Dane techniczne MAZ-515, przegląd samochodu

2024 Autor: Erin Ralphs | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-19 18:17

Związek Radziecki zawsze słynął ze swojej technologii. W ZSRR produkowali bardzo wysokiej jakości i niezawodne ciężarówki. Dziś zwrócimy uwagę na białoruski ciągnik MAZ-515 i modyfikacje zbudowane na jego podstawie. Ten samochód jest uważany za nie mniej legendarny niż „pięćsetny” MAZ. Czym więc jest ten samochód? Recenzja radzieckiego ciągnika siodłowego MAZ-515 - w dalszej części naszego artykułu. Mamy nadzieję, że będzie ciekawie.

MAZ-515: historia i charakterystyka (krótko)

Gospodarka rozwijała się w ogromnym tempie, a kraj po prostu potrzebował nowego samochodu zdolnego do przewożenia ciężkich ładunków. Tak więc w latach 60. inżynierowie zaczęli opracowywać trzyosiowy ciągnik siodłowy. Został zbudowany na bazie samochodu serii MAZ-500. Tak więc wisząca trzecia oś stała się kluczowym elementem nowości. Może unosić się i opadać w zależności od aktualnego obciążenia. Jest to rodzaj prototypu nowoczesnego „leniwca”, który jest często używany w europejskich ciężarówkach „Volvo”, „DAF” i innych. Cel stworzenia „leniwca” był prosty. Obecność osi podnoszonej przyczyniła się do wzrostu ładowności do 30 ton. A podczas poruszania się bez obciążenia wykorzystano tylko dwa mosty. W ten sposób MAZ-515 był zwrotny, a jednocześnie zużywał mniej paliwa. Trzeba powiedzieć, że to właśnie ten model stał się pierwszą sowiecką ciężarówką, w której zastosowano taką konstrukcję tylnej osi. Ciekawostka: MAZ-515 był tylko prototypem. Do serii weszła ciężarówka modelu 516. Początkowo do ciężarówki MAZ-515 dostarczono trzyosiową naczepę. Na testy pojechał natomiast pociąg drogowy z dwuosiową naczepą MAZ-941.

Pierwsza partia MAZ-ów z podnoszoną osią zjechała z linii montażowej w 1969 roku. Produkcja seryjna trwała do 81 roku.

Wygląd

Ten trzyosiowy ciągnik został zbudowany na bazie dwuosiowego „siodlarza” MAZ-500. Dla tak charakterystycznego kształtu kabiny i reflektorów, w kręgu kierowców „pięćsetną” nazwano „kijanką”. Sam projekt kabiny nie uległ zmianie. W tej formie przeszła na ciężarówkę MAZ-515. Tak więc przed samochodem znajduje się żelazna kratka z „dwupiętrowymi” szczelinami do przepływu powietrza do chłodnicy. Po bokach znajdują się okrągłe reflektory halogenowe ze szkła. Na dole znajdują się kierunkowskazy, a także światła obrysowe. Zderzak - metalowy, z hakiem pośrodku w przypadku holowania na sztywnym zaczepie. Na dachu trzy światła obrysowe. W kabinie był śpiwór. Jednak ściana śpiwora nie była głucha. Zasłony zasłaniały kokpit przed promieniami słonecznymi. Nawiasem mówiąc, na tylnej ścianie znajdowały się również przezroczyste okna.

Koła są zbudowane nawpisz „KamAZ”. Widać to po charakterystycznym kształcie piast. Ogólnie rzecz biorąc, radzieckie ciężarówki miały minimum plastikowych części. Nawet obudowa filtra powietrza była żelazna, nie mówiąc już o błotnikach. Muszę powiedzieć, że metal na tych ciężarówkach nie rdzewieje. Albo jakość obrazu jest dobra, albo sam metal jest dobry. Teraz oczywiście rzadko można znaleźć trzyosiową ciężarówkę MAZ-516. Ale jakość metalu i malowania można ocenić po „500.” MAZ, ponieważ projekt tutaj był prawie taki sam.

Modyfikacja "A"

To także ciężarówka prototypowa, jednak wśród charakterystycznych różnic warto zwrócić uwagę na zwiększony o 10 centymetrów rozstaw osi między pierwszą a środkową osią. Kabina na tej ciężarówce została zainstalowana z MAZ pięćsetnego modelu. Pod względem technicznym modyfikacja „A” jest identyczna ze zwykłym modelem 516 (bardziej szczegółowo omówimy charakterystykę poniżej).

Modyfikacja „B”

Jak wygląda ciągnik siodłowy MAZ-515B? Czytelnik może zobaczyć poniżej zdjęcie radzieckiej ciężarówki.

Jaka jest różnica między tym modelem a podstawowym jest od razu zauważalna. Po pierwsze, ta ciężarówka otrzymała inną kratę. To samo zainstalowano na zaktualizowanej „kijance”. Kratka chłodnicy stała się plastikowa. Zmieniła się również optyka głowicy. Tak więc przednie reflektory stały się bardziej prostokątne i zostały przeniesione na metalowy zderzak. W zderzaku pojawiły się również światła przeciwmgielne i dwa „kły” holownicze. Na dachu nadal znajdują się światła obrysowe. Nie zmienił się również kształt luster. Wśród innych różnic tej modyfikacji warto zwrócić uwagę na nowośćzbiornik paliwa. Tak więc zamiast dwóch małych, w modyfikacji „B” po lewej stronie ramy zainstalowano duży czołg. Ten ciągnik siodłowy jest masowo produkowany od 1977 roku.

Wymiary, prześwit, nośność

Zastanówmy się, jakie wymiary ma ciężarówka MAZ-515. Całkowita długość ciągnika siodłowego wynosi 8,52 metra. Szerokość - dokładnie 2,5 metra, wysokość - 2,65. Jednocześnie masa własna maszyny wynosi 8,8 tony. Jeśli chodzi o ładowność, to maksymalne obciążenie siodła może osiągnąć nawet 16,5 tony. Jednocześnie pociąg drogowy jest w stanie ciągnąć przyczepy o masie do 30 ton. Prześwit ciężarówek MAZ z rodziny 515 wynosi 27 centymetrów. Pozwala to na prowadzenie samochodu zarówno na autostradach, jak i w trudnym terenie.

Kabina

Ponieważ kabina została zamontowana z "kijanki", w środku wszystko jest takie samo. To ogromna kierownica bez możliwości regulacji, a także fotele z płaskiej tkaniny. Deska rozdzielcza jest żelazna, wszystkie wskaźniki to strzałki. Kabina przeznaczona jest dla trzech osób. Była też jedna koja do spania. Szyba przednia składa się z dwóch części. Na środku znajduje się przegroda.

W kokpicie jest minimum elektryki. Nawet radia. Muszę jednak powiedzieć, że MAZ-515 i jego model produkcyjny 516 otrzymały kilka ulepszeń. Kabina została więc ocieplona, pojawiła się miękka tapicerka, poręcze, fotel otrzymał regulację wysokości. W niektórych przypadkach zainstalowano:

• Żaluzje na oknach.
• Indywidualne oprawy oświetleniowe.
• Jedzenietabela.
• Dodatkowa grzałka.
• Osłony przeciwsłoneczne.
• Klimatyzator.

Dzięki temu możliwe jest zapewnienie komfortowych warunków pracy kierowcom podczas lotów długodystansowych. Na uwagę zasługuje między innymi świetna recenzja. MAZ-516 nie miał kaptura, jak KrAZ, a lądowanie było jak najwyżej. Obecność martwych stref jest zminimalizowana. Ale są tylko dwa lusterka boczne.

Specyfikacje

Przyjrzyjmy się zatem charakterystyce technicznej MAZ-515. Jako jednostkę napędową tej ciężarówki zastosowano silnik wysokoprężny z Jarosławskiej Fabryki Silników. Była to jednostka YaMZ-238N. Co to za silnik? To ośmiocylindrowy silnik w kształcie litery V o pojemności 14860 centymetrów sześciennych. Średnica cylindra wynosi 130 milimetrów. A skok tłoka wynosi 140 milimetrów. Moc znamionowa silnika Jarosław wynosi 300 koni mechanicznych lub 220,5 kW. Moment obrotowy - 1088 Nm przy półtora tysiąca obrotów na minutę. W takim przypadku minimalna prędkość obrotowa wału korbowego wynosi 550 obr./min na biegu jałowym. Maksymalna częstotliwość to 2275 obr./min.

Pomimo swojej wagi samochód jest w stanie przyspieszyć do 85 kilometrów na godzinę. Jednocześnie zużycie paliwa wynosi 30 litrów na 100 kilometrów. Oczywiście ten wskaźnik mógł się różnić w rzeczywistych warunkach, ale i tak był mniejszy niż wskaźnik KamAZ, który został wydany nieco później.

Cechy układu paliwowego

Ta jednostka napędowa jest wyposażona w bezpośredni wtrysk paliwa. W tym samym czasie w YaMZ zainstalowano oddzielny sprzęt do zasilania paliwem. pompa wtryskowa- w starym stylu, ośmiotłokowy. W takim przypadku stosowana jest tłokowa pompa zalewania paliwa. Wyróżnia się obecnością urządzenia do ręcznego pompowania paliwa. Dysze - typu zamkniętego z natryskiem wielootworowym.

Inne systemy silników

W przeciwieństwie do modelu 500, w tym ciągniku siodłowym zastosowano silnik z turbodoładowaniem. Pozwoliło to na znaczny wzrost mocy i momentu obrotowego przy zachowaniu objętości roboczej. Tak więc w silniku Yaroslavl zastosowano sprężarkę odśrodkową z łopatkowym dyfuzorem i dośrodkową turbiną promieniową. Układ smarowania - typ mieszany. Smarowanie przeprowadzono przez natryskiwanie pod ciśnieniem. Chłodzenie tłoka - strumień. Jako elementy czyszczące zastosowano trzy filtry oleju:

• Dokładne czyszczenie. Jest to element odśrodkowy napędzany strumieniem.
• Szorstkie czyszczenie. Zawiera element filtrujący z siatki stalowej.
• Filtr turbosprężarki. Wyróżnia się obecnością wymiennych elementów czyszczących.

Teraz o układzie chłodzenia. Był klasyczny - płynny, typu zamkniętego. Płyn niezamarzający był wymuszony w obiegu przez system za pomocą pompy. W układzie chłodzenia wykorzystywane są również dwa obwody. Jeden jest mały, drugi jest duży. Podczas nagrzewania płyn niezamarzający krąży w obiegu pierwotnym, omijając główny radiator. Dzięki temu maszyna szybko nabiera temperatury roboczej, co jest ważne zimą. A gdy silnik nagrzeje się do 80 stopni, termostat otwiera się i płyn zaczyna krążyć po dużym kole, schładzając się przyto w głównym grzejniku. Według recenzji ten system jest dość niezawodny. 500. MAZ nigdy nie wrzał i mógł być eksploatowany zarówno na południu, jak i na dalekiej północy.

Jako urządzenie rozruchowe zastosowano rozrusznik prądu stałego z napędem elektromagnetycznym, wzbudzenie sekwencyjne. Maksymalna moc rozrusznika wynosi 8,1 kW lub jedenaście koni mechanicznych. Generator jest trójfazowy, z synchronicznym silnikiem prądu przemiennego. W takim przypadku napięcie nominalne generatora wynosi 14 woltów. Prąd generowany przez urządzenie wynosi 85 amperów.

Transmisja MAZ

Ten pojazd jest wyposażony w ośmiobiegową manualną skrzynię biegów z mechanicznym zdalnym sterowaniem i nadbiegiem. Synchronizatory występują na 2, 3, 4 i 5 biegu. W obudowie skrzyni biegów na łożysku kulkowym zamontowany jest wał główny z kołem zębatym. Istnieje również wał pośredni. Tylne gniazdo łożyska jest uszczelnione żeliwnym kołpakiem.

Wsteczny bieg i pierwszy bieg są nacięte na samym wale. A koła zębate innych prędkości (zaczynając od drugiej, a kończąc na piątej) są zamontowane na wale na kluczach. Na kole napędowym wału pośredniego znajduje się amortyzator. Zmniejsza to wibracje przenoszone z koła zamachowego silnika. Konieczność zainstalowania tego amortyzatora wynika również z niewystarczającej jednorodności silnika wysokoprężnego. Koło koronowe jest wykonane oddzielnie od piasty i jest połączone z nim za pomocą cylindrycznych sprężynw sumie sześć sztuk. Wibracje przenoszone na koronę są redukowane przez deformację sprężyn. Po stronie między wałem wyjściowym skrzyni biegów MAZ a pośrednimi znajduje się oś. Posiada pośredni bieg wsteczny (podwójny). Przednie koło zębate sprzęga się z pierwszym kołem wałka pośredniego. A tył współdziała, gdy włączony jest bieg wsteczny.

Przedni wał wyjściowy zamontowany na łożysku wałeczkowym. Tylny koniec znajduje się w skrzyni korbowej i jest osadzony na łożysku kulkowym. Zewnętrzny koniec wału ma uniwersalny kołnierz przegubowy i koło zębate prędkościomierza.

Ponadto, biegi drugiego, trzeciego i piątego nadbiegu są zamontowane na wale pomocniczym. Wykorzystuje stalowe łożysko ślizgowe. Aby zapobiec przemieszczaniu się kół zębatych w kierunku wzdłużnym, stosuje się specjalne pierścienie oporowe. Wszystkie trzy części wyróżniają się skośnymi zębami. Sprzęgają się z kołami zębatymi wału pośredniego. Od końców znajduje się stożkowata powierzchnia. Pomiędzy biegami znajdują się synchronizatory, które zapewniają cichą i płynną zmianę biegów. Sam synchronizator składa się ze sprzęgła, które jest zamontowane na wale lub na jego wypustach (w zależności od tego, czy jest to synchronizator przedni czy tylny). Element zawiera również stożkowe pierścienie z brązu. Obudowa synchronizatora jest połączona za pomocą zacisków kulkowych ze sprzęgłem. Na zewnątrz pierścień jest przymocowany za pomocą szpilek. Jej rowek zawiera widełki zmiany biegów.

Podwozie

Rozważmy urządzenie podwozia. Jest prawie identyczny z MAZem z pięćsetnej serii. A więc radzieckie siodło trzyosioweciągnik MAZ-515 jest zbudowany na stalowej ramie nitowanej z pięcioma belkami poprzecznymi i dźwigarami ceownika. Z przodu ramy znajduje się bufor. Z tyłu znajduje się zaczep holowniczy z hakiem.

Oś przednia jest belką obrotową i jest zawieszona na ramie na podłużnych resorach półeliptycznych. Na jego końcach przymocowane są kostki z czopami. W otworach pierwszego znajdują się tuleje z brązu. Sam sworzeń królewski ma kształt stożkowy w środkowej części i jest mocowany za pomocą nakrętek z tuleją dystansową i podkładką. Dodatkowo montowana jest uszczelka filcowa.

Poprzez łożysko kulkowe wzdłużne oś spoczywa na widelcu pięści. Nad łożyskiem znajduje się kulista podkładka. Między widelcem zwrotnicy a osią znajdują się podkładki. Sama piasta jest odlewana razem ze szprychami. Piasta osadzona jest na dwóch łożyskach stożkowych i zabezpieczona nakrętką ze stoperem. Również te nakrętki są pokryte nasadką ochronną. Po wewnętrznej stronie piasty znajduje się obudowa z samozaciskową dławnicą. Tarcza hamulcowa jest przymocowana do zwrotnicy (a raczej do jej kołnierza). Bębny hamulcowe są przymocowane do piasty.

Sprężyny przednie są zamontowane i zabezpieczone drabinkami. Przedni koniec arkusza jest połączony szpilką ze wspornikiem ramy. Tylny koniec ma połączenie ślizgowe i jest instalowany między tuleją pinową a crackerem. Z przodu zastosowano również hydrauliczne amortyzatory dwustronnego działania. Na ramie i na sprężynie znajdują się gumowe ograniczniki.

Tylna oś jest przymocowana do ramy za pomocą półeliptycznych resorów z resorami. Rodzaj połączeniaarkusze z ramą są takie same jak w poprzednim przypadku. Typ koła - bez tarczy. Piasta odlana ze stali, na którą mocuje się felgę za pomocą obejm z nakrętkami. Istnieją również pierścienie boczne i blokujące. Układ hamulcowy jest pneumatyczny, jak w innych sowieckich ciężarówkach. Wszystkie koła wyposażone były w hamulce bębnowe. Muszę powiedzieć, że system okazał się całkiem skuteczny. Tak więc droga zatrzymania pociągu drogowego z 40 do 0 kilometrów na godzinę wynosi 18,8 metra.

Tylne koła są podwójne. Felgi mocowane są do piast za pomocą nakrętek z wyprofilowanymi zaciskami. Pomiędzy felgami znajduje się pierścień dystansowy. Koło zapasowe jest zamontowane na składanym wsporniku po prawej stronie ramy. Koło podnosi się za pomocą podnośnika, który znajduje się w zestawie narzędzi kierowcy.

Układ kierowniczy to śruba nakrętka na krążących kulkach i sektor zębaty. Dodatkowo zastosowano hydrauliczne wspomaganie kierownicy.

Inne ciekawe fakty

Wśród tych wartych uwagi:

• Bohaterem naszej recenzji był samochód wyścigowy głównego bohatera w filmie Facet ze świata.
• Nash Autoprom wypuścił model w skali prototypu MAZ-515 i seryjnego ciągnika siodłowego 516. Nawiasem mówiąc, w tym samochód z filmu World Guy.
• W 1974 roku na wystawie poświęconej sześćdziesiątej rocznicy sowieckiego przemysłu samochodowego zaprezentowano ciągnik MAZ-515B, który otrzymał kabinę z modelu 5335. Wszystko byłoby w porządku, ale sam model 5335 został wprowadzony do produkcji dopiero trzy lata później po prezentacji trzyosiowego MAZ.

MAZ-514

Rozważając modyfikacje 500. MAZ, warto zwrócić uwagę na 514. model. Była to trójosiowa ciężarówka pokładowa przeznaczona do pracy w ramach pociągu drogowego z przyczepą MAZ-5205A. napęd zrealizowano na dwóch tylnych osiach. Maszyna jest w stanie przewieźć do 32 ton ładunku w ramach pociągu drogowego. „Single” wziął na pokład do 14 ton. Pierwotnie planowano, że samochód będzie wyposażony w silniki o mocy od 240 do 270 koni mechanicznych. Sześciocylindrowy silnik YaMZ-236 miał niską moc dla takiej kompozycji, a konstruktorzy silników Jarosławia wyraźnie spóźnili się z opracowaniem 238. modelu. Co zdarzyło się na końcu? Do testów w 66. roku samochód wyjechał z 236. silnikiem. Nawiasem mówiąc, w tym modelu inżynierowie przećwiczyli zawieszenie typu Timken. Jednak, jak pokazała praktyka, okazała się prymitywna i miała wiele wad. Bliżej lat 70. ten samochód został znacznie ulepszony. Tak więc podwozie uległo zmianie. Zmieniła się lokalizacja koła zapasowego, zbiorników i akumulatorów. A w 71. roku dla tego silnika opracowano ośmiocylindrowy silnik YaMZ-238 o mocy 240 koni mechanicznych. Ten silnik już wszedł do serii. Jednak nośność pociągu drogowego nadal musiała zostać zmniejszona do 23 ton. Zawieszenie zostało wyważone, z tylną osią przelotową. Skrzynia biegów taka sama jak w 516 - mechaniczna, ośmiobiegowa.

Ciekawostka: w 74. roku temu samochodowi udało się zainstalować mocniejszy turbodoładowany silnik YaMZ-238E. Czyli według danych paszportowych ten samochódopracowany do 270 koni mechanicznych. Jednak projekt kokpitu pozostaje taki sam.

Ceny

MAZ-515 niestety nie można kupić na rynku wtórnym. Do dziś nie ma też seryjnych ciągników modelu 516. W sprzedaży jest jednak przodek - pięćsetny MAZ. Można go kupić w cenie od 80 do 150 tysięcy rubli.

Ciężarówka MAZ w symulatorze gry ETS-2

Jeśli nie widzisz takich pojazdów na ulicach miast, możesz spróbować swoich sił w przebraniu starego kierowcy ciężarówki MAZ w grze ETS-2. MAZ-515 jest oferowany jako mod. Oznacza to, że jest pobierany osobno i instalowany zamiast innej (importowanej) ciężarówki. Mod „MAZ-515” w ETS-2 jest bezpłatny. Jak ten samochód wygląda w tym symulatorze, czytelnik może zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Podsumowanie

Więc dowiedzieliśmy się, jakie parametry techniczne ma MAZ-515 (które, nawiasem mówiąc, były najlepsze tylko w jednym czasie) i funkcje. To legendarna ciężarówka, która niestety nie dotrwała do naszych czasów. To właśnie w tym modelu po raz pierwszy ćwiczono oś podnoszoną, a także mocniejszy silnik, który później zaczęto instalować w innych pojazdach MAZ.