„Moskvich-2150”, SUV z przeszłości: dane techniczne, zdjęcia

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:18

Dobrze wiadomo, że ZSRR miał bardzo skromną gamę samochodów. Wynika to nie z braku pomysłów, ale z systemu gospodarczego i politycznego państwa. Powstało więc wiele niezwykłych projektów z zaawansowanymi lub nietypowymi rozwiązaniami technicznymi lub po prostu nowoczesnymi maszynami, ale większość z nich nie została dopuszczona do masowej produkcji. Oto jeden z tych samochodów - „Moskvich-2150”.

Funkcje

Ta maszyna jest prototypem, który nigdy nie został wprowadzony do masowej produkcji. To kompaktowy terenowy samochód osobowy opracowany przez MZMA na podstawie wcześniejszych prototypów i modeli produkcyjnych.

Historia

W fabryce samochodów, o której mowa, podjęto kilka prób stworzenia samochodu terenowego. Jednak żaden z projektów nie zakończył się sukcesem. Poniżej znajduje się historia rozwoju takich pojazdów.

"Moskwicz-410", 411

W 1957 r. na bazie kompaktowych modeli 402 i 407 MZMA opracowano samochody osobowe z napędem na wszystkie koła „Moskvich-410” i 411 w wersjach nadwozia typu sedan i kombi. Z oryginalnych maszyn otrzymały konstrukcję nośną nadwozia, która została wzmocniona. Znacząco zmieniono podwozie i skrzynię biegów. Mosty zastąpiono sztywniejszymi, przednie niezależne zawieszenie - zależne, teleskopowe amortyzatory - dźwignia, zamontowano skrzynię rozdzielczą. Rezultatem były samochody osobowe o prześwicie 220 mm, zdolne do pokonywania brodów o głębokości do 0,3 m. Samochody te powstały w ramach opracowanego wówczas programu wygodnych analogów SUV-ów, reprezentowanych przez modele pasażerskie z napędem na wszystkie koła.

„Moskvich-410” i 411 konkurowały z GAZ-M72, opracowanym według tego samego schematu. W wyniku przeprowadzonych testów zidentyfikowano istotne niedociągnięcia. Tak więc korpus nie był wystarczająco sztywny, a skrzynia rozdzielcza była zawodna. Dodatkowo auto okazało się bardzo niewygodne ze względu na sztywne zawieszenie i głośną skrzynię biegów. Wreszcie zwrócili uwagę na niestabilność i złożone zarządzanie. Wynikało to z wzajemnej rozbieżności między używanymi jednostkami. Modernizację uznano za nieopłacalną i na tej podstawie projektanci MZMA doszli do wniosku, że niemożliwe jest stworzenie samochodu osobowego z napędem na wszystkie koła na standardowym podwoziu, chociaż GAZ nadal rozwijał ten schemat.

"Moskwicz-415", 416

Dlatego MZMA postanowiła się rozwijaćindywidualne podwozie do pojazdu terenowego. W tym samym roku stworzyli „Moskwicz-415”. Różniła się od poprzednich prototypów przede wszystkim obecnością ramy dźwigara, która zapewniała mniejszą wagę oraz większą wytrzymałość i trwałość. Skrzynia biegów została połączona ze skrzynią rozdzielczą. Zawieszenie było używane z projektu 410. Podczas opracowywania projektu kierował nimi Willys. Zgodnie z ogólną koncepcją samochodu, są one również bardzo podobne: oba to kompaktowe SUV-y z ramą o najbardziej uproszczonej konstrukcji. Jednocześnie w wersji sowieckiej maksymalnie wykorzystano szczegóły seryjnych maszyn MZMA.

W 1960 roku wprowadzono Moskvich-416 z sześciomiejscową kabiną (model 415 był czteromiejscowy) i zamkniętym nadwoziem. Nieco później oryginalny silnik został zastąpiony przez M-408. Jednak pomimo bardzo udanego projektu, samochody te nie zyskały szerokiej dystrybucji. Wynikało to z trzech powodów. Po pierwsze, maszyny nie były oceniane przez ministerstwo liniowe. Po drugie, moce zakładu zostały w pełni obciążone. Po trzecie, do tego czasu zaprzestano produkcji modeli 410 i 411, które służyły jako podstawa omawianych aut, więc korzystanie z ich części straciło na rentowności.

"Moskwicz-2148", 2150

Jednak Moskvich-415 i 416 zostały wykorzystane w rozwoju samochodów Moskvich-2150 i 2148, zaprezentowanych w 1973 roku. Samochody powstały w ramach państwowego projektu wygodnego kompaktowego SUV-a dla mieszkańców wsi, gdzie rywalizowali z Izh-14 i VAZ-2121. Nowyprototypy samochodu Moskvich (AZLK) zostały zunifikowane z modelem 2140, który był wówczas przygotowywany do produkcji. W sumie powstały dwa samochody: jeden z twardym dachem (2150), drugi z plandeką (2148). Z prototypów 415 i 416 Moskvich-2150 i 2148 otrzymały ramę dźwigarową, solidne osie i sztywne sprężyny itp. Dzięki temu tylko AZLK zaprezentował wśród konkurentów SUV o klasycznej konstrukcji. Silnik został wzięty z Moskvich-412, ale zmodyfikowany przez obniżenie stopnia sprężania.

Moskvich-2150 został przetestowany. Jazda próbna w ich ramach wykazała wysokie zdolności przełajowe. Zidentyfikowano jednak również wady konstrukcyjne.

W każdym razie samochód VAZ o wygodniejszej, bardziej wszechstronnej i innowacyjnej konstrukcji trafił do masowej produkcji. Istnieje opinia, że projekt AZLK został odrzucony z powodów politycznych. Niemniej jednak, dzięki klasycznemu układowi, jaki miał ten prototyp samochodu Moskvich, jego cechy przyciągnęły uwagę armii. Jednak AZLK nie miał środków na uruchomienie produkcji 2150 i 2148, więc Ministerstwo Obrony zaplanowało modernizację oddziału w Kineszmie do rocznej produkcji 60 tys. tych maszyn. Jednak projekt nie został zrealizowany, ponieważ nie był finansowany.

W następnym roku, po premierze 2150 i 2148, zaczęli opracowywać SUV-a z niezależnym zawieszeniem i innymi innowacjami technicznymi. Proces został jednak przerwany już w 1975 roku z powodu śmierci jednego z konstruktorów, który specjalizował się konkretnie w samochodach terenowych. Nad tą pracą dalejten temat ("Moskwicz") AZLK odwrócił się.

Do drugiej połowy lat 80-tych. wewnątrz przedsiębiorstwa pojawiły się propozycje ożywienia projektu 2150 (2148), ale w tym czasie wszystkie zasoby zakładu, jak poprzednio, były zajęte.

W rezultacie pozostały 2 egzemplarze samochodu Moskvich-2150. SUV z przeszłości zachowany w obu wersjach. Są w muzeum zabytkowych samochodów. Jeśli chodzi o poprzednie prototypy, znany jest jeden zachowany Moskvich-415S i jedno nadwozie prototypu 415 samochodu Moskvich. Zdjęcia 2150 są prezentowane bardzo szeroko, podczas gdy dla innych wersji są to głównie zdjęcia archiwalne.

Ciało

Samochód został zaprezentowany w wersji trzydrzwiowej z twardym i miękkim dachem (odpowiednio kombi i faeton). Drugi samochód był wyposażony w łuk bezpieczeństwa. W porównaniu do poprzednich prototypów projekt został zaktualizowany. Oba samochody miały bezpieczne klamki i stopnie pod każdymi drzwiami. W tym przypadku zawiasy drzwi były zewnętrzne. 2150 był wyposażony w przesuwane okna (w 2148 tylko przednia szyba była solidna). Optyka, z wyjątkiem reflektorów z modelu 412 i fabrycznego podświetlenia tylnej tablicy rejestracyjnej, została zapożyczona z GAZ-66. Wycieraczki zostały przeniesione do dolnej części szyby, w przeciwieństwie do poprzednich prototypów samochodu Moskvich. Zdjęcia pokazują różnice między wersjami. W omawianych pojazdach po obu stronach nadwozia zainstalowano dwa zbiorniki paliwa o pojemności 60 litrów każdy. Koło zapasowe zostało umieszczone w bardzo nietypowy sposób: z tyłu na prawej burcie. Zrobiono to, aby ułatwić korzystanie z tylnej klapy, ponieważzapewnił dostęp nie tylko do bagażnika, ale także do połączonego z nim salonu, a także aby uniknąć ugięcia pod obciążeniem z koła.

Twórcy przewidzieli eksploatację auta w trudnych warunkach wiejskich, gdzie nie ma wykwalifikowanego serwisu, dlatego jego konstrukcje starały się zapewnić maksymalną prostotę i bezpretensjonalność. Dlatego wykonano tylko 6 punktów smarowania.

Wymiary to 3.615 m długości, 1.626 m szerokości i 1.85 m wysokości. Rozstaw osi to 2,27 m, rozstaw obu osi to 1,27 m. Dwa ostatnie parametry zostały zwiększone w porównaniu z oryginalnym podwoziem. Masa własna - 1,05 t.

Jako główną przewagę nad konkurencją twórcy zauważyli mocniejszą i trwalszą konstrukcję ramy samochodu Moskvich-2150. Podobny schemat miały samochodowe legendy ZSRR wśród SUV-ów, takie jak GAZ-69, UAZ-469, a także światowe odpowiedniki tamtych czasów. VAZ-2121 z tego punktu widzenia stał się zaawansowanym samochodem.

Ponadto projektanci skupili się na opłacalności pod względem materiałów: 1/3 ilości metalu UAZ-469 była potrzebna do produkcji samochodu.

Silnik

W przeciwieństwie do modeli 415 i 416, Moskvich-2150 był wyposażony w silnik M-412. Został on nieco zmodyfikowany, obniżając stopień sprężania do 7,25, aby umożliwić wykorzystanie 76 benzyny na terenach wiejskich. Ta 4-cylindrowa jednostka zasilająca gaźnika 1,5 l z 2 zaworami na cylinderrozwija 75 litrów. Z. moc przy 5800 obr/min i moment obrotowy 111,8 Nm przy 3800 obr/min.

Układ wydechowy został wykonany wzdłuż prawej burty. System chłodzenia przeciw zamarzaniu jest szczelny. Silnik jest wyposażony w podgrzewacz.

Transmisja

Samochód jest wyposażony w 4-biegową manualną skrzynię biegów.

Podobnie jak w przypadku poprzednich projektów, układ pozostał klasycznym napędem na wszystkie koła: „Moskvich-2150” otrzymał przednią oś wtykową. W tym celu 2-biegowa skrzynia rozdzielcza jest zainstalowana w tej samej obudowie ze skrzynią biegów. Aby skorzystać z dodatkowego wyposażenia (wyciągarki, pompy itp.), istnieje możliwość odebrania z niego mocy. Mosty - ciągłe z całkowicie nieobciążonymi półosiami. Tylny mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu ma wymuszoną blokadę.

Konkurenci mieli inny schemat napędu na wszystkie koła.

Podwozie

Konstrukcja podwozia została prawie niezmieniona zapożyczona z prototypów 415 i 416. W celu zwiększenia stabilności zwiększono jedynie rozstaw kół i rozstaw osi. Oba zawieszenia znajdują się na dwóch podłużnych półeliptycznych resorach piórowych. Wyposażony w stabilizatory.

Prześwit wynosi 220 mm.

Przekładnia kierownicza ma hybrydową konstrukcję ślimakową z podwójną rolką grzbietową.

Hamulce - bęben na wszystkich kołach.

15-calowe koła mają kute felgi i opony terenowe. Osadzone na łożyskach kulkowych, dzięki czemu obracają się z różnymi prędkościami kątowymi.

Tak poważneklasyczna konstrukcja podwozia terenowego wynika z faktu, że auto zostało stworzone do pracy w trudnych warunkach. To była główna różnica w stosunku do konkurentów, którzy mieli niezależne przednie zawieszenie.

Wnętrze

Samochód pomieścił 6 osób. Ponadto dostęp do tylnych siedzeń odbywał się przez tylne jednoskrzydłowe drzwi oraz klapę tylną z podnóżkiem. Przednie fotele mają tylko jedną regulację wzdłużną. Tylne reprezentowane są przez podwójne ławki umieszczone po bokach. Oznacza to, że układ został zapożyczony z Moskvich-416, a także był używany w otwartej wersji 2148. Panel przedni miał elementy bezpieczeństwa biernego. Dodatkowo kolumna kierownicy była bezpieczna. Uchwyt jest zainstalowany po prawej stronie naprzeciw siedzenia pasażera.

Tylne siedzenia mają podwójne rozkładane poduszki, aby powiększyć przestrzeń ładunkową.

Możliwość jazdy

Maksymalna prędkość „Moskvich-2150” i 2148 wynosi 105 km/h (120 km/h według innych źródeł). Testy wykazały, że pewnie poruszają się po różnych nawierzchniach (piasek, glina, grunty orne) i są w stanie pokonywać brody o głębokości do 0,6 m. Zapas paliwa 120 litrów wystarczał na ponad 500 km. Pojazdy mogły holować przyczepę o masie do 0,35 tony.