W Renault 16 ten parametr wynosił 6,5 centymetra. Nie pomyl nierównej podstawy z dyskami o różnej szerokości. Te ostatnie są instalowane w celach estetycznych. W standardzie wszystkie parametry pozostają

Długi rozstaw osi

Są to reprezentacyjne samochody, a także SUV-y. Jakie są zalety takich samochodów?

Długa podstawa - klucz do komfortu, zwłaszcza dla pasażerów z tyłu. Im wyższe ustawienie, tym więcej miejsca w kabinie. W SUV-ach ramowych, dzięki długiej podstawie, mogą pomieścić do siedmiu pasażerów (w trzech rzędach). Ale wolna przestrzeń to nie jedyny plus tego projektu. Dzięki długiemu nadwoziu auto lepiej połyka dziury i inne nierówności. Na torze takie auto jest stabilniejsze, ma lepsze rozłożenie ciężaru i łatwiejsze wchodzenie w zakręty.

W ostatnim czasie coraz więcej producentów zaczęło wyposażać swoje samochody z długim rozstawem osi w napęd na przednie koła. I są ku temu powody. W końcu układanie długiego kardana przez całą kabinę jest dość trudne. Dodatkowo wyraźnie ukrywa wolną przestrzeń. Tunel tworzy nierówną podłogę.

Krótka podstawa

Ten segment obejmuje wszystkie samochody klasy A, B i C. Co zaskakujące, są one bardziej popularne i powszechne niż ich odpowiedniki z długim rozstawem osi. Jakie są korzyści? Przede wszystkim zwrotność. Samochody z krótkim rozstawem osi lepiej reagują na kierownicę, co daje pewność prowadzenia w gęsto zaludnionych miastach. Kolejnym plusem jest przepuszczalność. Takie maszyny charakteryzują się krótkimi zwisami, dzięki czemu przyjmują wyższy kąt wznoszenia. Nie zawsze krótka baza – to tylko samochody. Ten segment obejmuje również crossovery (na przykład Opel Mokka).

Samochód ma duży prześwit i sterowność. A modyfikacje napędu na wszystkie koła są w stanie dać szanse SUV-om z długim rozstawem osi. Ale wielu nadal nie może wybrać, w jakiej klasie lepiej kupić samochód.

Co jest lepsze - długa czy krótka podstawa?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Oba typy samochodów mają zarówno zalety, jak i wady. Rozważ pierwsze samochody z długim rozstawem osi. Ich główną zaletą jest dostępność wolnego miejsca w kabinie. Właściciele zwracają też uwagę na pojemny bagażnik, zwłaszcza w kombi z tego segmentu. Samochód doskonale trzyma się drogi na torze, wchodzi w zakręty jak ulał. Ale niektórzy producenci nadal stosują układ napędu na tylne koła, dlatego koszt takich samochodów natychmiast wzrasta o 30 procent. Jest to jedna z istotnych wad klasy D i E.

Ponadto te samochody są trudne do jazdy w terenie. Na podkład można spokojnie usiąść na brzuchu. A jeśli uda Ci się pokonać przeszkodę, istnieje ryzyko zahaczenia przedniego lub tylnego zderzaka z powodu długich zwisów. Nie ma sensu kupować ramowych SUV-ów w celu wyjazdu z miasta raz w miesiącu.

Teraz przejdźmy do samochodów z krótkim rozstawem osi. Kosztują o rząd wielkości taniej niż ich długie odpowiedniki. Te samochody również lepiej sobie radzą. Kolejnym znaczącym plusem jest kompaktowość (szczególnie dla dużych miast). Znalezienie miejsca parkingowego dla takiego auta nie będzie problemem. Możesz również bez problemu przejechać przez wąskie uliczki. W terenie wygrywa krótki rozstaw osi. Na przykład VAZ „Niva”od dziesięcioleci uważany jest za najlepszy budżetowy samochód terenowy.

Wśród mankamentów - mała pojemność bagażnika i brak wolnego miejsca w kabinie. Jednak niektóre samochody są ustawione w taki sposób, że 2-metrowy pasażer (np. Mercedes klasy C) bez problemu zmieści się do środka.

Ale na torze ten samochód zachowuje się „luźno” niż klasa E lub S. Więcej niż 150 kilometrów na godzinę na takim aucie nie zadziała, ponieważ jest to niewygodne.

Zależność miernika i podstawy

Dziś producenci przyjęli pewne standardy dotyczące stosunku tych dwóch parametrów. Idealnie więc ta liczba wynosi 1,6-1,8. Weźmy na przykład popularny japoński sedan Toyota Camry. Tor ma 1565 milimetrów, rozstaw osi to 2775. Podziel bazę przez tor i uzyskaj wartość 1,77. To właśnie ten parametr jest kluczem do prawidłowego stosunku komfortu jazdy do właściwości jezdnych. W przypadku samochodów ciężarowych ciągniki zawsze używają krótkiej podstawy.

Pozwala to na najlepszą zwrotność i rozkład masy podczas holowania naczepy. Ale ogólnie w ciężarówkach stosunek bazy do toru również nie przekracza 1,8. W przypadku wywrotek priorytetem jest długa baza. Pozwala to zapewnić dużą płynność ruchu podczas obciążania karoserii. Uwzględniane jest również obciążenie na każdej z osi.